|
|
|
Tüm Yazıları
 ShareThis
|
Bürokrasiden sıkıldım, Sabancı'dan ayrıldım
16.06.2007 |
|
|
| Okunma Sayısı : |
21296 |
|
|
| Oy Sayısı : |
9 |
|
|
| Değerlendirme : |
5 |
|
|
| Popülarite : |
4,77 |
|
|
| Verdiğiniz Puan : |
|
|
|
|
|
|
Bürokrasiden sıkıldım, Sabancı'dan ayrıldım
Ali Sabancı
.
.
İndeks İçerik-İletişim Danışmanlık ve Tic.Ltd.Şti. tarafından benimle yapılan ve PY dergisinde yayınlanan söyleşimi sizlerle paylaşmak istedim.
.
.
''Bürokrasiden sıkıldım, Sabancı'dan ayrıldım''
Ali Sabancı, iki yıl önce herkesi şaşırttı. Sabancı
Holding Strateji ve İş Geliştirme Grup Başkanlığı
görevinden aniden ayrıldı. Bol dedikodu yayıldı.
Sabancı'ya ne oluyor diye soruldu. Sabancı, neden
ayrıldığını ilk kez anlattı. Bürokrasiden yoruldum başka
işler denemek istedim diyor. Şimdi Esas Holding'in
amiral gemisi Pegasus Havayolları'nın başında. Yoluna
''keyifle'' ve ''gezerek'' devam ediyor.
Ali Sabancı sıcak ve renkli bir kişilik. Hal ve
hareketlerinin yanı sıra görünüşüyle de amcası Sakıp
Sabancı'yı anımsatıyor. Konuşurken kullandığı ''abla'' ya
da ''abi'' sözcükleriyle samimiyetini ortaya koyuyor.
Bunun kendisi için son derece doğal olduğunu söylerken,
röportajı keyifli bir sohbete dönüştürmeyi başarıyor.
Heyecanlı yapısıyla karşısındakini de heyecanlandırıyor.
Otururken, heyecanının arttığı noktalarda birden ayağa
kalkıyor ve konuşmaya ayakta devam ediyor. Ses tonundaki
iniş ve çıkışlarla karşısındakinin ilgisini canlı
tutmayı başarıyor. Limon kolonyasıyla arasındaki güçlü
bağı röportaj süresince şişenin üçte birini
bitirmesinden anlıyoruz...
İki yıl önce Sabancı Holding Strateji ve İş Geliştirme
Grup Başkanlığı'ndan ayrılan Sabancı, kendi deyişiyle
bürokrasiden sıkıldığı için kanatlarının üzerinde uçmaya
karar veriyor. Ayrıldıktan sonraki ilk adresi Esas
Holding -babası Şevket Sabancı ile ablası Emine
Kamışlı'nın yanı- oluyor. Esas Holding geçen yıl Pegasus
Havayolları'nı satın aldı ve başına Ali Sabancı geçti.
Ali Sabancı, şu sıralar tüm enerjisini Pegasus için
harcıyor. Havacılık sektörünün büyük fırsatlar
içerdiğini ve geleceğinin parlak olduğunu düşünüyor. Bu
nedenle Türkiye'nin en genç uçak filosuna sahip özel
şirketi olmasına karşın Boeing'ten 12 yeni uçak daha
alarak şirkete yatırım yapıyor. Bunu da kendisinin
sektörde kalıcı olduğunun ve bu sektöre odaklanacağının
en büyük kanıtlarından biri olarak gösteriyor.
Sabancı sorulara yanıt verirken, fırsat buldukça ''Borsa
gibi takip ediyorum'' diyerek, bilgisayardan uçakların
doluluk oranını inceledi. İki saatlik söyleşinin bir
saatini ayakta konuşarak geçirdi. İçtenlikle yanıt
verdi. Röportaj bitince eşi Vuslat Doğan Sabancı'yı
aradı. Birkaç kez çocukları Şevket Emrecan ve Kaan
Ali'den söz etti.
