|
|
|
|
Mustafa Taviloğlu Gözüyle
|
|
|
|
|
Tüm Yazıları
 ShareThis
|
Cem Boyner kaptan, ben reisim!
06.03.2013 |
|
|
| Okunma Sayısı : |
5130 |
|
|
| Oy Sayısı : |
0 |
|
|
| Değerlendirme : |
0 |
|
|
| Popülarite : |
|
|
|
| Verdiğiniz Puan : |
|
|
|
|
|
|
Cem Boyner kaptan, ben reisim!
Mustafa Taviloğlu
.
.
Sayın İzzet Çapa benimle HT Hayat için bir söyleşi yaptı. Sizlerle paylaşıyorum...
.
.
Mustafa Taviloğlu: "Cem Boyner kaptan, ben reisim!"
Orson Welles'in çok sevdiğim bir hikâyesi vardır.
Orson baba, ününün doruklarında olduğu günlerde bir konferansa davet edilir.
Konuşmak için sahneye çıktığında salonda kendisini dinlemeye gelen birkaç kişiden başkasını göremez.
Boş salona şöyle bir bakar ve der ki:
"Ben sinemacıyım, yönetmenim, tiyatro oyuncusuyum, karikatüristim, şairim, radyocuyum, oyun yazarıyım, illüzyonistim... Ve benim bu kadar kalabalık, sizin bu kadar tenha olmanız ne acı!"
Mustafa Taviloğlu da Welles kadar olmasa bile böyle kalabalık bir insan.
İşadamlığının yanı sıra doğuştan denizci, tescilli balıkçı, sanat uzmanı...
Türkiye'nin en yenilikçi, en büyük işadamlarından biri olmasına rağmen bir de sağa sola yetişmesi, insanlara yardım etme çabası var ki Mustafa Ağabey'in, Orson Welles'e beş basar. Ama kırmızı çizgileri var tabii...
Röportaj için buluştuğumuz, müdavimi olduğu Lucca'da telefonu susmak bilmedi.
Fatih Altaylı'dan bile hızlı konuşup konudan konuya geçen nazardan çok korkan, dilinden muhabbetimiz boyunca dua ve maşallah sözcüğü eksik olmayan, Mustafa Taviloğlu'nun istemeden kulak misafiri olduğum bu konuşmalarının içinde biri çok dikkatimi çekti.
Bir arkadaşı, yakınlarından birini işe alması için "torpil" rica ediyordu.
"Ağabey benim Mudo'yu kurarken bir hayalim vardı" dedi telefonda.
"Öyle bir duruma geleyim ki, kendi kendime dahi torpil yapamayayım diye ahdetmiştim.İstisnalar kaideyi bozmaz ama ben işe yaramayan birini almam. Sen yine de CV'sini gönder..."
Telefonu kapattıktan sonra bana döndü ve "Karadeniz'de 'Balık tutamadık ama birbirimizi anladık' diye bir laf vardır" dedi.
Biz bu söyleşide balık da tuttuk, birbirimizi de anladık...
Darısı sizin başınıza...
Mustafa Taviloğlu'nun göbek adı nasıl Mudo oldu? Gel oradan başlayalım...
Macera küçük bir çantanın içinde başladı.
Nasıl sığdın o küçük çantaya?
İçimde kazanma arzusu vardı.
Kimseye muhtaç olmamak, herkese, en başta babama karşı dik durmak istedim.
Para kazanmayı seviyordum.
Para kazanmak benim için özgürlük demekti. Kendine yetebilmek en güzel duygu.
"İşe, çantayla jilet ve fırça satarak başladım!"
Bunların hepsi çok hoş, çok duygusal da biz çantaya gelsek...
Ben üniversiteye giderken Amerikan pazarlarım odaydı. Oralardan ya da gemicilerden aldığım malları çantaya doldurup satıyordum.
Neler mesela?
Ağırlıklı olarak biblolar, küllükler, eye liner'lar... O zaman bunların Türkiye'ye girmesi yasak. En iyi müşterilerimden biri de Vepa'nın sahibi rahmetli Vedat Bey'di. O eye liner alırdı, ben de ondan fırça.
E, ne anladım ben bu işten?
Fırçaları eczane eczane dolaşıp satıyordum canım.
Sermaye nereden geliyordu?
Sermaye filan yok...
