|
|
|
Tüm Yazıları
 ShareThis
|
“Yeter! Artık Seyirci Kalmak İstemiyorum..”
10.09.2005 |
|
|
| Okunma Sayısı : |
3182 |
|
|
| Oy Sayısı : |
7 |
|
|
| Değerlendirme : |
5 |
|
|
| Popülarite : |
4,23 |
|
|
| Verdiğiniz Puan : |
|
|
|
|
|
|
Uluç Gürkan / STAR – 06.09.2005
ulucgurkan@ulucgurkan.net
“Yeter! Artık Seyirci Kalmak İstemiyorum..”
Türkiye sanki bütün dengelerini yitirdi, eski deyişiyle “ifrat” ve “tefrit” arasında bocalayıp duruyor.
Güvenlik güçleri, kısa bir süre öncesine değin, toplumsal protestolarda aşırı şiddet kullandığı için eleştirilirdi. Örneğin 8 Mart’ta, Dünya Kadınlar Günü’nü yasa dışı gösteriye dönüştürmek isteyen kadınlara yapılanlar hem yurt içinde, hem de yurt dışında büyük tepki yaratmıştı. Bu ve benzeri şiddet uygulamaları sürdükçe Türkiye’nin AB’ye nasıl üye olacağı sorgulanmıştı.
İşçilerin, memurların ve gençlerin gösterilerinde güvenlik güçleri hala aşırıya kaçabiliyor. Buna karşın, dincilerin ve etnik ayrımcıların gösterilerinde alabildiğine kontrollü davranıyor.
Önce Fatih Camii’nde Cuma namazı sonrasında kürsü kurup hilafet bayrağı açan ve bir saate yakın süreyle Atatürk’e hakaretler yağdıranları seyreden güvenlik güçleri, ardından İstanbul genelindeki PKK ve Öcalan gösterilerine müdahalede epey geç kaldı.
Güvenlik güçlerinin yasa dışı toplumsal gösterileri önlemede aşırı şiddetten kaçınması, hiç kuşkusuz olumlu ve gerekli bir gelişmedir. Bu uygulama göstericiler arasında ayrım yapılmaksızın mutlaka gerçekleştirilmelidir.
Ancak, toplum huzurunu bozan ve ülkenin birliği ile rejimini hedef alan yasa dışı gösterilerin uzun süre sadece seyredilmesi kabul edilemez. Bu olay, ülkede ciddi bir güvenlik zaafı bulunduğunu gösterir.
* * *
Güvenlik güçleri bu zaafı neden gösteriyor? AKP iktidarının politikalarının bunda bir etkisi olabilir mi?
Başbakan Erdoğan’ın "polisin müdahale etmesi gerekirdi" demesine karşın, Fatih Camii’nde yaşananlar konusunda iktidar suçlanıyor. İşin içine din ve dincilik girince, hükümetin bu konulardaki anlayışının güvenlik güçlerinin elini kolunu bağladığı öne sürülüyor.
Hükümet ayrıca, süreklilik kazanan PKK ve Öcalan gösterileri konusunda da, AB uğruna demokratik özgürlük sınırlarını fazlasıyla aşan bir gevşeklik gösterdiği gerekçesiyle eleştiriliyor. Bu ortamda PKK liderlerinden Murat Karayılan, gösterilerin engellendiğini öne sürerek, hem Türkiye’ye "sen bu halkın kendini ifade etme yollarını tıkatırsan, o zaman farklı yollar meşru hale gelmiş olur" tehdidini savuruyor, hem de yandaşlarına "her yerde meydanlara dökülerek demokratik iradenizi ve tutumunuzu ortaya koyun" çağrısını yapıyor.
Terör örgütü yandaşları da Van ve Mersin’de bu çağrıya uyup, “nasılsa bize bir şey yapamazlar” düşüncesiyle polisle çatışmaya giriyor.
