|
|
|
Tüm Yazıları
 ShareThis
|
HASAN PULUR ve müthiç yalnızlık!
04.12.2016 |
|
|
| Okunma Sayısı : |
8587 |
|
|
| Oy Sayısı : |
2 |
|
|
| Değerlendirme : |
5 |
|
|
| Popülarite : |
1,51 |
|
|
| Verdiğiniz Puan : |
|
|
|
|
|
|
HASAN PULUR ve müthiç yalnızlık!
.
.
HASAN PULUR ve müthiç yalnızlık!
Hasan Abi, Türk basınının çok önemli duayenlerinden biriydi.
O hiç kimsenin adamı olmadı.
Mesleğinin onurunu hiçbir zaman ayaklar altına almadı.
Söylemesi gerekenleri hiçbir zaman sümen altı etmedi.
Cesurdu, kimilerine göre huysuzdu ama hep dürüsttü.
Bir gün öyle, bir gün böyle olmadı.
Yarım asrı aşan gazetecilik yaşamında pek çok gazetede çalıştı.
En çok da Milliyet'te görev yaptı.
Gazeteciler Cemiyeti, diğer meslek örgütleri ve çalıştığı yayın organlarında, uzun süre yönetim kademelerinde bulundu.
Sıkı bir Kabataş Liseli ve "Ne Fenerbahçe sevdası biter bizde, ne Fenerbahçeli olmanın fedailiği" diyecek kadar FB'liydi.
Uzun süre yan yana odalarda çalıştık.
Davetlere, iş seyahatlerine pek gitmezdi ama gazeteye gelip gideni çok fazlaydı.
Çok uzun yıllar değişmeyen alışkanlıklarından biri de Cumartesi Meyhane Keyfi'ydi.
Anlatım dili sade ama vurguları can alıcıydı.
O hak eden herkese saygı duyar, herkes de onu sever, sayardı...
Mesleği için, okurları için, ülkesi için, ailesi için, çalıştığı kurumlar için ciddi mücadeleler verdi.
Önce çıkmayı sevmez ama arı gibi çalışırdı...
Önce, ansızın iki oğlundan büyüğünü daha sonra da eşini kaybetti.
Bu acılar sağlığını altüst etti.
Geçen yıl 83 yaşında aramızdan ayrıldı.
Salı günü ölüm yıldönümüydü.
Mezarı başında anıldı...
Anma saat 11.00'deydi.
İstanbul'un trafiği, yağmur da malum deyip bir yarım saat daha bekledik.
Ve o arada, uzunca bir hayat muhasebesi yaptık.
Bunca koşuşturma, bunca mücadele, bunca didişme niye ve nereye kadar dedik.
Düşündükçe, konuştukça, sorguladıkça, yüreğimiz daha da daraldı.
Haksız da sayılmazdık.
Hasan Abi çok iyi bir gazeteciydi ama mesleki kurumlardan hiç kimse yoktu.
Hasan Abi çok iyi bir yazar ve halk savunucusuydu ama okurlarından tek kişi gelmedi.
Hasan Abi iyi bir arkadaştı ama arkadaşlarından bir kişi bile yoktu. Meyhane arkadaşları bile!
Hasan Abi çok iyi bir aile reisi, çok iyi bir baba, çok iyi dedeydi ama ailesinden de tek kişi yoktu.
Peki, kim mi vardı?
Sadece ve sadece Tunca Bengin ve ben.
Evet, sadece iki kişi.
Bir de dua için gelen imam, organizasyon yapan arkadaşımız ve iki foto muhabiri!
Hiç kimse bu kadarını hak etmez ama Hasan Abi hiç etmez.
Üstelik daha düne kadar aramızdaydı ve bu onun ilk ölüm yıldönümüydü...
İnsan biriktirmek!
Hasan Abi, kimilerine göre, oldum olası "huysuz" bir kişiliğe sahipti.
Yazılarında ve sohbetlerinde ne kadar tontonsa, ikili ilişkilerinde farklıydı.
Döver gibi konuşur, en son söylenecek ya da hiç söylenmemesi gereken sözleri, dan diye yapıştırırdı.
Doğrucu Davut'tu.
Lafı gediğine koymaya bayılırdı.
