Ziynet Odası       Odam Olsun       Türklider Odaları       Sizin Odalarınız       Sohbet Odası       TV Odası       E-Kitap Odası       BŞenver       Gazete Odası       iPad       Hakkımızda       Şifremi Unuttum   

 

Suna Kıraç Gözüyle 



Tüm Yazıları
       ShareThis

 

Evlilik Töreni
27.07.2009
Okunma Sayısı : 18931
Oy Sayısı : 13
Değerlendirme : 5
Popülarite : 5,57
Verdiğiniz Puan :
 

 

Evlilik Töreni
Suna Kıraç

.
.

O gün  Tepebaşı'ndaki Pelit'te buluşacaktık Ben davet etmiştim.

Bu özel  yemekte onu biraz daha yakından  tanımayı amaçlıyordum. Ancak davet sahibi olmama  rağmen  geç kaldım, çünkü Cenap Ege ve Bilge Emeç ile gevezelik ediyordum.

Aslında randevumu uutmuş değildim.

Kadınca bir kaprisle "nasıl olsa bekler" diye düşünüyordum.

Beyoğlu'ndaki Merkez Han'da Filiz Ofluoğlu ile paylaştığım çatı katındaki ofisimizin kapısı birden açıldı ve İnan  hışımla kükreyerek içeri girdi.

Burnundan  soluyordu. "Benimle olan randevunuzu unuttunuz galiba" diyerek "siz" li konuşuyordu. Her zamanki zerafetiyle öfkesini böyle yansıtıyordu.

Yemekten önce kurduğu bütün hayeller tuzla buz olmuş. "Şımarık zengin kızı çağırdı ama kaale bile almadığı için unuttu" diye düşündükçe, öfkeden  deliye dönmüş. "Ne olur, sen git, ben şimdi geliyorum" dedim.

Peşinden gittim.

Onu işyeri dışında bir yere davet etmiş olmamın  üstüne ona karşı yaptığım  bu haksızlık  İnan'ı  iyice cesaretlendirmişti.

"Benimle dışarıda buluşmayı düşündüğüne göre başka şeyler de konuşacağız, o halde artık bu işi uzatmanın alemi yok" kararlılığı ile masada ciddi ama vakur bir duruşu vardı.

İnan bana, "Yeter artık, benimle oynamayın. Ya bugün yüzük takarız ya da bu iş burada biter" dedi.

Sanki Kerime Nadir romanlarından  bir sahne oynuyorduk. İlk defa hakimiyet  ona geçmişit. Ben, "acele etmesen, bizim aileyi  tanımıyorsun galiba" dedim.

Çok ısrarlıydı, laf dinlemiyordu. "Naşanlanalım" dedi. "Sen bu nişanlılık sürecinde beni daha iyi tanırsın, birbirimizle daha çok zaman  geçirme avantajına sahip  oluruz, ama kesinlikle bugün bu ilişkinin  adını koymamız gerek" diye devam etti.

Artık dönüşü olmayan , kapris  ya da şımarıklık  kaldırmayacak  bir noktada olduğumuzu hissettim. "Olur, ben annemle Divan Oteli'nde buluşmaya gidiyorum, sen de oraya gel, konuyu anneme açalım" dedim ve ayrıldım.

İnan ise aynı kararlılıkla bir yüzük kaça alınır bilmediği için  rahmetli Ali Kurt'a koşmuş ve borç para istemiş.

Ali Kurt'ta da para yokmuş, şirketin  muhasebe müdürünü bulup avans çekmişler.

İnan Divan Oteline geldi.

Annemle Semoş yöneticilerle birlikte toplantı yapıyordu.

Usulca Semahat ablamın kulağına eğilip, "biz evlenmeye karar verdik, bugün  yüzük takacağız" diye fısıldamış.

Semoş, ağzı bir karış açık, "Ay, anne, bunlar bugün  nişanlamaya karar vermişler!" diye bağırdı.

Toplantıdakiler de şaşırmıştı. ,,

Annem tüm bilge hali ve hazırcevaplığı ile "herhalde torunlarımızın  evleneceğini de gazetelerden okuyacağız, her şeyin bir adabı vardır" dedi ve noktayı koydu.

O akşam konuyu babama açmış. "Çocuklar kendi aralarında anlaşmış" demiş. Babam hiç ititraz etmemiş. "Hayırlısı olsun, birbirlerine yakışıyorlar, Allah mesut etsin" demiş.

Kız istemeye Büyükdere'deki eve, İnan'ın  abisi Can Kıraç ve eşi İnci geldi. Tören  bütün ritüellelre uygundu. Çiçek ve gümüş bir tabak içinde çikolata getirmişlerdi. Önce havadan sudan konululdu.  

Havada sıkıntılı bir hal vardı. Sonunda Can Kıraç  girizgah  yaptı. "biliyorsunuz bizim ailede başka büyük yok, dolayısıyla bu görevi ben üstlendim" dedi. Allahın emriyle kızları Suna'yı oğulları İnan'a istiyorlardı.

Can Kıraç  sözünü  bitirdiğinde, bütün gözler babama döndü. Acaba ne diyecekti?

