|
|
|
|
Yusuf Ziya HALEFOGLU Gözüyle
|
|
|
|
|
Tüm Yazıları
 ShareThis
|
DİĞERKAM...
21.01.2013
Yusuf Ziya HALEFOGLU |
|
|
| Okunma Sayısı : |
10029 |
|
|
| Oy Sayısı : |
8 |
|
|
| Değerlendirme : |
4,88 |
|
|
| Popülarite : |
4,4 |
|
|
| Verdiğiniz Puan : |
|
|
|
|
|
|
Yaşam içerisinde öyle kişilerle karşılaşırız ki, bazen bende öyle olabilir miyim diye içimizden geçiririz. Bu ilkokula başlarken ilk öğretmenimiz, sonra hayranı olduğumuz öğretmen, sonra yakışıklı veya güzel birileri olur...
Ama ne zaman ki yaşamın farkına varmaya, biraz olgunlaşmaya başlarız, o zaman beklenti ve kaygılarımız farklılaşır. Örnek alacağımız kişiler de değişir. Ama örnek alınacak kişi olmanın, kolay olmadığını görmeye başlarız. Çok fazla bulamayız zaten?
Geçen hafta, bir toplantıda, kim olduğu ile ilgili hiç isim geçmeden, bir yazı arasında, bir kardeşimiz için o kadar güzel şeyler söylenmişti ki... Ta ki bir başka ağabeyimin, bunu bize hatırlatması ile kendimize geldik. O kadar güzel bir şey söyledi ki, kardeşimizin yaşamdaki güzel örnek davranışı ile ilgili. İçinin güzelliği herkese örnek olmuş ve bu örnek davranışı, diğer bir kişinin yaşam felsefesini etkilemişti. Tahmin ederek bir kişiye dönüp baktığımda, mahcup bakışı, bilgeliği, içinin güzelliği, dışına yansımıştı gerçekten...
Benim için tahmin çok zor olmamıştı...
Evet, işte dedim kendi kendime, tam anlamıyla "diğerkam" bir insan...
Hani hep deriz ya, içi güzel olsun.
Güzellik dediğiniz nedir ki, asıl olan iç güzelliği değil midir? Diye...
Aslında, bana göre öyle değil. Güzel, ya güzeldir, ya da değildir. Nasıl mı?
Bence, nasıl baktığımıza bağlı. Bakarken ne gördüğümüz önemli değil mi? Güzellikte görünen sadece fiziksel güzellik değildir ki...
Bakışın güzelliği, dokunuşun güzelliği, selamlaşmanın güzelliği, konuşmanın güzelliği, yaklaşımın güzelliği, hepsi ayrı, ayrı güzellik değil midir? Ama bu güzelliklerin hepsi, içteki güzelliğin yansımasıdır. Eğer yoksa içte güzellik, bu yansımalar yalancı bir yansımadır. Tıpkı ayın, güneşin ışığını yansıtması gibi... Güneş doğunca nasıl kaybolursa, gerçek ışık kendini gösterdiğinde yansımaların sönmesine benzer. Gerçek güzellikler hiç bir zaman sönmezler, kaybolmazlar, her zaman güzelliğini gösterirler...
Bir çoğumuz, o kadar güzel eğitimler verir, konuşmalar yaparız ki, hatta dinlediğimizde ve sanki onları yapınca, bizlerin iç güzelliğinin arttığını düşünürüz. Acaba gerçekten artar mı iç güzelliğimiz, içimizi doldurunca güzel olur muyuz? Dolu olan içlerin, dışı güzel midir?
İçimizin güzelliği ne zaman dışımıza vurmaya başlarsa, aslında biz o zaman güzelleşmeye başlamaz mıyız?
İstediğimiz kimliğe bürünelim, sonuçta onu iç güzelliğimiz yapıp dışa yansıtmadık tan sonra, bence insanın içi güzel olsa ne olur ki? Bunu yaşamında içselleştirmemişse, bunu gözlerinin derinliklerine gömmemişse, bence içinin güzelliğinden bahsetmek çok zor değil mi? Yalancı yansıma olmaz mı?
