|
|
|
Tüm Yazıları
 ShareThis
|
Bu öğretmenlerden nasıl verim beklersiniz?
23.08.2009 |
|
|
| Okunma Sayısı : |
6276 |
|
|
| Oy Sayısı : |
1 |
|
|
| Değerlendirme : |
5 |
|
|
| Popülarite : |
0 |
|
|
| Verdiğiniz Puan : |
|
|
|
|
|
|
Bu öğretmenlerden nasıl verim beklersiniz?
Abbas Güçlu
.
.
.
Türkiye'de öğretmen olmak zor. Hem de çok zor.
Önce eğitim fakültesini bitiriyorsunuz. Sonra yıllarca KPSS'ye hazırlanıyorsunuz. Ardından da yine yıllarca atama bekliyorsunuz. Bu, bazen 5, 6 yılınızı alabiliyor. Ve bu arada, öylesine çöküyor ve her şeyden öylesine uzaklaşıyorsunuz ki, atamanız gerçekleşip göreve başladığınızda, bir enkazdan farkınız olmuyor.
Ne öğretmenlik heyecanı kalıyor ne de sevgi.
Hemen her şeye karşı hınç duyuyorsunuz.
Devlete, sisteme, okula ve neredeyse çocuğa...
Oysa eğitim fakültesine girdiklerinde hemen hepsi öğretmen olmanın hayaliyle yanıp tutuşuyorlardı.
Onları bu hale getiren devletin ta kendisi.
Önce öğretmenlikten soğutuyor sonra da eğitimden.
Göreve başladıklarında artık her şey için çok geç kalınmış oluyor.
Ne o boş yere kaybedilen yıllar geri geliyor ne de bozulan moraller.
Üstüne üstlük bir de kuş uçmaz, kervan geçmez en ücra köşelere tayinleri çıkınca, sorunlara yeni sorunlar ekleniyor.
Hele bir de evliyseniz ve eş durumu tayini olmadığı için eşiniz ve çocuğunuz, yüzlerce hatta binlerce kilometre uzaktaysa, gelin de aklınızı derse verin, gelin de kendi sorunlarını çözemeyen ve enkaza dönüşmüş biri olarak, öğrencilerinizin sorunlarını çözün...
Öğretmenlik hayalleri, hem de devlet tarafından sanki kasıtlı bir şekilde yok ediliyor.
"Sözleşmeli Kölelik Dönemi" dedikleri süreçte zaten pek çoğunun kafası karma karışık hale geliyor.
Madem ihtiyaç var devlet neden atamamızı yapmıyor, neden taşeron şirketler gibi bizi üç kuruşa çalıştırıyor, neden aynı sınıfta, aynı öğrencilere, aynı dersi veren diğer öğretmenlerden bizi ayrı tutuyor diye soruyorlar, sorguluyorlar ama işin içinden çıkamıyorlar.
Öğretmenler dertli. Hem de çok dertli. Her gün yüzlerce mail geliyor.
Ve hepsi de kırgın, öfkeli ve bir arayış içerisinde.
Ve umarız, yeni dönemde, yeni bakanla, yeni umutlar da yeşerir.
İşte dün bu satırları yazdığım sırada gelen birkaç mail:
"Çevre şartlarının yanında bir de evimizden ve eşimizden ayrı yaşamak, yaşam koşullarımızı daha da zorlaştırıyor. Fiziki zorluklara dayanabiliyoruz ama ruhsal olarak çökmüş durumdayız. Kadrolu özür mağduru birçok öğretmen arkadaşımız, şubat döneminde evlerine gitmeye hazırlanırken, MEB'in il emri uygulamasını kaldırması sebebiyle aynı sıkıntıları yaşamaya devam ettik. Ve dün yine aynı başvuru ekranıyla karşılaştık. Neticede başvuru dahi yapamıyoruz ve ailelerimiz parçalanmaya devam ediyor. Bu belirsizlik birçok öğretmen arkadaşımı mağdur etmekte ve verimli çalışmamızı engellemektedir."
