|
|
|
Tüm Yazıları
 ShareThis
|
Gelenek Düşmanı
07.12.2007 |
|
|
| Okunma Sayısı : |
22937 |
|
|
| Oy Sayısı : |
7 |
|
|
| Değerlendirme : |
3,14 |
|
|
| Popülarite : |
2,66 |
|
|
| Verdiğiniz Puan : |
|
|
|
|
|
|
Gelenek Düşmanı
Serdar Bilgili
.
.
Forbes dergisinde yayınlanan Feride Cem hanimefendinin benimle yaptığı söyleşiyi ve yazısını sizlerle paylaşıyorum.
.
.
Serdar Bilgili , Forbes Dergisi Feride Cem ile söyleşisi
Gelenek Düşmanı
Beşiktaş başkanlığındaki önemli icraatlarından biri, yılların
‘Kapalı’sını modern bir VIP alanına çevirmekti. Kulübün
geleneksel yapısını ‘Bilgili Reformları’na tepkisinin bedeli ağır
oldu. O şimdi üç yıl önce terk ettiği Akaretler Yokuşu’na başka
gelenekleri yıkmak için dönüyor.
Sanki zamanı geri alabilecekmişcesine hızla konuşuyor, 2008 Şubatı’nda hizmete açmaya planladığı Sıraevler Projesi’nden söz ederken… Beşiktaş’a nasıl prestij kazandırdıklarını tarif ederken ise “Şair Nedim’de, Paul Smith’in yanında bir otomobil lastikçisi var” diyor, “Şu anda dükkanı boşaltıyor.” Paul Smith, Sıraevler’de mağaza açacak ve Bilgili’nin deyimiyle “Beşiktaş’ın profilini değiştirecek” uluslararası moda markalarından .
“Değişim”, Serdar Bilgili’yi anlatmak için şu günlerde anahtar sözcük sanki. Şimdi onu iş hayatındaki ‘yeniden doğuş’a hazırlayan Sıraevler’in sadece birkaç yüz metre yukarısındaki Beşiktaş Klübünün yedi yıl önceki başkanlığını kazandıran vaadi de buydu zaten. Galatasaray’ın UEFA Kupası’nda başarıya koştuğu günlere denk gelen değişim vaadi, muhafazakar Beşiktaş kongresinde karşılık bulmuş, Bilgili 2000 martında yapılan kongrede rakibi Hasan Arat’a karşı 100 oy farkla başkan seçilmişti. Kazanır kazanmaz ilk yaptığı iş, elini öpmek üzere efsanevi başkanın evini ziyaret etmek oldu. Ama herkes, belki de en çok Süleymen Seba’nın kendisi, genç başkanın kast ettiği değişimin onun altı yıl boyunca titiz bir şekilde koruduğu -bugün çoğu Beşiktaşlı’nın yitirilmiş bir özdeğer olarak değerlendirdiği- “mütevazı” kulüp imajını hedeflediğini biliyordu.
Beşiktaş Kulübü’ne 1992’de (27 yaşındayken) hala “ağabey” diye andığı Süleyman Seba’nın davetiyle ayak basan, 1998’e kadar aralıksız olarak genel sekreter ve basın sözcüsü olarak yönetim kurullarında görev yapan Bilgili 37 yaşında, kimilerinin “bakanlıktan daha da etkili” olduğunu düşündüğü başkanlık koltuğuna oturma şansı bulmuştu. Kahramanmaraş kökenli sanayici ailenin Robert Kolej’de okumuş, ABD’ de işletme öğrenimi görmüş oğlu, bugün bile birçok kapıyı zorlamadan açmasını sağlayacak ama aynı zamanda belki de yaşamı boyunca tam olarak uyanamayacağı bir karabasana dönüşmesi muhtemel bir maceraya atıldığının tam olarak farkında değildi henüz. Zafer sarhoşuydu. Gazetelerde boy boy resimleri çıkıyor, medya peşini bırakmıyordu.
