|
|
|
Tüm Yazıları
 ShareThis
|
Onlar da öğrenciydi, hem ne öğrenci!
12.06.2012 |
|
|
| Okunma Sayısı : |
5602 |
|
|
| Oy Sayısı : |
0 |
|
|
| Değerlendirme : |
0 |
|
|
| Popülarite : |
|
|
|
| Verdiğiniz Puan : |
|
|
|
|
|
|
Onlar da öğrenciydi, hem ne öğrenci!
Abbas Güçlü
Cumhurbaşkanı Gül'ün, dünkü gazetelerde yer alan fotoğrafını görmüşsünüzdür.
70'li yılların İstanbul'unda, İstanbul Üniversitesi'nin önünde çekilmiş.
Pos bıyıklı ve külhanbeyler gibi ceket omuzda, elinde de tespih var.
Belli ki o dönemde de ağır ağabeymiş.
Saçlar sim siyah.
Göbek falan da yok.
Tabiri caizse filinta gibi delikanlıymış...
Sonra diğer liderlerin ve diğer ünlülerin fotoğraflarına baktım.
Onlar da öyle.
Tayyip Bey'in çocukluk ve gençlik fotoğraflarının neredeyse tümünde, yüzünde hep gülücük var.
Ara ara hatları ve bakışları sertleşse de duruş hep aynı.
Kısa pantolonlu bir fotoğrafı var ki, sevimli mi, sevimli.
Bu fotoğrafları görmek isterseniz, egitimajansi.com'a göz atmanızda yarar var.
Sadece onların çocukluk ve gençlik fotoğrafını görmekle kalmaz, kendi çocukluk ve gençlik yıllarınıza da keyifli bir yolculuk yaparsınız.
Ve yılların, özellikle de siyasetin neleri alıp götürdüğünü, kare kare o fotoğraflara bakarken çok daha iyi anlıyorsunuz...
Öğrenci olmak?..
Kimilerine göre dünyanın en keyifli dönemi öğrencilik yılları.
Ekmek elden, su gölden.
Hele bir de dersler iyiyse değme keyfine.
Yediğiniz önünüzde, yemediğiniz arkanızda kalır derler.
Ama davulun sesi hiç de uzaktan geldiği gibi değil.
Evet, normal dönemlerde, normal koşullarda, öğrencilik dünyanın en keyifli mesleği.
İstediğiniz okullarda ve iyi bir üniversitede öğrenim gördüyseniz, cebinizde de paranız varsa, çok iyi anılarınız vardır, o günlere yönelik.
Ama bugünün yetişkinleri, hiç de öyle keyifli öğrencilik yılları yaşamadılar.
Üniversiteye girmek, bugünkü kadar olmasa da yine zordu.
70 ve 80'li yılların başında terör acımasızdı.
Yurt, yemek ve ulaşım bugünkünden daha büyük bir sorundu.
Öğrenciler kamplara ayrılmıştı.
Olaysız gün, yok gibiydi...
Bazen üniversite yıllarına ait fotoğrafları arandığınızda bulunmazsınız.
Çünkü, fotoğraf çektirecek ortamlar pek olmuyordu.
Olsa da bir kaç karenin ötesine geçemiyordu...
Bugün, dün arasındaki fark
Üniversitelerde dünden bugüne ne değişti?
Örneğin Cumhurbaşkanı Gül gibi, bugün hala pos bıyıklı, ceket omuzda, elinde tespihle fotoğraf çektiren gençler var mı?
Evet demek zor.
Şimdi elde tespih değil, cep telefonları var.
Aksesuar ya da statü sembolü gibi onu kullanıyorlar.
Ve ellerinden hiç düşürmüyorlar
.
Bakışlar da, duruşlar da eskisi gibi keskin değil.
Eskiler, ayakta poz vermeyi severken, şimdikiler çimlerin üzerine yayılmayı, kızlı erkekli fotoğraf çektirmeyi tercih ediyor.
Eskiler okuyordu, şimdikiler okumuyor.
Eskiler boylu, posluydu şimdikiler giderek ufalıyor.
Ya da hormonlu gibi uzayıp gidiyorlar.
O dönemlerde kot pantolon ya çok azdı ya da çok pahalıydı.