İşler büyüyünce ne oldu, iki çantaya mı geçtin?
Aynı zamanda iktisadi ve ticari bilimlerde okuyorum.
Okuldaki arkadaşlarımdan biri Doğan Gürün'dü.
Çok zengin bir ailenin çocuğu.
Gece kulüplerinden çıkmazdık.
Ama öyle böyle değil, bir masaya 400 lira hesap geldiğini hatırlarım. Bende nerede o para?
Hesabı Doğan öderdi ben de ayıp olmasın diye vestiyeri ve bahşişleri verirdim.
Eeeee...
Elime biraz para geçince de hesabı bölüşürdük. Vestiyer ve kapıyı hiçbir zaman bölüşemedik, o hep bana kaldı.
Eczaneye fırça satmak iyi para getiriyormuş meğer...
Yok canım sadece günü kurtarıyorduk.
Cep harçlığımı çıkarıyordum.
Neyse dönelim işe... Yeni Melek Sineması'nın sahipleri İpekçiler beni çok severdi.
Bir gün damatları Nuri Bey çağırdı; "Beyoğlu'nda bir pasaj açacağız, üstte sinema, altta dükkânlar olacak" diye anlatıyor...
Bu dükkânlardan birini bana vermek istediklerini söyledi.
Ne güzel işte...
Yaaa! O güne kadar Çiçek Pasajı'ndan başka pasaj duymamışım. "Bu dükkânlar çok iş yapacak mutlaka birine gir" diye ısrar ediyor.
"Gir" demesi kolay, para nerede?
Para yok. Ama işi yapmayı da çok istiyorum.
"Almam" dememe rağmen babam 15 bin lira, babaannemde bir Trabzon bileziği verdi. Grundig teybimi de satıp sermayeye kattım. Bizim Doğan'ı da ortak aldım.
Hayırlısı olsun...
Sağolasın. Sıra geldi isim faslına. İsimlerimizin ilk hecelerini aldım, Domu yazdım.
Baktım olacak gibi değil, Mudo'da karar kıldık.
İşte bizim çanta da böylece 12 metrekarelik dükkâna dönüştü.
Ne tip ürünler satıyordunuz?
Amerikan malı giyim kuşam, bir de plak...
Arkadaşlarım yurtdışından en yeni plakları getirirdi.
Zaten ilk başlarda öyle isim yaptık. Bir de babamdan kalma huyumla herkesin işini görüyordum...
Nasıl yani?
Babam günde 2 saat birinin işini yapardı. Yardım etmek güzel bir şey.
Ne yapıyordun? Başkasının çantasını mı taşıyordun?
Yok canım.Mesela telefonum bilet gişesi gibi çalışıyordu. Eş dost arar, "Şu filme, şu konsere bilet al" derdi...
Neydi Taviloğlu Mustafa Bey'i farklı kılan?
Her şeyin ilkini yapmaya çalıştım. 68 olaylarında gençliğin her şey olduğunu, dünyanın ancak öyle değişebileceğini keşfettim.
Kaldırım taşlarını söküp Charles de Gaulle'ü devirdi çocuklar.
Sanki oradaymışsın gibi anlatıyorsun.
Paris sokaklarında yaşananlara şahit oldum. 68 ruhu beni çok değiştirdi, başka ufuklara götürdü...
Tüccar olarak damı?
Tüccarlık kanımda vardı da 68 olayları beni, gençliğin önemini anlamaya ve onlara hitap eden işler yapmaya zorladı. 30 sene bütün Türkiye'yi giydirdim.
Tam girişimci işadamı.
Çocukluğumdan beri böyleydim. Küçükken sergide karpuz satardım.
"Armatörün parası pul, karısı dul!"
Aileye yardım için mi?
Yok canım, ailenin hali vakti yerinde...
Türkiye'nin en iyi üç armatör ailesinden biriydik, Tavilzadeler.
Ama ben yazları arkadaşlarım tatil yaparken Sarıyer'de, sinemada gazoz satardım.
Kazandıklarımla da misket alırdım.
Neden aile mesleğini seçmedin?
Annemin "Armatörün parası pul, karısı dul" diye çok güzel bir lafı vardır. Ama armatörlüğü seçmememin başka sebepleri vardı.
Şişli Terakkiyi bitirdikten sonra Deniz Yüksek Ticaret'i okumak istedim.