Ağırbaşlı Seba’dan sonra Beşiktaşlıların hatta spor kamuoyunun alışık olmadığı bir görüntü çiziyordu. Kah kravatsız, spor giysileriyle resmi toplantılara katılıyor, kah birbiri ardına değiştirdiği sevgilileriyle İstanbul’un hareketli gece yaşamında boy gösteriyor, kah plajda parmakarası terliği ve şortuyla görüntüleniyordu. Bir keresinde kısa bir süre ortadan kaybolup yeniden objektiflerin önüne çıktığında gözaltı torbalarını aldırdığı anlaşılmıştı.
Bilgili’nin Beşiktaş camiasına vaat ettiği değişim böyle bir şey miydi?
Bugün o günleri anarken “En genç başkan bendim. Bekardım ve yaşam tarzım alışılagelmişin dışındaydı. Daha doğrusu rahattım. Yaşam tarzım, Süleyman Seba gibi efsanevi bir başkandan sonra ters geldi insanlara. Çok tepki aldığım dönemler oldu. Basınla ilişkim çok iyi olmadı. Bu durum aslında biraz da şahsiyetimle ilgiliydi” diyor.
Bilgili başkanlık döneminde sadece özel hayatıyla çizdiği portre ile değil, kulübün kurumsal yapısını değiştirmeye yönelik kararlarıyla da çok tartışıldı. Öncelikle uzun zamandır gündemde olan halkla arz konusunu sonuçlandırmış, ardından bir anlamda kendisi için sonun başlangıcı olarak sayılabilecek bir kararla en önemli ‘tabu’ ya el atmıştı: Kapalı Tribün! Taraftar grubu Çarşı’nın yerleştiği, “İnönü Stadı’nın yüreği” olarak nitelenen Kapalı’yı, sponsor localarının bulunduğu bir VIP tribününe çeviren Bilgili – bu operasyonla stat gelirlerini yıllık 10 milyon dolara yükseltmeyi hesaplıyordu- 40 yıllık bir geleneğe de son vermiş oluyordu.
Bilgili’nin kimilerine göre cesur kimilerine göre “fütursuz” vizyonu, 2000 kongresinde oylarıyla kabuğunu kırma iradesini göstermiş olsa bile muhafazakar Beşiktaş camiasının genlerini fazla zorlamışa benziyordu. Sıra’dan Beşiktaşlı, Bilgili’nin gerek özel yaşantısıyla gerekse Kapalı Tribün’ün sponsorlara terk edilmesi, 100’üncü yıl kutlamalarının İnönü Stadı’nda ancak sınırlı sayıda smokinli seçkinin davet edildiği, taraftarın ancak Beleştepe’den izleyebildiği bir 100’üncü Yıl Balosu’na indirgenmesi gibi kararlarıyla çizdiği tabloda kendisine yer bulamıyordu artık. Başarı geldiği sürece sümenaltına atılan memnuniyetsizlik Fenerbahçe’nin 11 puan geriden gelip şampiyonluğu Beşiktaş’ın elinden aldığı 2004’de su yüzüne çıktı. Bilgili “şahsına, ailesine,haysiyetine, onuruna çok ağır hakaret ve küfür edildiği” gerekçesiyle başkanlıktan istifa etti.
Serdar Bilgili bugün 44 yaşında. Bu kez Akaretler’de, Beşiktaş Kulübünün birkaç yüz metre aşağısında, üç yıl önce sonlandırdığı maceranın sekteye uğrattığı iş hayatına yeni bir yön vermekle geçiriyor günlerini. Kuşkusuz, zihninin bir yerinde hep dört yıllık başkanlık kariyerinin muhasebesini yapmakla meşgul. Belki de bu nedenle, gelecekten umutla söz ederken farkında olmasa da hayatında bir milatmışcasına sık sık Beşiktaş’taki başkanlık görevine vurgu yapıyor. Travmatik olduğu kadar ona hayatında yeni kapılar açan, olgunlaştıran bir dönemden söz eder gibi. Zaten Beşiktaş’tan bahsederken sık sık “aşk” sözcüğünü de sıkıştırıyor cümlelerinin arasına.
