|
|
|
Tüm Yazıları
 ShareThis
|
BİR İŞLETME OLARAK OKUL
24.04.2007 |
|
|
| Okunma Sayısı : |
4972 |
|
|
| Oy Sayısı : |
1 |
|
|
| Değerlendirme : |
1 |
|
|
| Popülarite : |
0 |
|
|
| Verdiğiniz Puan : |
|
|
|
|
|
|
BİR İŞLETME OLARAK OKUL
A. Çetin Gezgincan > acgezgincan@yahoo.com
Bugün okullarımızda ihtiyaçların karşılanabilmesi konusunda büyük bir kaynak sorunu bulunmaktadır. Devletin bu konudaki desteği, okulların her türlü ihtiyacı için gereken mali yardımları yapmaktan uzaktır.
Bu ihtiyaçlar hepimizin bildiği, büro otomasyonunun tesisi ve işletimi, teknoloji ve bilgisayar alımı, yenilenmesi ve bakımı, laboratuarlar kurulması ve geliştirilmesi, okulun çatı aktarımı, ısı yalıtımı, badana ve boya işleri, çevre düzenlemesi, bahçe bakımı, okulun iç ve dış güvenliği, modern ders programları için yazılımlar, internet odalarının tanzimi, güvenliği ve bakımı gibi masraflardır.
Bunların karşılanması, Okul Aile Birliği ile okulu bir işletme olarak görebilen ‘İşletmeci Bir Müdür’ zihniyetiyle ele alınıp okulun kendi bünyesinde oluşturulacak bir fon ile mümkündür. Bugünün mevzuatı, okul müdürünün bir işletmeci olarak çalışmasına uygundur. Ayrıca işletme mantığı ile okulunun ihtiyaçlarını karşılayabilen bir müdürün böyle bir yaklaşım göstermesi civardaki okullar arasında iyi bir rekabet ortamı sağlaması açısından da gerekli görülmektedir. Bu işletmeci yaklaşımların, her şeyi devletten beklemenin doğru olmayacağı görüşüne de katkısı olacağı kanısındayız.
İşletme dendiğinde akla verimlilik gelmektedir. Okullarda, yukarda sözünü ettiğimiz ihtiyaçların karşılanması konusunda verimlilik son derece düşük kalmaktadır. Oysa bir işletme olarak okullarda, başta okulun fiziki yapısı, eğitim amaçlı kullanılan sınıf ve salonları ile mevcut araç ve gereçlerin maksimum kullanılması veya gerektiğinde kullandırılmasına bakıldığında mevcut ihtiyaçları verimli bir şekilde karşıladığını söylemek zordur.
Küreselleşmenin, verimliliğe dayalı rekabet gücü olan ülkelere, ekonomilerin istikrara kavuşturulmasından eğitim işletmeciliğine kadar, her bakımdan refah getirdiğini, rekabet gücü olmayan ülkeleri ise daha da yoksullaştığı bir çağda, verimliliğin, tüm kaynakların en uygun şekilde kullanılmasıyla sağlanabileceği bir gerçektir. Okullarımızda böylesi bir verimliliğe ulaşmak için yaratıcı düşünce, farklı bir işletme mantığı, eğitilmiş yönetici ve insan gücü, teknoloji, araştırma-geliştirme, motivasyon ve bilgi gibi faktörlerin etkin kullanıldığı bir ortamın oluşturulması gerekmektedir.
Bugün, okul müdürleri ve yardımcıları bu ihtiyaçları kendi yöntemlerine göre sınırlı ölçüde gidermeye gayret etmektedirler. Ancak her öğretim yılının başlamasında öğrencilerden veya velilerden ya gönüllü olarak ya da zorunlu olarak toplanan bağışlarla kamuoyunda şikayetlere varan ölçülerde pek çok sorun yaşanmakta ve Türkiye’nin gündemi gereksiz yere ve haksız bir biçimde meşgul edilmektedir.
Çok iyi bir eğitimciden iyi bir işletmeci olması beklenemez. Ancak okul müdürü ve yardımcıları mutlaka bir işletme eğitimi almalıdır. Bir ihtisas eğitimi niteliğinde oryantasyon eğitiminden geçirilmelidir. Bugün özel okulların pek çoğu işletme halini almışlardır. Okul müdürlerinin bu eğitimleri aldıktan sonra okul içinde ve yakın çevresinde karşılaştıkları sorunlara çözüm getirici ve iş bitirici tavırlar sergilenmesi beklenmelidir. Bu tür yaklaşımlar, gerektiğinde güvenlik güçleriyle veya okulun böyle yaklaşımlarına katkı sağlayacak sivil toplum örgütleri gibi çevresel ve idari otoritelerle iyi bir işbirliği içinde çalışmalarıyla olumlu neticeler doğuracaktır.