Gerçekte dış güzellik, iç güzelliğin görünür kısmıdır. Ve her insanın gözlerindeki pırıltıda, kendini belli etmez mi?
Güzelin gözlerine baktığınızda ayna gibi etkilemez mi sizi? Onun gözlerinde kendi yansımamızı görmez miyiz? İşte o zaman değerlendirebiliriz güzeli gözlerinden...
Gözler ruhun aynasıdır ve esrarengiz gibi görünen her şeyi dışa yansıtır. Ama gözlerin ışıl-damaktan başka vazifesi de vardır, ayna gibi her şeyi yansıtırlar. İçinizin bütün güzelliğini.
Günlük yaşamda o kadar çok olayla karşılaşıyoruz ki... Burada bu güzellikleri göstermedikten sonra, yaşamın içine katmadık tan sonra, ne işe yarar güzellik. Yaşam, güzellikleri yansıtmaktır aslında. Eğer etrafımıza gerçek güzelliğimizi, ışığımızı yaymıyorsak, hangi güzellikten, hangi yaşamdan bahsedebiliriz.
Kişi her daim güzelliğini korumalı, yaşatmalı, beslemeli, ona bakmalı... Her gün, her an güzel olmalı. Bir gün güzel, bir gün çirkin gezen, bir güzel gördünüz mü? Ya da görseniz ne düşünürsünüz; çirkin gününde görseniz, ne kadar da çirkinmiş demez misiniz? İstediğiniz kadar bir gün önce, güzel görün siz onu.
Güzellik dış görünüşe özgü bir nitelik değildir, ruhun dışarıdan görülebilen bir parçasıdır bence... Bu parçalarımızı olabildiğince güzelleştirmeli ve onları beslemeliyiz.
İşte bu da insanlaşma sürecini göstermez mi bize? İnsan olmanın, güzel insan olmanın yolu değil midir bu?
İnsan olmak da, kendi mutlu olduğun şeyleri çevrendekilere iletmek değil midir?
İnsan aslında kendisinde olmasını istediği bir şeyi, komşusunda, yanında olanlar içinde istediğinde aslında "insan" değil midir?
Bunları yansıttığında gerçek insan olmaz mı? Bu değil midir asıl olan?
İnsan olmak aslında, diğerkam olmaktan geçmez mi?
Kaçımız yaşamda "diğerkamız..."
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Tüm yazıları
ShareThis
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Türk Liderler:
Abbas Güçlü, Adil Karaağaç, Ali Ağaoğlu, <Ali Kibar, Adnan Nas, Adnan Polat, Adnan Şenses, Ahmet Başar, Ahmet Esen, Alber Bilen ,Ahmet Cemal Kura, Ali Abalıoğlu, Ali Naci Karacan, Ali Sabancı, Ali Koç, Ali Saydam, Ali Talip Özdemir, Ali Üstay, Arman Manukyan, Arzuhan Yalçındağ, Asaf Güneri, Atila Şenol, Attila Özdemiroğlu, Avni Çelik, Ayduk Koray, Aydın Ayaydın, Aydın Boysan, Ayhan Bermek, AyşeKulin, Ayten Gökçer, Başaran Ulusoy, BedrettinDalan, Bedri Baykam, Berhan Şimşek, BetülMardin, Bülend Özaydınlı, Bülent Akarcalı, Bülent Eczacıbaşı, Bülent Şenver, CağvitÇağlar, Can Ataklı, Can Dikmen, Can Has, Can Kıraç, Canan Edipoğlu, Celalettin Vardarsuyu, Cengiz Kaptanoğlu, Cevdetİnci, Çoşkun Ural, Cüneyt Asan, Cünety