* * *
Son zamanlarda Türkiye’de yaşananlar demokratikleşme, özgürlüklerin genişlemesi olarak tanımlanamaz. Demokrasi başı boşluk değildir. Ulusların etnik nefret temelinde ayrıştırılması demokratik bir özgürlük alanı olamaz.
Terörün ve teröristlerin yüceltilmesi bütün dünya demokrasilerinde suçtur.
Etnik ve dini cemaat temelinde karşı karşıya kalınan son gelişmeler, AB sürecinde Türkiye’den istenen “çok sesliliğe dayalı bir uzlaşma kültürünü” yansıtmamaktadır. Tam aksine kin ve nefret ekseninde farklılıkların çatışmasını yansıtmaktadır.
Benzeri gelişmelerin hoşgörüyle karşılanacağı hiçbir AB ülkesi yoktur.
Hükümet sözcülerinin olaylar karşısında sözle ifade ettikleri tepkilerin yaşama geçirilmesi kaçınılmazdır. Güvenlik güçlerinin elini kolunu bağlayan her ne ise mutlaka kaldırılmalıdır. Güvenlik güçleri görevini yerine getirmekte zaaf gösterdiği sürece karşı tepkiler her an kontrolden çıkabilir.
Karadeniz’deki linç girişimlerinden sonra, Öcalan gösterisine katılmaları engellenen otobüslerin önceki gün Bilecik Bozüyük, Eskişehir Çifteler ve Polatlı’da taş yağmuruna tutulması, bu arada gösteriye katılacağı söylenen kişilere İznik’te gösterilen tepki küçümsenmemelidir. Yirmi yılı aşkın süredir terörün etnik bir çatışmaya dönüşmediği Türkiye’nin bugün geldiği nokta kaygı vericidir.
İnternette, “Yeter! Artık seyirci kalmak istemiyorum” mesajları posta kutularını zorlamaktadır. Ötesinde, örgütlenme ve silahlanma çağrıları birbirini izlemektedir.
Türkiye, etnik ve dini çatışmaların yarattığı büyük insanlık acılarını, çevresinde yaşananlarla yakından bilen bir ülkedir. Bu bataklığa sürüklenmeyecek basireti göstermesi, siyasi iradenin bu konuda gerçekten kararlı olmasına bağlıdır.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| Tüm yazıları |
|
ShareThis
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Türk Liderler:
Abbas Güçlü, Adil Karaağaç, Ali Ağaoğlu, <Ali Kibar, Adnan Nas, Adnan Polat, Adnan Şenses, Ahmet Başar, Ahmet Esen, Alber Bilen ,Ahmet Cemal Kura, Ali Abalıoğlu, Ali Naci Karacan, Ali Sabancı, Ali Koç, Ali Saydam, Ali Talip Özdemir, Ali Üstay, Arman Manukyan, Arzuhan Yalçındağ, Asaf Güneri, Atila Şenol, Attila Özdemiroğlu, Avni Çelik, Ayduk Koray, Aydın Ayaydın, Aydın Boysan, Ayhan Bermek, AyşeKulin, Ayten Gökçer, Başaran Ulusoy, BedrettinDalan, Bedri Baykam, Berhan Şimşek, BetülMardin, Bülend Özaydınlı, Bülent Akarcalı, Bülent Eczacıbaşı, Bülent Şenver, CağvitÇağlar, Can Ataklı, Can Dikmen, Can Has, Can Kıraç, Canan Edipoğlu, Celalettin Vardarsuyu, Cengiz Kaptanoğlu, Cevdetİnci, Çoşkun Ural, Cüneyt Asan, Cünety Ülsever, Çağlayan