Bu arada aile dağıldı.
Gemiler satıldı.
Armatörlük şartları değişti, yatırım gerekti.
Ama her zaman gıptayla baktığım, sevdiğim bir iş olmuştur.
Memleket nire Mustafa Ağabey?
Rize. Ama ben İstanbul'da doğmuşum.
Ailenin bir kısmı 1940'ta buraya yerleşmiş.
Yazları Büyükdere'de, kışları Fatih'te kalıyoruz.
İstanbul'un en nezih yerlerinden biri o zaman Fatih'teki Kıztaşı.
Deniz gören müthiş bir yer.
Anlaşılan, para pul gani.
Bunları neden anlatıyorum biliyor musun?
Zengin pek çok kimse fakir edebiyatı yapar. Bende yok öyle bir edebiyat.
Allah'a şükür her türlü imkânımız vardı, en iyi okullarda okudum.
"Sattığım karpuzları meğer dedem alıyormuş!"
Ailen ne diyordu küçük yaşta çalışmana?
Dedem teşvik etti zaten. Sergide çalışıp para kazandığımı sanıyorum, meğer o karpuzları dedem alırmış.
Bir de tekne aldılar bana.
"Tekne" dediğime bakma boyum kadar bir bot.
Adını Tonton koydum.
Onunla da aklımca balık tutup ticaretini yapacağım.
En büyük tutkularından biri de balıkçılık. Tüm balık türlerini tutmak gibi bir hırsın olduğu doğru
mu?
Hiç böyle bir şey yok. Haşa! Sadece çıktığımda balık yakalamalıyım.
Ya yakalayamazsan?
Olabilir ama yakalamak için her şeyi yaparım; bıkmam, sabrederim.
Cem(Boyner) ile girdiğimiz son turnuvadaki başarımızın altında yatan ana fikir buydu.
Ne turnuvası bu?
Bir ekip kurduk, uluslararası balık tutma turnuvalarına katıyoruz.
"Cem Boyner kaptan, ben reisim!"
Diğer takımları boş ver de Boyner ile aranızda çekişme oluyor mu?
Yok. Ben onun ekibindeyim. Takım onun.
Kim daha başarılı?
Ben doğduğumdan beri balıkçıyım.
O çok hevesli, büyük aşama yaptı.
Çok iyi bir ekip olduk. 2 senedir kazanıyoruz turnuvayı.
Beni "Reis" diye idare ediyorlar ama ekibin kaptanı, patronu Cem.
En büyük rakibi kim Taviloğlu'nun balıkta?
Balığın ticaretini yapsam bu soruya bir cevabım olurdu.
Ama bir balıkçı olarak herkesten eskiyim ve açık ara öndeyim.
"Rakibim yok" diyorsun yani?
Bu rakiplik bir iş değil. Ama Cem'in heveslenmesi beni çok mutlu ediyor.
Asıl güzel olan ne biliyor musun?
Bilmiyorum...
Balık tutarken tek kelime bile iş konuşulmuyor.
"Cem'in evi ekonomiyle o kadar dolu ki!"
Hadi canım, Türkiye'nin iki dev firmasının patronu günlerce bir araya geliyor ve ekonomiden, işten bahsetmiyor.
İnan doğruyu söylüyorum.
Zaten Cem'in evi ekonomiyle o kadar dolu ki daha fazla konuşup onun üzerine gitmek doğru olmaz. (Gülüyor...)
Biraz da senin eve misafir olalım. Orada reis sen misin Lüset Hanım mı?
Reis olmaya vaktim bile yok.
Ama evin kazananı ben olduğum için ister istemez her şey bana sorulur.
'Lüset ellerini açıp dua edince...'
Evlenmek için yengeyi çok kovaladın mı?
Evet. Ama kafama koyduğum her şeyi yaparım Allah'a şükür.
Aşağı yukarı 40 senedir birlikteyiz Allah nazardan saklasın.
Yeni evlenmiştik, bir gün yatmak üzereyiz, baktım iki elini açmış dua ediyor.
Müslüman duası mı ediyor ?
Ne duası ettiğini bilmem, sormam da. Ama şimdi bizim duaları da ediyor.
Asıl önemli olan itikat.
İtikatı, inanmışlığı herkese öneriyorum.