PY: Uzun yıllar yurtdışında yaşayıp eğitim gördükten
sonra Akbank Bahçekapı Şubesi'nde çalışmaya başladınız.
Neden?
İlkokul dördüncü sınıftan itibaren yurtdışında yaşadım
ve eğitim gördüm. 27 yaşında Türkiye'ye döndüğümde
Türkiye'yi ve Türk insanını tanımıyordum. Ancak bir an
önce tanımam gerekiyordu. Sabancı Center'da makam sahibi
olmak, Türkiye'yi tanıma konusundaki açığımı kapamazdı.
New York'ta Morgan Stanley yatırım bankasında
çalışmıştım. Bankacı olduğum için Akbank'ın Bahçekapı
Şubesi'nde çalışmaya başladım. Şubeye ilk gittiğim gün
New York'taki bankada nasıl giyiniyorsam, öyle giyindim.
Kol düğmelerim bile vardı. Türkiye'de para kazanabilmek
ya da para kazanma potansiyelini artırabilmek için
müşteriyi iyi bilmek gerekiyor. Müşteriyi bilmek için de
onun olduğu yerde olmalısınız. O yüzden banka şubesiyle
başladım. Çok da faydalı oldu. Şubeye gitmeseydim, bu iş
çok vakit alırdı. Bunu şimdi de devam ettiriyorum.
Pegasus'ta müşterilerle birlikte uçarak, onların
beklenti ve ihtiyaçlarını en kısa yoldan ve doğrudan
öğrenebiliyorum.
PY: Sabancı Holding'deki görevinizden neden ayrıldınız?
Sabancı Holding'de Strateji ve İş Geliştirme Grup
Başkanı olarak çalışıyordum. Yani çok önemli bir
pozisyonu bıraktım. İnsanlara inandırıcı gelmiyor, ama
bürokrasiden yorulmuştum. Bir karar vermek için aylarca
beklemek istemiyordum. Zengin bir aile çocuğunun parayı,
gücü, itibarı, rahatlığı bırakıp da kendi başına bir
şeyler yapmak istemesini kimse anlamlandıramıyor.
Sabancı Holding 15 milyar dolar büyüklüğe ulaşmış bir
şirket. Ne yapmak istediği aşağı yukarı belli. Bir süre
sonra bu durumdan sıkıldım ve bambaşka bir şey denemek
istedim, daha fazla öğrenmek istedim. Bıraktığımda ne
deneyeceğimi de bilmiyordum. Sakıp Amcam ve diğer aile
büyüklerim bana ''Bir şeyleri riske atmıyor musun?'' dedi.
Ben de ''Valla riske atıyorsam bu genç yaşımda atayım''
dedim. 10 yıl sonra böyle bir şey yapsaydım, bu kadar
cesaretli olamayabilirdim. Bu risk parasal değildi, ama
itibar riski vardı. Bıraktığım günden bu yana farklı
konularda deneyim kazanıyorum.
PY: Kararınızı ilk kiminle paylaştınız?
Bu kararı verirken dört ay düşündüm. Kararımı önce
eşime, sonra babama, sonra da Sakıp Amcam'a söyledim.
Ancak neden ayrıldığımı amcama söylemedim. Söyleseydim,
kalmam için ikna etmeye çalışacaktı. Aslında birkaç
hafta sonra söyleyecektim ama kısmet olmadı ve vefat
etti.
PY: Sabancı Holding'de üçüncü kuşağa yeterince fırsat
verilmediği izlenimi var, doğru mu?
Bu kısmen doğru olabilir. Kurucular hayatlarını
işleriyle devam ettirmişler. Kolay kolay da işleri
bırakamazlar. Ama kendilerinden sonraki kuşağa yetki
vermediklerini söylemek yanlış olur. Demek ki biz
yetkiyi almasını bilemedik. Yetki her zaman verilmez,
bazen alınır. Ben yetki almayı bildiğimi gösterdim ve
kendi kariyerimle ilgili yetki aldım. Benim yönetme egom
yok, değer yaratma egom var. ''Ben Sabancı'yım, babam da
kuruculardan biri, onun için ben bu şirketi yönetirim''
gibi bir düşüncem olmadı. Ben başka şeyler denemek
istiyordum ve bunu yaptım. Çok doğru bir zamanda
ayrıldım.