Arkan, Çetin Gezgincan, DenizAdanalı, Deniz Kurtsan, Didem Demirkent, Dilek Sabancı, Dr. Oktay Duran, Ege Cansel, Em. Org. Çevik Bir, Emre Berkin, Engin Akçakoca, Enver Ören, Erdal Aksoy, Erdoğan Demirören, ErhanKurdoğlu, Erkan Mumcu, Erkut Yücaoğlu, Ergun Özakat, Ergun Özen, Erol Üçer, Ersin Arıoğlu, Ersin Faralyalı, Ersin Özince, Ethem Sancak, Fatih Altaylı, Fatih Terim, Ferit Şahenk, Ferruh Tanay,Feyhan Kalpaklıoğlu, Feyyaz Berker, Fuat Miras, Fuat Süren, Füsun Önal, Göksel Kortay, Güler Sabancı, Güngör Kaymak, Hakan Ateş, Halit Soydan, Halit Kıvanç, Haluk Okutur, Haluk Şahin, Hamdi Akın, Hasan Güleşçi, HayrettinKaraca, Hazım Kantarcı, Hilmi Özkök, Hüsamettin Kavi, Hüseyin Kıvrıkoğlu, Hüsnü Özyeğin, Işın Çelebi, İbrahim Arıkan, İbrahim Betil, İbrahim Bodur, İbrahim Cevahir, İbrahim Kefeli, İdris Yamantürk, İhsan Kalkavan, İshak Alaton, İsmet Acar, İzzet Garih, İzzet Günay, İzzet Özilhan, JakKamhi, Kazım Taşkent, Kemal Köprülü, Kemal Şahin, Leyla Alaton Günyeli, LeylaUmar, Lucien Arkas, Mahfi Eğilmez, MehmetAli Birand, Mehmet Ali Yalçındağ, Mehmet Başer, Mehmet Günyeli, Mehmet Huntürk, Mehmet Keçeciler, Mehmet Kutman, Mehmet Şuhubi, Melih Aşık, Meltem Kurtsan, Mesut Erez, Metin Kalkavan, Metin Kaşo, Muharrem Kayhan, Muhtar Kent, Murat Akdoğan, Murat Dedeman, MuratVargı, Mustafa Koç, Mustafa Özyürek, Mustafa Sarıgül, Mustafa Süzer, Mümtaz Soysal, Nafi Güral, Nail Keçili, Nasuh Mahruki, Nebil Özgentürk, Neşe Erberk, Nevval Sevindi, Nezih Demirkent, Nihat Boytüzün, Nihat Gökyiğit, Nihat Sırdar, Niyazi Önen, Nur Ger, Nurettin Çarmıklı, Nuri Çolakoğlu, Nüzhet Kandemir, Oğuz Gürsel, Oktay Duran, Oktay Ekşi, Oktay Varlıer, Osman Birsel, Osman Şevket Çarmıklı, Ozan Diren, Özen Göksel, ÖzdemirErdoğan, Özhan Erem, Pervin Kaşo, R.BülentTarhan, Raffi Portakal, Rahmi Koç, Rauf Denktaş, Refik Baydur, Rıfat Hisarcıklıoğlu, SakıpSabancı, Samsa Karamehmet, Savaş Ünal, SedatAloğlu, Sefa Sirmen, Selçuk Alagöz, SelçukYaşar, Selim Seval, Semih Saygıner, SerdarBilgili, Sevan Bıçakçı, Sevgi Gönül, Sezen Cumhur Önal, SinanAygün, Suna Kıraç, Süha Derbent, Süleyman Demirel, ŞadanKalkavan, Şadi Gücüm, Şahin Tulga, Şakir Eczacıbaşı, Şarık Tara, Şerif Kaynar, ŞevketSabancı, Tan Sağtürk, Taner Ayhan, Tanıl Küçük, Tanju Argun, Tansu Yeğen, TavacıRecep Usta, Tayfun Okter, Tevfik Altınok, Tezcan Yaramancı, Tinaz Titiz, Tuna Beklevic, Tuncay Özilhan, Türkan Saylan, Uğur Dündar, Uluç Gürkan, Umur Talu, Ümit Tokçan, Üzeyir Garih, Vehbi Koç, Vitali Hakko, Vural Öger, Yaşar Aşçıoğlu, Yaşar Nuri Öztürk, Yılmaz Ulusoy, Yusuf Köse, Zafer Çağlayan, Zeynel AbidinErdem
|
|
|