Bunların bana katkısını tarif etmem bile mümkün değil.
İnancı kuvvetli bir insansın yani?
Yukarıda bizi yöneten bir gücün olduğuna şahsen inanıyorum.
Bir de aile var tabii.
Anamın babamın duasını almasaydım hiçbir işim rast gitmezdi.
Her kapıdan dışarı adım attığımda, her gece yastığa başımı koymadan önce mutlaka duamı ederim.
Ailenin aşıladığı değerler mi bunlar?
Vallahi babaannemden kalma.
Şimdi oğluma, kızıma her gece "Dua ettiniz mi" diye soruyorum.
Yalnız şunu unutmamak lazım, duayla itikatla peynir gemisi yürümez.
Sen işini yapacaksın, yukarıdaki de sana yardım edecek.
Oturduğun yerde duayla bir yere gelemezsin...
"Evliliğin sırrı güven hissetmek ve ten uyumu!"
Şu 40 yıllık evliliğe takıldım. Bu devirde yadsınamayacak bir başarı...
Günü kiminle geçirdiğin öyle böyle belli ama yatağa girdiğin insan çok önemli.
Güven, uyuşum, ten, aynı şeyleri hissetmek...
İşin sırrı bunlarda.
Allah'ın sana verdiği en güzel hediyelerden biri bu mu?
Ailenin önemine çok inanıyorum.
Her yönüyle bir yerlere geldiysem, evden gördüğüm desteği inkâr edemem.
Arkanda güç aldığın bir aile yoksa başarıyı yakalamak çok zordur.
Deniz ve balıklar dışında en yakın 5 arkadaşın kim?
Bu "Tablolarından hangisini en çok seviyorsun" gibi bir soru. Hepsini seviyorum.
Ben sormadan sen söyledin. Biraz da şu tablolardan bahsedelim artık.
Sanatın bu dalı ile uğraşacaksan önünde 3 yol var.
Ya ressam, ya galerici ya da koleksiyoner olacaksın.
Sanatçı olamayacağım için üçüncü yolu seçtim. Koleksiyonerliğin de bir "raconu" var.
Bir müze açarsın artık herhalde...
Müze değil, müze çok ağır bir laf.
Ama hem kendi koleksiyonumu hem de başka koleksiyonları sergileyebileceğim bir yer açıyorum.
Unutma, artık hızla "tek dünya"ya gidiyoruz.
Yurtdışından sergiler de getirebileceğim komple bir oluşum istiyorum.
Buna stüdyo mu denir, müze mi bilemem.
İşi biteriyim adını sonra koyalım.
Türkiye'nin en önemli mimarlarından biriyle çalışıyorum.
İçinde kafesi, kitaplığı, restorasyan atölyesi, galerisi, her şeyi olacak.
Muhit belli mi?
Mecidiyeköy'de olacak inşallah.
.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| Tüm yazıları |
|
ShareThis
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Türk Liderler:
Abbas Güçlü, Adil Karaağaç, Ali Ağaoğlu, <Ali Kibar, Adnan Nas, Adnan Polat, Adnan Şenses, Ahmet Başar, Ahmet Esen, Alber Bilen ,Ahmet Cemal Kura, Ali Abalıoğlu, Ali Naci Karacan, Ali Sabancı, Ali Koç, Ali Saydam, Ali Talip Özdemir, Ali Üstay, Arman Manukyan, Arzuhan Yalçındağ, Asaf Güneri, Atila Şenol, Attila Özdemiroğlu, Avni Çelik, Ayduk Koray, Aydın Ayaydın, Aydın Boysan, Ayhan Bermek, AyşeKulin, Ayten Gökçer, Başaran Ulusoy, BedrettinDalan, Bedri Baykam, Berhan Şimşek, BetülMardin, Bülend Özaydınlı, Bülent Akarcalı, Bülent Eczacıbaşı, Bülent