İşletmeci Müdür, okulunun ihtiyaçlarını karşılayabilmek için velilerin profesyonel birikimlerinden, deneyim ve becerilerinden pekala yararlanabilir ve Okul Aile Birliğiyle beraberce çalışarak dışarıdan bir danışman firmadan istifade edebilir.
Öğretim yılı içerisinde belli zamanlarda dışarıdan profesyonel konferansçılar ve gönüllü konuşmacılar getirilip öğrenciler, öğretmenler ve veliler, önceden tespit edilmiş konular üzerinde aydınlatılabilir.
Boş saatler, hizmet içi eğitim programlarıyla doldurulabilir. Bugün pek çok ilimizde okul için tahsis edilmiş bilgisayarlar amacına uygun olarak yeterince kullanılamamaktadır. Bilgisayarların olması ya da en kalitelisinin bulunması yeterli olmamaktadır. Çünkü bilgisayar ve internet kullanımı bir kültür işidir. Bugün maalesef, bu kültür oluşuncaya kadar bilgi dünyasına hakim olamama ve uyum sürecini göz ardı eden yaklaşımlar sergilenmektedir. Bu nedenle bilgisayarlar, öğrenciler arasında oto-kontrol yöntemiyle işletilmeli ve onların PC ve internet kültürü oluşturma sürecine katkıda bulunulmalıdır.
Zaman zaman çevremizde bir işletme gibi yönetilen bazı okullara rastlanabilir. Örneğin, Ankara’da bir okul müdürü velilerin becerisinden sıkı bir şekilde yararlanmaktadır. Elindeki imkanların farkında bir işletmeci olarak okuluna gelir sağlayabilmektedir. Bir dönem bölgedeki bir çok okulun maaş dağıtım merkezi olarak görülen bu okulun müdürü, bankalarla sıkı pazarlıklar sonucunda bazı imkanlar elde etmiştir. Bu yolla mutemet olarak görevlendirilen personelden büyük tasarruf sağlayarak fon elde etmeyi başarmış ve okuluna gelir getirmiştir.
Öğretim zamanının dışında ve hafta sonlarında okul bahçesini semt taksi duraklarının kullanımına sunmuş ve önemli miktarlarda okuluna gelir temin ederek oto park hizmetlerinden de kazanç elde etmiştir. Öğretim sırasında veya dışında okulun konferans salonunu düğün ve toplantılara açarak gelir elde etmiştir. Yine bu yolla okulun spor salonunu fitness center olarak kiraya vermiş, okul öğrencilerinin velileriyle öğretim saatleri dışında aidatlar karşılığında fitness yapmalarını sağlamıştır.
Bugün, pek çok semtin mahalle aralarında fitness centerlar bulunmaktadır. Okulların yeterli teçhizatla donanmış spor salonları birer fitness center olarak başta gençler olmak üzere mahalle sakinlerine aidat karşılığı tahsis edilebilir. Buradan elde edilen gelirler ile işletmeci okul müdürü kendi okulunun ihtiyaçlarını rahatlıkla karşılayabilecektir. Yeterki okul müdürü, işletmeci bir bakış açısıyla okulunu bir işletme olarak görsün.
Netice olarak bu durumda yapılması gereken şey, okulların başındaki müdürlerin yukarda sözü edilen gerekli eğitimlerden geçtikten sonra bir işletmeci olarak çalışabilmesine olanak sağlayacak olan Bakanlık yetkilileri, mevcut koşulları daha da iyileştirerek bu müdürleri teşvik etmek için gerekli tedbirleri yerinde ve zamanında almalıdır. |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| Tüm yazıları |
|
ShareThis
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Türk Liderler:
Abbas Güçlü, Adil Karaağaç, Ali Ağaoğlu, <Ali Kibar, Adnan Nas, Adnan Polat, Adnan Şenses, Ahmet Başar, Ahmet Esen, Alber Bilen ,Ahmet Cemal Kura, Ali Abalıoğlu, Ali Naci Karacan, Ali Sabancı, Ali Koç, Ali Saydam, Ali Talip Özdemir, Ali Üstay, Arman Manukyan, Arzuhan Yalçındağ, Asaf Güneri, Atila Şenol, Attila Özdemiroğlu, Avni Çelik, Ayduk Koray, Aydın Ayaydın, Aydın Boysan, Ayhan Bermek, AyşeKulin, Ayten Gökçer, Başaran Ulusoy, BedrettinDalan, Bedri Baykam, Berhan Şimşek, BetülMardin, Bülend Özaydınlı, Bülent Akarcalı, Bülent Eczacıbaşı, Bülent Şenver, CağvitÇağlar, Can Ataklı, Can Dikmen, Can Has, Can Kıraç, Canan Edipoğlu, Celalettin Vardarsuyu, Cengiz Kaptanoğlu, Cevdetİnci, Çoşkun Ural, Cüneyt Asan, Cünety Ülsever, Çağlayan Arkan, Çetin Gezgincan, DenizAdanalı, Deniz Kurtsan, Didem Demirkent, Dilek Sabancı, Dr. Oktay Duran, Ege Cansel, Em. Org. Çevik Bir, Emre Berkin, Engin Akçakoca, Enver Ören, Erdal Aksoy, Erdoğan Demirören, ErhanKurdoğlu, Erkan Mumcu, Erkut Yücaoğlu, Ergun Özakat, Ergun Özen, Erol Üçer, Ersin Arıoğlu, Ersin Faralyalı, Ersin Özince, Ethem Sancak, Fatih Altaylı, Fatih Terim, Ferit Şahenk, Ferruh Tanay,Feyhan Kalpaklıoğlu, Feyyaz Berker, Fuat Miras, Fuat Süren, Füsun Önal, Göksel Kortay, Güler Sabancı, Güngör Kaymak, Hakan Ateş, Halit Soydan, Halit Kıvanç, Haluk Okutur, Haluk Şahin, Hamdi Akın, Hasan Güleşçi, HayrettinKaraca, Hazım Kantarcı, Hilmi Özkök, Hüsamettin Kavi, Hüseyin Kıvrıkoğlu, Hüsnü Özyeğin, Işın Çelebi, İbrahim Arıkan, İbrahim Betil, İbrahim Bodur, İbrahim Cevahir, İbrahim Kefeli, İdris Yamantürk, İhsan Kalkavan, İshak Alaton, İsmet Acar, İzzet Garih, İzzet Günay, İzzet Özilhan, JakKamhi, Kazım Taşkent, Kemal Köprülü, Kemal Şahin, Leyla Alaton Günyeli, LeylaUmar, Lucien Arkas, Mahfi Eğilmez, MehmetAli Birand, Mehmet Ali Yalçındağ, Mehmet Başer, Mehmet Günyeli, Mehmet Huntürk, Mehmet Keçeciler, Mehmet Kutman, Mehmet Şuhubi, Melih Aşık, Meltem Kurtsan, Mesut Erez, Metin Kalkavan, Metin Kaşo, Muharrem Kayhan, Muhtar Kent, Murat Akdoğan, Murat Dedeman, MuratVargı, Mustafa Koç, Mustafa Özyürek, Mustafa Sarıgül, Mustafa Süzer, Mümtaz Soysal, Nafi Güral, Nail Keçili, Nasuh Mahruki, Nebil Özgentürk, Neşe Erberk, Nevval Sevindi, Nezih Demirkent, Nihat Boytüzün, Nihat Gökyiğit, Nihat Sırdar, Niyazi Önen, Nur Ger, Nurettin Çarmıklı, Nuri Çolakoğlu, Nüzhet Kandemir, Oğuz Gürsel, Oktay Duran, Oktay Ekşi, Oktay Varlıer, Osman Birsel, Osman Şevket Çarmıklı, Ozan Diren, Özen Göksel, ÖzdemirErdoğan, Özhan Erem, Pervin Kaşo, R.BülentTarhan, Raffi Portakal, Rahmi Koç, Rauf Denktaş, Refik Baydur, Rıfat Hisarcıklıoğlu, SakıpSabancı, Samsa Karamehmet, Savaş Ünal, SedatAloğlu, Sefa Sirmen, Selçuk Alagöz, SelçukYaşar, Selim Seval, Semih Saygıner, SerdarBilgili, Sevan Bıçakçı, Sevgi Gönül, Sezen Cumhur Önal, SinanAygün, Suna Kıraç, Süha Derbent, Süleyman Demirel, ŞadanKalkavan, Şadi Gücüm, Şahin Tulga, Şakir Eczacıbaşı, Şarık Tara, Şerif Kaynar, ŞevketSabancı, Tan Sağtürk, Taner Ayhan, Tanıl Küçük, Tanju Argun, Tansu Yeğen, TavacıRecep Usta, Tayfun Okter, Tevfik Altınok, Tezcan Yaramancı, Tinaz Titiz, Tuna Beklevic, Tuncay Özilhan, Türkan Saylan, Uğur Dündar, Uluç Gürkan, Umur Talu, Ümit Tokçan, Üzeyir Garih, Vehbi Koç, Vitali Hakko, Vural Öger, Yaşar Aşçıoğlu, Yaşar Nuri Öztürk, Yılmaz Ulusoy, Yusuf Köse, Zafer Çağlayan, Zeynel AbidinErdem
|
|
|