PY: Soyadınız Sabancı olmasaydı nasıl bir meslek
seçerdiniz?
Sualtıyla çok ilgiliyim. Dalmayı seviyorum. Tek başına
hiç sıkılmayan bir adamım. Zaman zaman sosyal hayattaki
sorumluluklar bana ağır geliyor. Bu nedenle doğaya daha
yakın bir iş bulurdum. Pegasus beni mutlu ediyor. Beni
çok gezdiren bir iş olduğu için hoşuma gidiyor. Sabancı
olmasaydım, günlük yaşamdan uzak ve doğaya yakın bir iş
bulurdum.
PY: Esas Holding özellikle Sabancı'ya rakip olmayan
alanları mı tercih ediyor?
Aslında tamamen tesadüf. Bu havacılık işi ben Sabancı
Holding'deyken birkaç defa konuşuldu. En hararetli
olduğu zaman, Türk Hava Yolları'nın özelleştirileceğinin
söylendiği zamandı. Ama sonra Sabancı Holding'in
gündeminde birinci sıraya oturamadı. Çünkü bu sektörde
1985 yılından itibaren 26 şirket batmış. Bunun birkaç
tanesi iki üç defa batmış ve isim değiştirmiş. Ben bu
sektörün geleceğinin çok parlak olduğunu düşünüyorum. Bu
nedenle havacılık sektörüne girdik.
PY: Esas Holding bir süre sonra Sabancı Holding'le rakip
olacak işlere girer mi?
Esas Holding henüz yolun çok başında. İki kuruluş ancak
aynı sektörde aynı işin peşinde koşarsa rakip olabilir.
Örneğin Uzan çimentolarının ihaleleri oldu. Sabancı
Holding'in en güçlü kollarından biri çimento. Biz Esas
Holding olarak girmeyi düşünmedik. Çünkü Şevket Sabancı
ailesi olarak biz Sabancı Holding'de de varız. Sabancı
Holding'in hissedarı olarak neden kendi kendimi vurayım
ki? Biz buradaki zenginliğimizi nasıl geliştireceğimize
bakıyoruz. Bir anlamda başarıya şartlanıyoruz. Kendime
üç yıl sonrası için çok büyük hedefler koymuyorum. Bazı
şeyleri adım adım başarmak istiyorum.
PY: Esas Holding'le Sabancı Holding arasında iş yapma
tarzları bakımından en temel fark ne?
Esas Holding 300 milyon Euro cirosu olan bir şirket.
Sabancı Holding'le aramızdaki en temel fark, boyutların
gerektirdiği bürokrasi farkı. Babam vaktinin yarısını
Esas Holding'e harcıyor. Ablamla birlikte bütün
kararları veriyoruz. Neredeyse göz göze bakarak ya da
telefonda konuşarak bazı adımlar atabiliyoruz. Hareket
kabiliyetimiz burada daha yüksek. Kararların kabul
edilmesi için icra kurulu, yönetim kurulu gibi aşamalar
yok. Karar verdiğimiz zaman daha hızlı
uygulayabiliyoruz. Çok ortaklı bir şirket olduğu için
Sabancı Holding'de böyle bir şansımız yoktu. Örneğin ben
Pegasus'un A'dan Z'ye her şeyini bildiğim için bana bir
şey sorulduğunda, ''Acaba şirket politikası nedir?'' diye
düşünmem gerekmiyor. Burada bürokrasi yok.
PY: Esas Holding'de aile bireyleri açısından nasıl bir
paylaşım var?