Şenver, CağvitÇağlar, Can Ataklı, Can Dikmen, Can Has, Can Kıraç, Canan Edipoğlu, Celalettin Vardarsuyu, Cengiz Kaptanoğlu, Cevdetİnci, Çoşkun Ural, Cüneyt Asan, Cünety Ülsever, Çağlayan Arkan, Çetin Gezgincan, DenizAdanalı, Deniz Kurtsan, Didem Demirkent, Dilek Sabancı, Dr. Oktay Duran, Ege Cansel, Em. Org. Çevik Bir, Emre Berkin, Engin Akçakoca, Enver Ören, Erdal Aksoy, Erdoğan Demirören, ErhanKurdoğlu, Erkan Mumcu, Erkut Yücaoğlu, Ergun Özakat, Ergun Özen, Erol Üçer, Ersin Arıoğlu, Ersin Faralyalı, Ersin Özince, Ethem Sancak, Fatih Altaylı, Fatih Terim, Ferit Şahenk, Ferruh Tanay,Feyhan Kalpaklıoğlu, Feyyaz Berker, Fuat Miras, Fuat Süren, Füsun Önal, Göksel Kortay, Güler Sabancı, Güngör Kaymak, Hakan Ateş, Halit Soydan, Halit Kıvanç, Haluk Okutur, Haluk Şahin, Hamdi Akın, Hasan Güleşçi, HayrettinKaraca, Hazım Kantarcı, Hilmi Özkök, Hüsamettin Kavi, Hüseyin Kıvrıkoğlu, Hüsnü Özyeğin, Işın Çelebi, İbrahim Arıkan, İbrahim Betil, İbrahim Bodur, İbrahim Cevahir, İbrahim Kefeli, İdris Yamantürk, İhsan Kalkavan, İshak Alaton, İsmet Acar, İzzet Garih, İzzet Günay, İzzet Özilhan, JakKamhi, Kazım Taşkent, Kemal Köprülü, Kemal Şahin, Leyla Alaton Günyeli, LeylaUmar, Lucien Arkas, Mahfi Eğilmez, MehmetAli Birand, Mehmet Ali Yalçındağ, Mehmet Başer, Mehmet Günyeli, Mehmet Huntürk, Mehmet Keçeciler, Mehmet Kutman, Mehmet Şuhubi, Melih Aşık, Meltem Kurtsan, Mesut Erez, Metin Kalkavan, Metin Kaşo, Muharrem Kayhan, Muhtar Kent, Murat Akdoğan, Murat Dedeman, MuratVargı, Mustafa Koç, Mustafa Özyürek, Mustafa Sarıgül, Mustafa Süzer, Mümtaz Soysal, Nafi Güral, Nail Keçili, Nasuh Mahruki, Nebil Özgentürk, Neşe Erberk, Nevval Sevindi, Nezih Demirkent, Nihat Boytüzün, Nihat Gökyiğit, Nihat Sırdar, Niyazi Önen, Nur Ger, Nurettin Çarmıklı, Nuri Çolakoğlu, Nüzhet Kandemir, Oğuz Gürsel, Oktay Duran, Oktay Ekşi, Oktay Varlıer, Osman Birsel, Osman Şevket Çarmıklı, Ozan Diren, Özen Göksel, ÖzdemirErdoğan, Özhan Erem, Pervin Kaşo, R.BülentTarhan, Raffi Portakal, Rahmi Koç, Rauf Denktaş, Refik Baydur, Rıfat Hisarcıklıoğlu, SakıpSabancı, Samsa Karamehmet, Savaş Ünal, SedatAloğlu, Sefa Sirmen, Selçuk Alagöz, SelçukYaşar, Selim Seval, Semih Saygıner, SerdarBilgili, Sevan Bıçakçı, Sevgi Gönül, Sezen Cumhur Önal, SinanAygün, Suna Kıraç, Süha Derbent, Süleyman Demirel, ŞadanKalkavan, Şadi Gücüm, Şahin Tulga, Şakir Eczacıbaşı, Şarık Tara, Şerif Kaynar, ŞevketSabancı, Tan Sağtürk, Taner Ayhan, Tanıl Küçük, Tanju Argun, Tansu Yeğen, TavacıRecep Usta, Tayfun Okter, Tevfik Altınok, Tezcan Yaramancı, Tinaz Titiz, Tuna Beklevic, Tuncay Özilhan, Türkan Saylan, Uğur Dündar, Uluç Gürkan, Umur Talu, Ümit Tokçan, Üzeyir Garih, Vehbi Koç, Vitali Hakko, Vural Öger, Yaşar Aşçıoğlu, Yaşar Nuri Öztürk, Yılmaz Ulusoy, Yusuf Köse, Zafer Çağlayan, Zeynel AbidinErdem
|
|
|