“Beşiktaş benim için çok büyük bir aşk, hayatımda böyle bir şey yapmak istedim ve yaptım. Bundan çok mutluyum. Zararı oldu mu derseniz, evet hem de çok! Maddi zararlar bir yana özel yaşantımda, kamuoyundaki imajımda ve yıpranma açısından kayıplarım oldu” diyor ve ekliyor: “Artık 44 yaşındayım. İş yaşamında yapacağım çok şey var.”
Bilgili, Beşiktaş defterini 41 yaşında olaylı bir şekilde kapattıktan sonra bir yol ayrımında hissetti kendini. Tam olarak ne yapacağını bilemiyordu. Ama en azından neyi yapmak istemediğini biliyordu. Aradan bunca yıl geçtikten sonra aile işi olan Arsan Tekstil’deki işlerden – yönetim kurulu üyeliği devam etmesine rağmen- kopmuştu ve bir daha aktif olarak işin başına dönmek istemiyordu: “Başkanlığı bıraktıktan sonra yeni yatırımlara girme ihtiyacı hissettim. Daha önce aktif olarak çalıştığım tekstil görevlerinden çekildim ve yalnız yönetim kurulunda kaldım. Başkanlık döneminde operasyonların dışında kalmış, iş hayatından uzaklaşmıştım. Zaten ikisini birlikte götürmem imkansızdı. Beşiktaş gerçekten full-tıme bir görevdi ve başka işle meşgul olmam beyin olarak da mümkün değildi. Başkanlığı bıraktıktan sonra da biraz yeni sektörlere girmek istedim.”
Oysa Bilgili tekstil işini çok iyi biliyordu. Amerika’da eğitimi alıp Türkiye’ye döndükten sonra iplik ticareti ile uğraşmış, sonra da aile şirketi Arsan Tekstil’de çalışmaya başlamıştı. Başkanlık koltuğuna oturduğu 2000 yılına kadar aktif olarak tekstille uğraşmış, şirketin üretim ve pazarlama yatırımlarının tümünü yönetmişti. Arsan’ın günlük beştondan bugünkü 100 tonluk iplik kumaşı üretimine çıkışı onun eseriydi.
Tekstilden çıkış kararının biraz da yaşam felsefesiyle alakalı olduğunu düşünüyor Bilgili: “Bu, hayat felsefem ve beklentilerimle ilgili bir karardı. Yeniden iplik ticaretine atılma, müşteriyle üç-beş liranın pazarlığını yapma hissi ve isteği bulamadım içimde…” Geçen ay Arsan’ın yönetim kurulu üyeliğinden istifa eden Bilgili, “Bu istifa bir süre sonra tekstil hisselerini satıp tamamen sektörden ayrılacağınız anlamına mı geliyor?” şeklindeki sorumuzu “Şu anda tekstilde ortaklığım devam ediyor. Arsan’daki şahsi hissem yüzde 12-13 seviyesinde. Yatırımcı olarak bu alana ilgi duymam söz konusu olmadığından çekilebilirim de” diye yanıtlıyor.
Başkanlık defterini kapattıktan sonra elinde pişmanlık ve kırgınlık dolu bir bavulla kalan Bilgili, kendisine yeni oyun alanı olarak –belki de başkanlık yıllarından sonra tekstil alanında yakalayamadığı adrenalin seviyesini tutturacağını düşündüğü için –gayrimenkulü seçti. Bir başka neden, bugün gayrimenkul sektöründe zirveye ulaşan hareketliliğin ipuçlarının o günden görünüyor olmasıydı. Faizlerin gerilemesi, yabancıların Türkiye’ye bakışı, AB’ye giriş için ön anlaşmaların yapılmış olması, gayrimenkul sektöründe bugünkü ivmelenmeye dair işaretler veriyordu.