Esas Holding'in başında babamız Şevket Sabancı var. Onu
"gizli silah" olarak nitelendiriyoruz. Şirkete fikir
veriyor. Ablam Emine Kamışlı, Holding'in Başkan
Yardımcılığı görevini yürütürken, Pegasus dışındaki tüm
Esas Holding şirketlerinden ve Şevket Sabancı ailesinin
fonlarının yönetiminden sorumlu. Ben de Pegasus'un
başındayım.
PY: Pegasus hayatınızda neleri değiştirdi?
Pegasus'la bol bol geziyorum. Ankara'nın doğusunu 36
yaşından sonra gördüm. O şehirler de Trabzon ve Van.
Gezmeyi ve yeni yerler görmeyi çok seviyorum. Pegasus
bunu gerçekleştirmeme olanak sağlıyor. İşim bu olduğu
için gezmeye ekstra zaman ayırmam da gerekmiyor.
PY: 14 uçağınız vardı, Boeing'den 800 milyon dolara 12
uçak daha aldınız. Bu kadar yüksek bir para size hemen
geri dönecek mi?
800 milyon dolar verilmiş bir mal, spekülasyonu
yapılacak bir mal değil. Her biri 70 milyon dolar.
Parayı doğru yere yatırıyorum. Hem bu uçakların
işletiminden para kazanacağım hem de 2008'de gelen
uçakların uzun vadede ticaretini yapacağım. İkinci el
pazarda satacağım. Türkiye'de para yok. İnsanlar ancak
500 bin dolar verip 28-30 yaşında ikinci el uçak alıyor.
Bunun global piyasası var. Bu ticareti yapabilmek için
800 milyon dolar gibi büyük paralara ihtiyaç var. Ama bu
kimsede yok.
PY: Havacılık sektörünün en önemli problemlerinden biri
güven olarak görünüyor...
Havacılık sektörü çok dürüst değil. Bu zamana kadar
birçok şirket batmış. Çünkü sermeye yetersiz. Sermaye
yetersizliğinin olduğu yerde dedikodu çok olur.
İnsanların sektöre güveni bu nedenle sarsılmış. Benim
için de Pegasus'u ileride satmak üzere alıyor dediler.
Öyle olsaydı, yeni uçaklar alır mıydım?
PY: 55 YTL'den başlayan fiyatlarla iç hatlarda
uçuyorsunuz. Diğer yandan sınırlı sayıda bileti 55
YTL'ye satıyor, sonrakileri konser bileti gibi derece
derece yükseltiyorsunuz. Aslında pek de ucuz
sayılmazsınız...
Buradaki durum farklı. Buna pazarlamada ''dinamik
fiyatlama modeli'' deniyor. Yani kademeli fiyat sistemi
uyguluyoruz. Biletlerini önceden satın alanlar daha
ucuza alsın, geç kalanlar daha fazla ödemek zorunda
kalsın diye düşündük. Bir hafta önceden biletini alan
insanla bir gün önce bilet alan insanı aynı kefeye
koymak istemedik. Son dakikada bilet alan elbette daha
fazla ödeyecek. Uçağın ilk yüzde 10'luk kapasitesi
(ortalama 20 koltuk) 55 YTL'ye alıyor, ardından fiyatlar
aşama aşama yükseliyor. En yüksek bilet fiyatımızla bile
THY'nin çok altında kalıyoruz.
PY: Diğer havayolu şirketlerinden farkınız ne?
En büyük farklarımızdan biri, şirkete daha fazla yatırım
yaparak şirketin aktifini büyütmek. Türkiye'deki diğer
bütün özel havayolu şirketleri uçakları ancak
kiralayabilecek bütçeye sahipken, biz satın alıyoruz.
Uçaklarımızın yaş ortalaması çok düşük. Türkiye'nin en
genç uçak filosuna sahip özel sektör kuruluşuyuz.
Uçuşlarımızın yüzde 97'si zamanında gerçekleşiyor.
İstanbul Sabiha Gökçen Havaalanı'nı kullanıyoruz.