Dahası kotla okula gitmek ayıptı.
Şimdi ise kumaş pantolon giyene, şaşkınlıkla bakılıyor...
Eğitim de değişiyor
Eskiden hocalara büyük saygı vardı.
Hocalar, kelli felliydi ve saygınlık uyandırırdı.
İlk ve ortaöğretimde ise dayak vazgeçilmez disiplin kaynağıydı.
O dönemlerde öğrenci olup da, öğretmeninden dayak yemeyene rastlamak mümkün değildi.
Ne kadar uslu olursan ol, biri bir suç işledi diye tüm sınıf dayaktan geçirilirdi.
Çünkü dayak cennetten çıkmaydı, çünkü öğretmenin vurduğu yerde gül biterdi, çünkü anne, babalar çocuklarını öğretmene, eti senin kemiği benim diye teslim ederdi.
Ve şimdi kalkıp, aile içi şiddet niye bu noktaya geldi diye kafa yoruyoruz.
Oysa, ne ekildiyse o biçiliyor...
Öğretmenler sanki mesleklerini daha bir severek yapıyorlardı.
Toplumdan da bir o kadar saygı görüyorlardı.
Şimdi ise vurun abalıya misali, öğretmene gelen vuruyor, giden vuruyor.
Moral açısından çökmüş durumdalar.
Bu da kendi yüzlerine olduğu gibi öğrencilerine de yansıyor.
Sokağa çıktığınızda somurtkan, yorgun, kırgın, kızgın suratlar görmemiz biraz da bu yüzden...
En güzel anılar?..
Maziye yolculuk yapıldığında en güzel anılar hangileri?
Elbette kişiden kişiye değişir ama öğrencilik ve askerlik bunlardan en çok anlatılanı.
Öğrenim hayatında en derin izleri hangi okullardaki arkadaş ve öğretmenler bırakıyor?
Genel kanı, lisedeki öğretmenler ve arkadaşlar olduğu yönünde.
Ama ilk öğretmenler hiç unutulmuyor.
Tıpkı mezuniyet törenleri gibi.
Yapanlar ve katılanlar da unutmuyor, yapmayan ve katılamayanlar da...
Ama ara eski arkadaşlarla buluşup, geçmişi yaşamak sanki geleceği daha iyi değerlendirme açısından çok iyi oluyor gibi. İnsan nerden nerelere geldiğini ve nereye gittiğini daha iyi kestirebiliyor...
Özetin özeti: Bir fotoğraf bakın hepimizi nerelere götürdü... |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| Tüm yazıları |
|
ShareThis
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Türk Liderler:
Abbas Güçlü, Adil Karaağaç, Ali Ağaoğlu, <Ali Kibar, Adnan Nas, Adnan Polat, Adnan Şenses, Ahmet Başar, Ahmet Esen, Alber Bilen ,Ahmet Cemal Kura, Ali Abalıoğlu, Ali Naci Karacan, Ali Sabancı, Ali Koç, Ali Saydam, Ali Talip Özdemir, Ali Üstay, Arman Manukyan, Arzuhan Yalçındağ, Asaf Güneri, Atila Şenol, Attila Özdemiroğlu, Avni Çelik, Ayduk Koray, Aydın Ayaydın, Aydın Boysan, Ayhan Bermek, AyşeKulin, Ayten Gökçer, Başaran Ulusoy, BedrettinDalan, Bedri Baykam, Berhan Şimşek, BetülMardin, Bülend Özaydınlı, Bülent Akarcalı, Bülent Eczacıbaşı, Bülent Şenver, CağvitÇağlar, Can Ataklı, Can Dikmen, Can Has, Can Kıraç, Canan Edipoğlu, Celalettin Vardarsuyu, Cengiz Kaptanoğlu, Cevdetİnci, Çoşkun