"2006'da Diyarbakır'ın bir dağ köyünde sözleşmeli olarak göreve başlamış bir sınıf öğretmeniyim. Sözleşmeli olarak başladığım için annem babam dahil pek çok kişiden tepki gördüğümü söylemeliyim. Sizin de bildiğiniz gibi sözleşmeli öğretmenlerin özlük hakları ortada. 1.5 yıl, Diyarbakır'da çalıştıktan sonra aynı benim gibi sözleşmeli sınıf öğretmeni olan eşimin yanına 2007 yılı şubat ayında eş durumundan tayin isteyecektim ki devletim o yıl sözleşmeli öğretmenlere eş durumu tayini açmadı. Mağdur oldum. Eşim Kahramanmaraş'ta, ben Diyarbakır'da ayrı yerlerde çalıştık 1 yıl. Sebebi ise benim sözleşmeli oluşumdu. Sabır ile ağustos eş durumu tayinini bekledik. Ağustos ayında eş durumundan eşimin yanına geldim. Bu arada ben de hırs yapıp KPSS'ye hazırlandım. Geleceği belli olmayan sözleşmeli öğretmenlikten kurtulmak için sınava hazırlandım. O yıl da kadrolu atamaya yetecek bir puan alıp Şubat 2009'da Gaziantep'e kadrolu atandım. Ama buna çok sevinemedim, çünkü yine eşimden ayrılmıştım. Yine beklemeye başladık ağustos eş durumu atamasını. Ama sonuç yine hüsran oldu. Eşim sözleşmeli öğretmenlere verilen kontenjan azlığından ötürü 2009 ağustos eş durumu tayininde yanıma gelemedi. Sizce eşler bu kadar ayrı yaşayabilir mi? Bu kadar ayrılık doğru mu? Ben her gittiğim okulda gözü yaşlı çocukları bırakmaktan, ayrılıklardan bıktım. Artık evimin olduğunu, evli olduğumu, bir eşim olduğunu bile unuttum. Sonuç; eşim istifanın eşiğinde. 2 yıldır evliyiz ama ayrıyız..."
Bu konudaki diğer mektupları abbasguclu.com.tr'de okuyabilirsiniz.
Özetin özeti: Sayın Çubukçu, diğer konular bir yana parçalanmış öğretmen aileleri, sizden acil çözüm bekliyor.
.
.
.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| Tüm yazıları |
|
ShareThis
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Türk Liderler:
Abbas Güçlü, Adil Karaağaç, Ali Ağaoğlu, <Ali Kibar, Adnan Nas, Adnan Polat, Adnan Şenses, Ahmet Başar, Ahmet Esen, Alber Bilen ,Ahmet Cemal Kura, Ali Abalıoğlu, Ali Naci Karacan, Ali Sabancı, Ali Koç, Ali Saydam, Ali Talip Özdemir, Ali Üstay, Arman Manukyan, Arzuhan Yalçındağ, Asaf Güneri, Atila Şenol, Attila Özdemiroğlu, Avni Çelik, Ayduk Koray, Aydın Ayaydın, Aydın Boysan, Ayhan Bermek, AyşeKulin, Ayten Gökçer, Başaran Ulusoy, BedrettinDalan, Bedri Baykam, Berhan Şimşek, BetülMardin, Bülend Özaydınlı, Bülent Akarcalı, Bülent Eczacıbaşı, Bülent Şenver, CağvitÇağlar, Can Ataklı, Can Dikmen, Can Has, Can Kıraç, Canan Edipoğlu, Celalettin Vardarsuyu, Cengiz Kaptanoğlu, Cevdetİnci, Çoşkun Ural, Cüneyt Asan, Cünety Ülsever, Çağlayan Arkan, Çetin