Havaalanında Pegasus müşterilerine ücretsiz otopark
imkanı sunuyoruz. Uçuşlar öncesinde düşük ücretlerle
Dördüncü Levent ve Kozyatağı'ndan servis kaldırıyoruz.
PY: Otobüs firmaları sizinle nasıl rekabet edecek?
Otobüs firmaları Türkiye'nin ulaşım altyapısında büyük
rol oynamaya devam edecek. Ama otobüsle Van'dan
İstanbul'a 23-25 saatte geliyorsun, üç kez mola verip
harcama yapıyorsun, 50-60 milyona mal oluyor. 75 milyon
verip uçakla bir saat 40 dakikada varıyorsun. Otobüs
firmaları muhtemelen daha kısa mesafeli yollarda servis
verecek. Kendilerine farklı iş modelleri yaratacaklar.
PY: Nasıl bir yöneticisiniz?
Pegasus'un 15 yıllık bir geçmişi var. Biz bir yıl önce
satın aldık. Benim karakterim bürokrasiye yer vermiyor.
Pegasus çalışanlarıyla farklı bir ilişkiye sahibim.
Fikir almak, görüş alış verişinde bulunmak için herkesle
konuşmaya çalışırım. Bir karar alırken tek başıma almam,
danışırım. Patronun kararı nihai karar değildir.
Denetimi sağladıktan sonra bürokrasiyi mümkün olan en
düşük seviyede tutmak gerektiğini düşünüyorum.
Organizasyonu ne kadar yaşar hale getirirsen o kadar
başarılı olursun. ''Bilgi vermezsen o kişiden sorumluluk
bekleyemezsin. Bilgi verirsen, o kişinin sorumluluktan
kaçmasını önleyebilirsin'' diye bir söz var, bunu
uygulamaya çalışıyorum.
PY: Pegasus'taki farklı İK uygulamalarını anlatabilir
misiniz?
Prim sistemini uygulamaya başladık. Pegasus'u alır almaz
bunun için çalışmaya başladık. Ancak bunu gizli tutmaya
çalıştık. Çünkü ortalıkta ''Büyük patron gelmiş, herkesi
işten çıkaracakmış'' şeklinde dedikodular dolaşıyordu.
Beni tanımadıkları için bunlar kulaktan kulağa yayıldı.
Sistemi açıkladığım gün, bana acemi olduğum için mi prim
sistemine geçtiğim soruldu. Şu cevabı verdim: ''Siz
bensiz para kazanabilir misiniz, hayır. Peki siz olmadan
ben para kazabilir miyim, yine hayır. O zaman ben size
yıllık karın yüzde 10'unu prim olarak veriyorum.'' En az
üç yıldır Pegasus'ta çalışan herkes bu prim sisteminden
yararlanıyor. Bu da herkesin kendisini şirketin bir
parçası olarak görmesini sağlıyor.
PY: Aile şirketlerindeki en büyük sorunlar neler?
Aile şirketleri büyüdükçe, ondan sonraki kuşak işin
başına geçiyor ve yönetimde ailedeki insan sayısı
artıyor. Evet, bugün iş dünyası genetik faktörlerle
yönetilmeyecek kadar rekabetçi. Aileden diye yönetim
hakkı verdiğiniz insanlar belki de dışarıdakiler kadar
yetkin değil. Ben Sabancı'da bundan biraz rahatsız
oldum. Yönetimdeki aile bireylerinin sayısı çok arttı.
İleride başka sıkıntılar da doğacak. Adam başına düşen
iş büyüklüğü ve sermaye küçüldükçe sıkıntı başlar. Benim
hissedar olarak yalnızca temettü alma hakkım var.
Soyadım Sabancı diye yönetme hakkım olmamalı. Bu işi
benden daha iyi yapan biri yönetime geçmeli.
PY: Aile şirketlerindeki bürokrasi, akrabalık
ilişkilerini nasıl etkiliyor?
Büyük ailelerin holdinglerinde sıkıntı verici durumlar
yaşanıyor. Bu yalnızca aileyi değil, işi de etkiliyor.