Ülsever, Çağlayan Arkan, Çetin Gezgincan, DenizAdanalı, Deniz Kurtsan, Didem Demirkent, Dilek Sabancı, Dr. Oktay Duran, Ege Cansel, Em. Org. Çevik Bir, Emre Berkin, Engin Akçakoca, Enver Ören, Erdal Aksoy, Erdoğan Demirören, ErhanKurdoğlu, Erkan Mumcu, Erkut Yücaoğlu, Ergun Özakat, Ergun Özen, Erol Üçer, Ersin Arıoğlu, Ersin Faralyalı, Ersin Özince, Ethem Sancak, Fatih Altaylı, Fatih Terim, Ferit Şahenk, Ferruh Tanay,Feyhan Kalpaklıoğlu, Feyyaz Berker, Fuat Miras, Fuat Süren, Füsun Önal, Göksel Kortay, Güler Sabancı, Güngör Kaymak, Hakan Ateş, Halit Soydan, Halit Kıvanç, Haluk Okutur, Haluk Şahin, Hamdi Akın, Hasan Güleşçi, HayrettinKaraca, Hazım Kantarcı, Hilmi Özkök, Hüsamettin Kavi, Hüseyin Kıvrıkoğlu, Hüsnü Özyeğin, Işın Çelebi, İbrahim Arıkan, İbrahim Betil, İbrahim Bodur, İbrahim Cevahir, İbrahim Kefeli, İdris Yamantürk, İhsan Kalkavan, İshak Alaton, İsmet Acar, İzzet Garih, İzzet Günay, İzzet Özilhan, JakKamhi, Kazım Taşkent, Kemal Köprülü, Kemal Şahin, Leyla Alaton Günyeli, LeylaUmar, Lucien Arkas, Mahfi Eğilmez, MehmetAli Birand, Mehmet Ali Yalçındağ, Mehmet Başer, Mehmet Günyeli, Mehmet Huntürk, Mehmet Keçeciler, Mehmet Kutman, Mehmet Şuhubi, Melih Aşık, Meltem Kurtsan, Mesut Erez, Metin Kalkavan, Metin Kaşo, Muharrem Kayhan, Muhtar Kent, Murat Akdoğan, Murat Dedeman, MuratVargı, Mustafa Koç, Mustafa Özyürek, Mustafa Sarıgül, Mustafa Süzer, Mümtaz Soysal, Nafi Güral, Nail Keçili, Nasuh Mahruki, Nebil Özgentürk, Neşe Erberk, Nevval Sevindi, Nezih Demirkent, Nihat Boytüzün, Nihat Gökyiğit, Nihat Sırdar, Niyazi Önen, Nur Ger, Nurettin Çarmıklı, Nuri Çolakoğlu, Nüzhet Kandemir, Oğuz Gürsel, Oktay Duran, Oktay Ekşi, Oktay Varlıer, Osman Birsel, Osman Şevket Çarmıklı, Ozan Diren, Özen Göksel, ÖzdemirErdoğan, Özhan Erem, Pervin Kaşo, R.BülentTarhan, Raffi Portakal, Rahmi Koç, Rauf Denktaş, Refik Baydur, Rıfat Hisarcıklıoğlu, SakıpSabancı, Samsa Karamehmet, Savaş Ünal, SedatAloğlu, Sefa Sirmen, Selçuk Alagöz, SelçukYaşar, Selim Seval, Semih Saygıner, SerdarBilgili, Sevan Bıçakçı, Sevgi Gönül, Sezen Cumhur Önal, SinanAygün, Suna Kıraç, Süha Derbent, Süleyman Demirel, ŞadanKalkavan, Şadi Gücüm, Şahin Tulga, Şakir Eczacıbaşı, Şarık Tara, Şerif Kaynar, ŞevketSabancı, Tan Sağtürk, Taner Ayhan, Tanıl Küçük, Tanju Argun, Tansu Yeğen, TavacıRecep Usta, Tayfun Okter, Tevfik Altınok, Tezcan Yaramancı, Tinaz Titiz, Tuna Beklevic, Tuncay Özilhan, Türkan Saylan, Uğur Dündar, Uluç Gürkan, Umur Talu, Ümit Tokçan, Üzeyir Garih, Vehbi Koç, Vitali Hakko, Vural Öger, Yaşar Aşçıoğlu, Yaşar Nuri Öztürk, Yılmaz Ulusoy, Yusuf Köse, Zafer Çağlayan, Zeynel AbidinErdem
|
|
|