Serdar Bilgili , bu olumlu tablonun yanı sıra genetik özelliklerinin de yeni bir alana girme hevesini tetiklediğini düşünüyor: “Bu, babamdan gelen bir özellik. Babam çok eski bir sanayici ve hiçbir zaman tek bir branşta kalmamış. Unkapanı’nda toptan gıda işiyle ticarete atılmış, zamanla konserve üretimine girmiş. Sinek ilacının popüler olduğu dönemde Sheltox’u, ardından Hypo çamaşır suyunu üretmiş. Sonra modern karton üretimi ve mobilya işine girdi. Ortadoğu’ya en büyük mobilya ihracatını yapan kişiydi. Daha sonra gayrimenkul ve turizme yatırım yapan babamın iş yaşamına baktığınızda hiçbir sektörle manevi bağı olmadığını görürsünüz. Nerede fırsat gördüyse oraya yatırım yapmış, o özelliği bana da geçmiş…”
Kendini iş hayatında, yeni bir alanda yeniden kanıtlama gayretine giren Bilgili, gayrimenkulde aradığı projeyi kaderin bir cilvesi olsa gerek bir süre önce başı önde terk ettiği Akaretler Yokuşu’nun hemen girişinde bulmuş. Garanti Bankası, 22 milyon dolar borcuna karşılık Net Holding’in sahibi Besim Tibuk’tan aldığı Akaretler Sıraevler’i satışa çıkarınca hem aradaığı garimenkule hem de bir hayaline daha kavuştuğunu söylüyor: “Beşiktaş Kulübü’nde yöneticilik ve başkanlık yaparken 12 yıl boyunca önünden geçtim bu binanın. Her geçişimde büyük bir hayranlıkla baktığım yapılardı. ‘Burada ya bir ofis ya da bir yer alabilsem keşke’ derdim. Şimdi Akaretler’i restore edip İstanbul’un yaşantısına özellikle de Beşiktaş’ın yaşantısına katmış olmaktan dolayı mutluyum.”
İstanbul’un en eski toplu konut projesi olan Akaretler, 19’uncu yüzyılın ikinci yarısında Tanzimat Dönemi padişahlarından Sultan Abdülaziz tarafından Dolmabahçe Sarayı’nın mimarı Sarkis Balyan’a, sarayağalarının ikameti için yaptırılmış. Akaretler’i ilk olarak kiralayan Net Holding Yönetim Kurulu Başkanı Besim Tibuk, projenin yeni sahibi Bilgili’nin yaptığı iş sayesinde “gözünün arkada kalmadığını” söylüyor.
“Akaretler çok değer verdiğim bir projeydi. Ancak Garanti Bankası’na devretmek zorunda kaldım. Bugün Serdar Bilgili’nin tahminimden daha güzel bir proje yarattığını görmek beni mutlu ediyor. Ortaya çok başarılı, kaliteli bir yapı çıkarttı ama çok masraf etti. Bu tip tarihi yapılara fonksiyon kazandırmak, dünyanın her yerinde şehirclik bakımından önemlidir. Her aşamasına tanık oldum, muhteşem bir yapı ortaya çıkaran Bilgili’yi tebrik ediyorum” diyor Tibuk.
200 yıllık bir tarihi doku içinde İstanbul’a “şahsiyetli bir yapı” kazandırdığına inanan Bilgili, şu sıralara mesaisinin tamamına yakınını Akaretler Yokuşun’nda geçiriyor. Bir yandan Maçka’ya doğru çıkan Süleyman Seba, bir yandan Ihlamur’a doğru uzanan Şair Nedim caddeleri… Bilgili’nin yaşamı adeta bu caddelerde geçiyor ve projenin her detayıyla yakından ilgileniyor. 2008 şubat sonunda hizmete girecek olan proje iddialı lüks markaların bulunduğu alışveriş kısmının yanı sıra otel kısmıyla da hayli iddialı olacak gibi. Çünkü Nisan 2006’da başlanan yatırımla otel kısmının işletilmesi konusunda dünyanın en lüks oteli markalarını bünyesinde bulunduran 900 otellik zincirinin sahibi Starwood Grubu ile anlaştı. Otelin işletmesini grubun en üst markası, W Hotels’in yapacak olması Bilgili için ayrı bir önem taşıyor. Çünkü bu, Akaretler projesi yatırımcısı 21 otellik W Hotels markasının, Avrupa’daki ilk yatırımı olma özelliğini taşıyor. Bu önemli detayın altını çizerken, oturduğu yerde şöyle bir toparlanıp arkasına yaslanan Bilgili’nin yüzünde gururlu biri fade de beliriveriyor aniden.