Bir işadamı iş kuruyor. Örneğin babam ve amcalarım,
rahmetli dedemin kurduğu işi büyütmüş. Dedem öldüğü
zaman işin cirosu 400 milyon dolar civarındaymış. Şimdi
25 katı oldu. Kardeşler evleniyor. Onların çocukları
oluyor. Bu çocukların ortak noktaları ve görüşme
sıklıkları babalarına kıyasla daha az oluyor.
PY: Başarı kazanma hırsı nedeniyle kuzenlik ilişkisi
zarar görüyor mu?
Görmüyor. Ama kurumsal samimiyet zarar görüyor. Bu
kurumsal samimiyette önemli olan yalnızca aile fertleri
değil. İnsanlar sizin kim olduğunuzdan, ne
söylediğinizden daha fazla etkileniyor.
PY: Eşiniz Vuslat Doğan Sabancı Doğan Holding'de
Hürriyet Grubu'nun başında. Eşinizle iş konuşuyor
musunuz?
Eşimle neredeyse 10 yıldır evliyiz ve kesinlikle iş
konuşmuyoruz. Hayatımdaki tek mesafem bu. Sabancı'dayken
de eşimle hiç iş konuşmadım. Sabancı Ailesi'nden biri
anlatmadığı sürece, eşim işle ilgili bir şey sormaz. Ben
de Doğan Ailesi'nden biri sormazsa, bir şey anlatmam.
Böyle daha iyi oluyor. Burada önemli olan saygı. Ben
eşimi, eşim beni seçti. Eşim Sabancı Holding'i, ben de
Doğan Holding'i seçmedim.
PY: Çocuklarınızın annelerinin işlerine mi sahip çıkması
beklenecek yoksa babalarınınkine mi?
Benim için nerede çalışırlarsa çalışsınlar problem
değil. Yeter ki doğru bildikleri, istedikleri işi
yapsınlar. Yaklaşık iki yıl önce soyadını taşıdığım
gruptan ayrıldım. Dünyanın sonu gelmedi. Hatta kararımın
ne kadar doğru olduğunu şimdi yaşadıklarımla teyit
ediyorum. Öyleyse çocukları yetiştirirken onları bir işe
odaklandırmak yanlış. Önemli olan onlara doğru eğitimi
ve doğru sosyal değerleri verebilmek. Bill Gates 60
milyar dolarlık kişisel servetinin 10 milyar dolarını
çocuklarına ayırdı. Nedeni çok basit. Bu zenginliği
sosyal gelişim, hayat felsefesindeki süreklilik,
şeffaflık ve içtenlik adına bir tehdit olarak görüyor.
PY: Sizin için de böyle bir tehdit var mıydı? Bunu
engellemek için ne yaptınız?
17 yıl yurtdışında yaşamak bu konudaki en büyük
avantajım oldu. Uçak bileti alırken ya da başka herhangi
bir şey yaparken soyadımı kodlamam gerekiyordu. Bu
anlamda ben ve ablalarım diğer zengin aile çocuklarından
daha farklı yetişmiş olduk.
PY: Boş vakitlerinizde neler yaparsınız?
Meditasyon yapmaya çalışıyorum. Hatta bir gün kendimi
arabada meditasyon yaparken yakaladım. Şimdi biraz daha
farklı şekilde konsantre olmaya çalışıyorum. Haftada iki
gün yoga yapıyorum. Eşimle ve çocuklarımla birlikte
oluyorum. Beş ve üç yaşında iki oğlumuz var. Hafta
sonlarında onları alıp yemeğe götürürüm. Onlarla yalnız
geçirdiğim tek zaman bu.
PY: Nasıl bir eş ve babasınız?
Çocuklarımın benimle oynamayı ve birlikte vakit
geçirmeyi sevdiklerini görüyorum. Bu bana yetiyor.
Eşimin de yüzünün güldüğünü görüyorum.