Babam o doğrucu Davutluğu ile yine sözünü  esirgemedi ve "Suna'nın İnan'la evleneceği  şeytanın bile aklına gelmezdi" deyiverdi. Can Kıraç sadece "gelmiş işte" diye yanıt verdi. Sonra karşılıklı "Allah mesut etsin" temennileriyle sözlenme töreni tamamlandı.

Asıl sorun  sonrasında yaşandı. Zira bu tür törenlerden her zaman uzak durmuştum. Annemi üzdüm  ve önce  "nişan istemiyorum" diye tutturdum. Nitekim nişan  yapılmadı.

Gelelim düğün faslına…

Ben yine "düğün istemem" diye tutturdum. Vakit daralıyordu, çünkü bizim ailenin  bir geleneği vardı. Yılın  ilk Perşembe günü evlenilecekti. Bütün çocuklar, annem ve babam öyle evlenmişlerdi. Uğur getirdiğine inanılıyordu.

Evlenme arifesinde yine annemi çok üzdüm. "Bir şey istemiyorum" diye direttim. Ancak ortada koskoca Koç Topluluğu ve bu  topluluğun  teamülleri  vardı.

Aile, İnan'a "Bizim pek çok tanıdığımız ve bayilerimiz var. Böylesi  bir törene davet edilmemelerini  yanış yorumlayabilirler" diyerek onu ikna etti. Sonunda ortaya o yıllarda dillerden  düşmeyecek olan  merasim çıktı.

Tören öncesi annemlerin "kına gecesi yapalım" isteği yine benim duvarıma çarptı. Şiddetle itiraz ettim.

Evdekiler benim hiddetimden  çekinir hale gelmişti. "Gece yapılacaktı ama ben hala  "yaparsanız konukların yanına çıkmam" diyerek annem ve ablamı öyle germiştim ki gecenin sonunda konuklar için hazırladıkları  ikramların  yarısını  mutfakta unuttukları anlaşıldı.

Ve bir minik (!) itiraf, kına gecesinin en çok eğlenen kişsi ben olmuştum. Gece başladığında o kaprislerimden  geriye eser kalmamıştı.

Evlilik için ilk tören  Hilton Otelinde yapıldı.

İstanbul'un iş dünyasının ve sosyetenin  katıldığı dev bir bulıuşmaydı.

İnan o gün  ateşlenmiş , fabrika doktorunun  yaptığı iğne ile ayakta duruyordu. Konukları annem, babam ve ben , İnan ve o yıllarda henüz minik olan Mustafa ve Ömer kapıda karşıladık.

Törende yaşamım boyunca hiç unutamadığım  anım, babamın  ağlamasıdır.

Tüm çocukluğum boyunca bizleri kucağına bile almayan, duygularını hiçbir zaman belli etmeyen  babam, o gün kendisini koyverdi.

Çocuklar gibi hüngür hüngür ağlamaya başladı. Bir evladın  sevildiğini  en çok  hissettiği anın anne babasının  en çok  üzüldüğü an olması  hayatın bir çelişkisi olsa gerek.

11 Ocak 1968'deki törende 1500 kişi katılmıştı  ama hiçbirimiz bzim dostumuz olarak nitelediğimiz, yani gündelik  yaşamı  paylaştığımız insanlar değildi. Konuklarımız, Koç Topluluğu'nun  dostlarıydı.

Oysa İnan  ile ben  hızımız alamamıştık bu defa da arkadaşlarımız için tören  yapmaya karar  verdik. Dört beş  değişik yerde evlilik  kutlamaları sürdü.

Yani  burnundan kıl aldırmayan Kıraç çifti , deyim yerindeyse, tam yedi gün yedi gece sürecek  bir evlilik  töreni ile dünya evine girdi.

Yapabildiğimiz tek "aykırılık" balayına gitmemek ve ertesi  o gün mesai yapmaktı.

.
.
.

.
.

Suna Kıraç, Vehbi Koç
.
.


.
.
.


Kötü         Çok İyi  Oyla  
  Geri  |  Arkadaşıma Gönder  |  Yazıcı Dostu
 
Tüm yazıları
ShareThis

    Hayat Verenler : Microsoft    HP Türkiye    PBS Bilişim    SAY Ajans    SFS - MAN    Superonline       

Türk Liderler:

Abbas Güçlü, Adil Karaağaç, Ali Ağaoğlu, <Ali Kibar, Adnan Nas, Adnan Polat, Adnan Şenses, Ahmet Başar, Ahmet Esen, Alber Bilen ,Ahmet Cemal Kura, Ali Abalıoğlu, Ali Naci Karacan, Ali Sabancı, Ali Koç, Ali Saydam, Ali Talip Özdemir, Ali Üstay, Arman Manukyan, Arzuhan Yalçındağ, Asaf Güneri, Atila Şenol, Attila Özdemiroğlu, Avni Çelik, Ayduk Koray, Aydın Ayaydın, Aydın Boysan, Ayhan Bermek, AyşeKulin, Ayten Gökçer, Başaran Ulusoy, BedrettinDalan, Bedri Baykam, Berhan Şimşek, BetülMardin, Bülend Özaydınlı, Bülent Akarcalı, Bülent Eczacıbaşı, Bülent Şenver, CağvitÇağlar, Can Ataklı, Can Dikmen, Can Has, Can Kıraç, Canan Edipoğlu, Celalettin Vardarsuyu, Cengiz Kaptanoğlu, Cevdetİnci, Çoşkun Ural, Cüneyt Asan, Cünety Ülsever, Çağlayan Arkan, Çetin Gezgincan, DenizAdanalı, Deniz Kurtsan, Didem Demirkent, Dilek Sabancı, Dr. Oktay Duran, Ege Cansel, Em. Org. Çevik Bir, Emre Berkin, Engin Akçakoca, Enver Ören, Erdal Aksoy, Erdoğan Demirören, ErhanKurdoğlu, Erkan Mumcu, Erkut Yücaoğlu, Ergun Özakat, Ergun Özen, Erol Üçer, Ersin Arıoğlu, Ersin Faralyalı, Ersin Özince, Ethem Sancak, Fatih Altaylı, Fatih Terim, Ferit Şahenk, Ferruh Tanay,Feyhan Kalpaklıoğlu, Feyyaz Berker, Fuat Miras, Fuat Süren, Füsun Önal, Göksel Kortay, Güler Sabancı, Güngör Kaymak, Hakan Ateş, Halit Soydan, Halit Kıvanç, Haluk Okutur, Haluk Şahin, Hamdi Akın, Hasan Güleşçi, HayrettinKaraca, Hazım Kantarcı, Hilmi Özkök, Hüsamettin Kavi, Hüseyin Kıvrıkoğlu, Hüsnü Özyeğin, Işın Çelebi, İbrahim Arıkan, İbrahim Betil, İbrahim Bodur, İbrahim Cevahir, İbrahim Kefeli, İdris Yamantürk, İhsan Kalkavan, İshak Alaton, İsmet Acar, İzzet Garih, İzzet Günay, İzzet Özilhan, JakKamhi, Kazım Taşkent, Kemal Köprülü, Kemal Şahin, Leyla Alaton Günyeli, LeylaUmar, Lucien Arkas, Mahfi Eğilmez, MehmetAli Birand, Mehmet Ali Yalçındağ, Mehmet Başer, Mehmet Günyeli, Mehmet Huntürk, Mehmet Keçeciler, Mehmet Kutman, Mehmet Şuhubi, Melih Aşık, Meltem Kurtsan, Mesut Erez, Metin Kalkavan, Metin Kaşo, Muharrem Kayhan, Muhtar Kent, Murat Akdoğan, Murat Dedeman, MuratVargı, Mustafa Koç, Mustafa Özyürek, Mustafa Sarıgül, Mustafa Süzer, Mümtaz Soysal, Nafi Güral, Nail Keçili, Nasuh Mahruki, Nebil Özgentürk, Neşe Erberk, Nevval Sevindi, Nezih Demirkent, Nihat Boytüzün, Nihat Gökyiğit, Nihat Sırdar, Niyazi Önen, Nur Ger, Nurettin Çarmıklı, Nuri Çolakoğlu, Nüzhet Kandemir, Oğuz Gürsel, Oktay Duran, Oktay Ekşi, Oktay Varlıer, Osman Birsel, Osman Şevket Çarmıklı, Ozan Diren, Özen Göksel, ÖzdemirErdoğan, Özhan Erem, Pervin Kaşo, R.BülentTarhan, Raffi Portakal, Rahmi Koç, Rauf Denktaş, Refik Baydur, Rıfat Hisarcıklıoğlu, SakıpSabancı, Samsa Karamehmet, Savaş Ünal, SedatAloğlu, Sefa Sirmen, Selçuk Alagöz, SelçukYaşar, Selim Seval, Semih Saygıner, SerdarBilgili, Sevan Bıçakçı, Sevgi Gönül, Sezen Cumhur Önal, SinanAygün, Suna Kıraç, Süha Derbent, Süleyman Demirel, ŞadanKalkavan, Şadi Gücüm, Şahin Tulga, Şakir Eczacıbaşı, Şarık Tara, Şerif Kaynar, ŞevketSabancı, Tan Sağtürk, Taner Ayhan, Tanıl Küçük, Tanju Argun, Tansu Yeğen, TavacıRecep Usta, Tayfun Okter, Tevfik Altınok, Tezcan Yaramancı, Tinaz Titiz, Tuna Beklevic, Tuncay Özilhan, Türkan Saylan, Uğur Dündar, Uluç Gürkan, Umur Talu, Ümit Tokçan, Üzeyir Garih, Vehbi Koç, Vitali Hakko, Vural Öger, Yaşar Aşçıoğlu, Yaşar Nuri Öztürk, Yılmaz Ulusoy, Yusuf Köse, Zafer Çağlayan, Zeynel AbidinErdem

Tecrübeleriniz ve birikimleriniz toprak olmasın @ Copyright 2004 turklider.org