Ural, Cüneyt Asan, Cünety Ülsever, Çağlayan Arkan, Çetin Gezgincan, DenizAdanalı, Deniz Kurtsan, Didem Demirkent, Dilek Sabancı, Dr. Oktay Duran, Ege Cansel, Em. Org. Çevik Bir, Emre Berkin, Engin Akçakoca, Enver Ören, Erdal Aksoy, Erdoğan Demirören, ErhanKurdoğlu, Erkan Mumcu, Erkut Yücaoğlu, Ergun Özakat, Ergun Özen, Erol Üçer, Ersin Arıoğlu, Ersin Faralyalı, Ersin Özince, Ethem Sancak, Fatih Altaylı, Fatih Terim, Ferit Şahenk, Ferruh Tanay,Feyhan Kalpaklıoğlu, Feyyaz Berker, Fuat Miras, Fuat Süren, Füsun Önal, Göksel Kortay, Güler Sabancı, Güngör Kaymak, Hakan Ateş, Halit Soydan, Halit Kıvanç, Haluk Okutur, Haluk Şahin, Hamdi Akın, Hasan Güleşçi, HayrettinKaraca, Hazım Kantarcı, Hilmi Özkök, Hüsamettin Kavi, Hüseyin Kıvrıkoğlu, Hüsnü Özyeğin, Işın Çelebi, İbrahim Arıkan, İbrahim Betil, İbrahim Bodur, İbrahim Cevahir, İbrahim Kefeli, İdris Yamantürk, İhsan Kalkavan, İshak Alaton, İsmet Acar, İzzet Garih, İzzet Günay, İzzet Özilhan, JakKamhi, Kazım Taşkent, Kemal Köprülü, Kemal Şahin, Leyla Alaton Günyeli, LeylaUmar, Lucien Arkas, Mahfi Eğilmez, MehmetAli Birand, Mehmet Ali Yalçındağ, Mehmet Başer, Mehmet Günyeli, Mehmet Huntürk, Mehmet Keçeciler, Mehmet Kutman, Mehmet Şuhubi, Melih Aşık, Meltem Kurtsan, Mesut Erez, Metin Kalkavan, Metin Kaşo, Muharrem Kayhan, Muhtar Kent, Murat Akdoğan, Murat Dedeman, MuratVargı, Mustafa Koç, Mustafa Özyürek, Mustafa Sarıgül, Mustafa Süzer, Mümtaz Soysal, Nafi Güral, Nail Keçili, Nasuh Mahruki, Nebil Özgentürk, Neşe Erberk, Nevval Sevindi, Nezih Demirkent, Nihat Boytüzün, Nihat Gökyiğit, Nihat Sırdar, Niyazi Önen, Nur Ger, Nurettin Çarmıklı, Nuri Çolakoğlu, Nüzhet Kandemir, Oğuz Gürsel, Oktay Duran, Oktay Ekşi, Oktay Varlıer, Osman Birsel, Osman Şevket Çarmıklı, Ozan Diren, Özen Göksel, ÖzdemirErdoğan, Özhan Erem, Pervin Kaşo, R.BülentTarhan, Raffi Portakal, Rahmi Koç, Rauf Denktaş, Refik Baydur, Rıfat Hisarcıklıoğlu, SakıpSabancı, Samsa Karamehmet, Savaş Ünal, SedatAloğlu, Sefa Sirmen, Selçuk Alagöz, SelçukYaşar, Selim Seval, Semih Saygıner, SerdarBilgili, Sevan Bıçakçı, Sevgi Gönül, Sezen Cumhur Önal, SinanAygün, Suna Kıraç, Süha Derbent, Süleyman Demirel, ŞadanKalkavan, Şadi Gücüm, Şahin Tulga, Şakir Eczacıbaşı, Şarık Tara, Şerif Kaynar, ŞevketSabancı, Tan Sağtürk, Taner Ayhan, Tanıl Küçük, Tanju Argun, Tansu Yeğen, TavacıRecep Usta, Tayfun Okter, Tevfik Altınok, Tezcan Yaramancı, Tinaz Titiz, Tuna Beklevic, Tuncay Özilhan, Türkan Saylan, Uğur Dündar, Uluç Gürkan, Umur Talu, Ümit Tokçan, Üzeyir Garih, Vehbi Koç, Vitali Hakko, Vural Öger, Yaşar Aşçıoğlu, Yaşar Nuri Öztürk, Yılmaz Ulusoy, Yusuf Köse, Zafer Çağlayan, Zeynel AbidinErdem
|
|
|