PY: Sabancı ve Doğan Aileleri arasındaki farklar neler?
En büyük fark, kuşak farkı. Aydın Doğan ilk kuşak,
kızları ikinci. Oysa benim babam ve amcamlar ikinci
kuşaktı.
PY: Aydın Doğan'la nasıl bir iletişiminiz var?
Şevket Babam'a ne danışabiliyorsam, Aydın Babam'a da
aynı detayda danışıyorum. Hatta babam İngiltere'de
olduğu için Aydın Babam'la daha çok görüşüyorum. Aydın
Doğan tanınmaya değer bir insan. Şefkat dolu, bonkör ve
babacan. Damatlarını da çok sever.
PY: Babalarınızın iş yapma tarzları arasında ne gibi
farklar var?
Aralarındaki en temel fark, Şevket Babam bir grup
hissedar arasında katkı sağladı. Yani o beş kardeşten
biriydi. Aydın Bey tek başına bazı şeyleri yaptı. Bugün
geldiğimiz noktada Aydın Bey'in başarılarıyla Şevket
Bey'in başarıları aynı. Şevket Babam uzun yıllardır
kurumsal yapıda çalışıyor. Aydın Bey daha yakın bir
zamandır kurumsal yapıda çalışıyor.
PY: Koç ve Sabancı aileleri arasındaki büyük farklar
neler?
Koç Ailesi'nin işi daha kolay. Bizim kadar kalabalık
değiller. Daha az sayıda aile ferdinin bir aile
şirketinde çalışması o şirketin sevk ve idaresinde
kurumsal sistemin kurulmasına daha fazla olanak
sağlıyor. Böylece her işin başında bir aile ferdi
olmuyor. Bu da profesyonellerin önünün açılması
anlamına geliyor. Şirket yönetimlerinde aile fertlerinin
ağırlıklı olmasına karşıyım. Profesyonel yöneciler daha
çok olmalı.
.
.
.
.
Ali Sabancı Gözüyle Kimdir Başarıları Linkler Kendi Sesiyle Fotograf Albüm Kitap Tavsiyeleri TV Tüm Yazıları Ali Sabancı Odası Lider Arama
.
.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| Tüm yazıları |
|
ShareThis
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Türk Liderler:
Abbas Güçlü, Adil Karaağaç, Ali Ağaoğlu, <Ali Kibar, Adnan Nas, Adnan Polat, Adnan Şenses, Ahmet Başar, Ahmet Esen, Alber Bilen ,Ahmet Cemal Kura, Ali Abalıoğlu, Ali Naci Karacan, Ali Sabancı, Ali Koç, Ali Saydam, Ali Talip Özdemir, Ali Üstay, Arman Manukyan, Arzuhan Yalçındağ, Asaf Güneri, Atila Şenol, Attila Özdemiroğlu, Avni Çelik, Ayduk Koray, Aydın Ayaydın, Aydın Boysan, Ayhan Bermek, AyşeKulin, Ayten Gökçer, Başaran Ulusoy, BedrettinDalan, Bedri Baykam, Berhan Şimşek, BetülMardin, Bülend Özaydınlı, Bülent Akarcalı, Bülent Eczacıbaşı, Bülent Şenver, CağvitÇağlar, Can Ataklı, Can Dikmen, Can Has, Can Kıraç, Canan Edipoğlu, Celalettin Vardarsuyu, Cengiz Kaptanoğlu, Cevdetİnci, Çoşkun Ural, Cüneyt Asan, Cünety Ülsever, Çağlayan Arkan, Çetin Gezgincan, DenizAdanalı, Deniz Kurtsan, Didem Demirkent, Dilek Sabancı, Dr. Oktay