Sevenleri çok sever, sevmeyenleri de kendisinden uzak dururdu.
O an için yapması ve yazması gereken ne ise onu yapardı.
Öncesi ve sonrasını kesinlikle düşünmezdi.
Selam verirseniz alır, vermezseniz, hiç umurunda bile olmazdınız.
Engin bir kültüre sahipti.
Takıldığımız bir konu olduğunda kapısını ilk çalacağınız insanlardan biriydi.
Bir kelime sorsanız, bir saat detay anlatırdı.
Bilmiyorsa da elinin altındaki yüzlerce kitaptan birini açar ve mutlaka sizi bilgilendirirdi...
İnsanları kendince sınıflandırır, sildiklerini siler ve onlarla yıldızı hiç barışmazdı.
Sevdiklerine de sevdiğini, beğendiğini, takdir ettiğini, takip ettiğini asla söylemezdi ama hissettirdi...
Az da olsa dostları olduğunu sanıyordu.
Ama ben onlar arasına hiç girmedim. Onun için sadece yan odadaki çömezdim.
Çünkü kafasındaki ben, hâlâ işe ilk başladığım gündeki bendim.
Milliyet'teki daha ilk ayımda, eğitimle ilgili yazdığı bir yazıdan sonra, odasına gidip, kendisine bir saat nutuk atıp, işin aslı öyle değil böyle demiştim.
O mesleğinin doruğunda, ben ise daha işe yeni başlamış çömezdim.
Sabırla dinledi. Tamam, bundan sonra daha dikkatli olurum dedi ve o konuşma orada kaldı.
Sonrasında, arada bir yerlere gitti, geldi ve 35 yıl birlikte çalıştık...
Milliyet'teki ilk yıllarım okul gibiydi.
Kimler yoktu ki.
Hiçbiri de sanki hiç unutulmayacak gibiydi ama işte hepsini unuttuk gitti.
Hasan Abi'yi bile.
Bu yüzden ne olur arkada hoş seda bırakalım...
Kimler yalnız kalmıyor ki?
Hemen her gün olmasa da haftada birkaç gün Özal ve Menderes'in anıt mezarı ile Cumhuriyet'in önünden geçiyorum.
Hiç değişmeyen konuklar, sadece polis!..
Özetin özeti:
Ölmeye ya da düşmeyegörün, yanınızda kimse kalmıyor!
Niyesi, herkese göre değişir.
Allah hiç kimseyi ne bu dünyada ne de öbür dünyada yapayalnız bırakmasın!.
.
.
Hasan Pulur
.
.
.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| Tüm yazıları |
|
ShareThis
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Türk Liderler:
Abbas Güçlü, Adil Karaağaç, Ali Ağaoğlu, <Ali Kibar, Adnan Nas, Adnan Polat, Adnan Şenses, Ahmet Başar, Ahmet Esen, Alber Bilen ,Ahmet Cemal Kura, Ali Abalıoğlu, Ali Naci Karacan, Ali Sabancı, Ali Koç, Ali Saydam, Ali Talip Özdemir, Ali Üstay, Arman Manukyan, Arzuhan Yalçındağ, Asaf Güneri, Atila Şenol, Attila Özdemiroğlu, Avni Çelik, Ayduk Koray, Aydın Ayaydın, Aydın Boysan, Ayhan Bermek, AyşeKulin, Ayten Gökçer, Başaran Ulusoy, BedrettinDalan, Bedri Baykam, Berhan Şimşek, BetülMardin, Bülend Özaydınlı, Bülent Akarcalı, Bülent Eczacıbaşı, Bülent Şenver, CağvitÇağlar, Can Ataklı, Can Dikmen, Can Has, Can Kıraç, Canan Edipoğlu, Celalettin Vardarsuyu, Cengiz Kaptanoğlu, Cevdetİnci, Çoşkun