Gezgincan, DenizAdanalı, Deniz Kurtsan, Didem Demirkent, Dilek Sabancı, Dr. Oktay Duran, Ege Cansel, Em. Org. Çevik Bir, Emre Berkin, Engin Akçakoca, Enver Ören, Erdal Aksoy, Erdoğan Demirören, ErhanKurdoğlu, Erkan Mumcu, Erkut Yücaoğlu, Ergun Özakat, Ergun Özen, Erol Üçer, Ersin Arıoğlu, Ersin Faralyalı, Ersin Özince, Ethem Sancak, Fatih Altaylı, Fatih Terim, Ferit Şahenk, Ferruh Tanay,Feyhan Kalpaklıoğlu, Feyyaz Berker, Fuat Miras, Fuat Süren, Füsun Önal, Göksel Kortay, Güler Sabancı, Güngör Kaymak, Hakan Ateş, Halit Soydan, Halit Kıvanç, Haluk Okutur, Haluk Şahin, Hamdi Akın, Hasan Güleşçi, HayrettinKaraca, Hazım Kantarcı, Hilmi Özkök, Hüsamettin Kavi, Hüseyin Kıvrıkoğlu, Hüsnü Özyeğin, Işın Çelebi, İbrahim Arıkan, İbrahim Betil, İbrahim Bodur, İbrahim Cevahir, İbrahim Kefeli, İdris Yamantürk, İhsan Kalkavan, İshak Alaton, İsmet Acar, İzzet Garih, İzzet Günay, İzzet Özilhan, JakKamhi, Kazım Taşkent, Kemal Köprülü, Kemal Şahin, Leyla Alaton Günyeli, LeylaUmar, Lucien Arkas, Mahfi Eğilmez, MehmetAli Birand, Mehmet Ali Yalçındağ, Mehmet Başer, Mehmet Günyeli, Mehmet Huntürk, Mehmet Keçeciler, Mehmet Kutman, Mehmet Şuhubi, Melih Aşık, Meltem Kurtsan, Mesut Erez, Metin Kalkavan, Metin Kaşo, Muharrem Kayhan, Muhtar Kent, Murat Akdoğan, Murat Dedeman, MuratVargı, Mustafa Koç, Mustafa Özyürek, Mustafa Sarıgül, Mustafa Süzer, Mümtaz Soysal, Nafi Güral, Nail Keçili, Nasuh Mahruki, Nebil Özgentürk, Neşe Erberk, Nevval Sevindi, Nezih Demirkent, Nihat Boytüzün, Nihat Gökyiğit, Nihat Sırdar, Niyazi Önen, Nur Ger, Nurettin Çarmıklı, Nuri Çolakoğlu, Nüzhet Kandemir, Oğuz Gürsel, Oktay Duran, Oktay Ekşi, Oktay Varlıer, Osman Birsel, Osman Şevket Çarmıklı, Ozan Diren, Özen Göksel, ÖzdemirErdoğan, Özhan Erem, Pervin Kaşo, R.BülentTarhan, Raffi Portakal, Rahmi Koç, Rauf Denktaş, Refik Baydur, Rıfat Hisarcıklıoğlu, SakıpSabancı, Samsa Karamehmet, Savaş Ünal, SedatAloğlu, Sefa Sirmen, Selçuk Alagöz, SelçukYaşar, Selim Seval, Semih Saygıner, SerdarBilgili, Sevan Bıçakçı, Sevgi Gönül, Sezen Cumhur Önal, SinanAygün, Suna Kıraç, Süha Derbent, Süleyman Demirel, ŞadanKalkavan, Şadi Gücüm, Şahin Tulga, Şakir Eczacıbaşı, Şarık Tara, Şerif Kaynar, ŞevketSabancı, Tan Sağtürk, Taner Ayhan, Tanıl Küçük, Tanju Argun, Tansu Yeğen, TavacıRecep Usta, Tayfun Okter, Tevfik Altınok, Tezcan Yaramancı, Tinaz Titiz, Tuna Beklevic, Tuncay Özilhan, Türkan Saylan, Uğur Dündar, Uluç Gürkan, Umur Talu, Ümit Tokçan, Üzeyir Garih, Vehbi Koç, Vitali Hakko, Vural Öger, Yaşar Aşçıoğlu, Yaşar Nuri Öztürk, Yılmaz Ulusoy, Yusuf Köse, Zafer Çağlayan, Zeynel AbidinErdem
|
|
|