Duran, Ege Cansel, Em. Org. Çevik Bir, Emre Berkin, Engin Akçakoca, Enver Ören, Erdal Aksoy, Erdoğan Demirören, ErhanKurdoğlu, Erkan Mumcu, Erkut Yücaoğlu, Ergun Özakat, Ergun Özen, Erol Üçer, Ersin Arıoğlu, Ersin Faralyalı, Ersin Özince, Ethem Sancak, Fatih Altaylı, Fatih Terim, Ferit Şahenk, Ferruh Tanay,Feyhan Kalpaklıoğlu, Feyyaz Berker, Fuat Miras, Fuat Süren, Füsun Önal, Göksel Kortay, Güler Sabancı, Güngör Kaymak, Hakan Ateş, Halit Soydan, Halit Kıvanç, Haluk Okutur, Haluk Şahin, Hamdi Akın, Hasan Güleşçi, HayrettinKaraca, Hazım Kantarcı, Hilmi Özkök, Hüsamettin Kavi, Hüseyin Kıvrıkoğlu, Hüsnü Özyeğin, Işın Çelebi, İbrahim Arıkan, İbrahim Betil, İbrahim Bodur, İbrahim Cevahir, İbrahim Kefeli, İdris Yamantürk, İhsan Kalkavan, İshak Alaton, İsmet Acar, İzzet Garih, İzzet Günay, İzzet Özilhan, JakKamhi, Kazım Taşkent, Kemal Köprülü, Kemal Şahin, Leyla Alaton Günyeli, LeylaUmar, Lucien Arkas, Mahfi Eğilmez, MehmetAli Birand, Mehmet Ali Yalçındağ, Mehmet Başer, Mehmet Günyeli, Mehmet Huntürk, Mehmet Keçeciler, Mehmet Kutman, Mehmet Şuhubi, Melih Aşık, Meltem Kurtsan, Mesut Erez, Metin Kalkavan, Metin Kaşo, Muharrem Kayhan, Muhtar Kent, Murat Akdoğan, Murat Dedeman, MuratVargı, Mustafa Koç, Mustafa Özyürek, Mustafa Sarıgül, Mustafa Süzer, Mümtaz Soysal, Nafi Güral, Nail Keçili, Nasuh Mahruki, Nebil Özgentürk, Neşe Erberk, Nevval Sevindi, Nezih Demirkent, Nihat Boytüzün, Nihat Gökyiğit, Nihat Sırdar, Niyazi Önen, Nur Ger, Nurettin Çarmıklı, Nuri Çolakoğlu, Nüzhet Kandemir, Oğuz Gürsel, Oktay Duran, Oktay Ekşi, Oktay Varlıer, Osman Birsel, Osman Şevket Çarmıklı, Ozan Diren, Özen Göksel, ÖzdemirErdoğan, Özhan Erem, Pervin Kaşo, R.BülentTarhan, Raffi Portakal, Rahmi Koç, Rauf Denktaş, Refik Baydur, Rıfat Hisarcıklıoğlu, SakıpSabancı, Samsa Karamehmet, Savaş Ünal, SedatAloğlu, Sefa Sirmen, Selçuk Alagöz, SelçukYaşar, Selim Seval, Semih Saygıner, SerdarBilgili, Sevan Bıçakçı, Sevgi Gönül, Sezen Cumhur Önal, SinanAygün, Suna Kıraç, Süha Derbent, Süleyman Demirel, ŞadanKalkavan, Şadi Gücüm, Şahin Tulga, Şakir Eczacıbaşı, Şarık Tara, Şerif Kaynar, ŞevketSabancı, Tan Sağtürk, Taner Ayhan, Tanıl Küçük, Tanju Argun, Tansu Yeğen, TavacıRecep Usta, Tayfun Okter, Tevfik Altınok, Tezcan Yaramancı, Tinaz Titiz, Tuna Beklevic, Tuncay Özilhan, Türkan Saylan, Uğur Dündar, Uluç Gürkan, Umur Talu, Ümit Tokçan, Üzeyir Garih, Vehbi Koç, Vitali Hakko, Vural Öger, Yaşar Aşçıoğlu, Yaşar Nuri Öztürk, Yılmaz Ulusoy, Yusuf Köse, Zafer Çağlayan, Zeynel AbidinErdem
|
|
|