Ural, Cüneyt Asan, Cünety Ülsever, Çağlayan Arkan, Çetin Gezgincan, DenizAdanalı, Deniz Kurtsan, Didem Demirkent, Dilek Sabancı, Dr. Oktay Duran, Ege Cansel, Em. Org. Çevik Bir, Emre Berkin, Engin Akçakoca, Enver Ören, Erdal Aksoy, Erdoğan Demirören, ErhanKurdoğlu, Erkan Mumcu, Erkut Yücaoğlu, Ergun Özakat, Ergun Özen, Erol Üçer, Ersin Arıoğlu, Ersin Faralyalı, Ersin Özince, Ethem Sancak, Fatih Altaylı, Fatih Terim, Ferit Şahenk, Ferruh Tanay,Feyhan Kalpaklıoğlu, Feyyaz Berker, Fuat Miras, Fuat Süren, Füsun Önal, Göksel Kortay, Güler Sabancı, Güngör Kaymak, Hakan Ateş, Halit Soydan, Halit Kıvanç, Haluk Okutur, Haluk Şahin, Hamdi Akın, Hasan Güleşçi, HayrettinKaraca, Hazım Kantarcı, Hilmi Özkök, Hüsamettin Kavi, Hüseyin Kıvrıkoğlu, Hüsnü Özyeğin, Işın Çelebi, İbrahim Arıkan, İbrahim Betil, İbrahim Bodur, İbrahim Cevahir, İbrahim Kefeli, İdris Yamantürk, İhsan Kalkavan, İshak Alaton, İsmet Acar, İzzet Garih, İzzet Günay, İzzet Özilhan, JakKamhi, Kazım Taşkent, Kemal Köprülü, Kemal Şahin, Leyla Alaton Günyeli, LeylaUmar, Lucien Arkas, Mahfi Eğilmez, MehmetAli Birand, Mehmet Ali Yalçındağ, Mehmet Başer, Mehmet Günyeli, Mehmet Huntürk, Mehmet Keçeciler, Mehmet Kutman, Mehmet Şuhubi, Melih Aşık, Meltem Kurtsan, Mesut Erez, Metin Kalkavan, Metin Kaşo, Muharrem Kayhan, Muhtar Kent, Murat Akdoğan, Murat Dedeman, MuratVargı, Mustafa Koç, Mustafa Özyürek, Mustafa Sarıgül, Mustafa Süzer, Mümtaz Soysal, Nafi Güral, Nail Keçili, Nasuh Mahruki, Nebil Özgentürk, Neşe Erberk, Nevval Sevindi, Nezih Demirkent, Nihat Boytüzün, Nihat Gökyiğit, Nihat Sırdar, Niyazi Önen, Nur Ger, Nurettin Çarmıklı, Nuri Çolakoğlu, Nüzhet Kandemir, Oğuz Gürsel, Oktay Duran, Oktay Ekşi, Oktay Varlıer, Osman Birsel, Osman Şevket Çarmıklı, Ozan Diren, Özen Göksel, ÖzdemirErdoğan, Özhan Erem, Pervin Kaşo, R.BülentTarhan, Raffi Portakal, Rahmi Koç, Rauf Denktaş, Refik Baydur, Rıfat Hisarcıklıoğlu, SakıpSabancı, Samsa Karamehmet, Savaş Ünal, SedatAloğlu, Sefa Sirmen, Selçuk Alagöz, SelçukYaşar, Selim Seval, Semih Saygıner, SerdarBilgili, Sevan Bıçakçı, Sevgi Gönül, Sezen Cumhur Önal, SinanAygün, Suna Kıraç, Süha Derbent, Süleyman Demirel, ŞadanKalkavan, Şadi Gücüm, Şahin Tulga, Şakir Eczacıbaşı, Şarık Tara, Şerif Kaynar, ŞevketSabancı, Tan Sağtürk, Taner Ayhan, Tanıl Küçük, Tanju Argun, Tansu Yeğen, TavacıRecep Usta, Tayfun Okter, Tevfik Altınok, Tezcan Yaramancı, Tinaz Titiz, Tuna Beklevic, Tuncay Özilhan, Türkan Saylan, Uğur Dündar, Uluç Gürkan, Umur Talu, Ümit Tokçan, Üzeyir Garih, Vehbi Koç, Vitali Hakko, Vural Öger, Yaşar Aşçıoğlu, Yaşar Nuri Öztürk, Yılmaz Ulusoy, Yusuf Köse, Zafer Çağlayan, Zeynel AbidinErdem
|
|
|