Ne de olsa Starwood Grubu’nun en lüks ve en iddialı otel zinciri W Hotels’i Türkiye’de yatırıma ikna etmek kolay olmamış. Söz konusu lokasyon son yıllarda marka değerini yükselten İstanbul olmasaydı, projenin gerçekleşemeyebileceğini anlatan Bilgili, iknada yaşadıkları zorluğu W Hotels’in ‘çok özellikli’ bir otel olmasıyla açıklıyor. Çünkü W’nun konsepti, diğer otellerden çok farklı ve markanın belirli bir standardı yok. Fakat çerçevesi tam olarak çizilemeyen bir ‘his’ konusu var ki bu çok çok önemli:
“Bugün bir oetl zincirinin bir halkası olacaksınız yatak başının formatından telefonun şekline kadar her şey önceden bellidir. W Hotels’te ise ‘his’ çok önemlidir. İçeri girdiğinizde çağdaş bir mekanda ve aynı zamanda da tasarım ürünü bir yerde olduğunuzu düşünmelisiniz. Evinizde olduğunuzu hissetmeniz lazım. Hatta yatak odasına girdiğiniz zaman ‘Ya keşke evimin yatak odasını da böyle yapsam’demelisiniz.” Bu “hissi” projelerine yansıtabilmek için ülke ülke gezen Bilgili, yeni jenerasyon otelin en iyi temsilcisi olarak nitelendirdiği Montreal’deki otele hayran kalmış. Nedenini yine bir hisle açıklıyor. “Dünyaca ünlü birçok otelde kaldım. Ama hepsinde bir soğukluk vardır. Eğreti oturursunuz, rahat edemezsiniz. Oysa W’da televizyonunuzu ayağınızı uzatıp izleyebileceğiniz, birilerinin gelip de asla ‘ayağını kaldır’ demeyeceği hissini alıyorsunuz.”
Neyse ki Starwood’un Luxury Brand’lerinin başında olan Ross Klein’a, ‘o hissi’ vermeyi başarmışlar. Daha önce Ralph Laurent’in pazarlama direktörlüğünü yapan ve bu markayı da yaratan Ross Kelin, “İstanbul’da tarihle modernizmin bir araya gelmesi W için fantastik bir zemin oluşturdu” diyor. W Hotels İstanbul’un Genel Müdürü Göktuğ Özdemir de “Göreceksiniz burası şehrin ‘in’ mekanı olacak” derken W Hotels’in kalitesine vurgu yapıyor: “Oteller genelde şehirlerin yaşam merkezleri değildir ama biz burayı şehirde yaşayanlar için bir adres yapacağız!”
Şüphesiz bu işbirliğinde, projenin mimarları Mahmut Anlar’ın, Osmanlı dokusunu çağdaş mimariye yansıtabilmiş olmasının büyük rolü var. Bilgili de bunu inkar etmiyor: “Anlar bunu da abartarak değil, incelikli bir şekilde hissettirdi. Binaya girdiğinizde 200 yıllık bir binanın içinde olduğunuzu hissediyorsunuz.”
Bilgili, otel konusunda W Hotels’i ikna etmekteki zorluğu, alışveriş merkezi konusunda da yatırımcılarla yaşadıklarını aktarıyor. Üstelik projenin pazarlanmasını, alışveriş merkezleri pazarlaması konusunda en etkili isimlerden Avi Alkaş yapmasına rağmen,. İlk başta yatırımcıları hazırladıkları konsepte ikna edemediklerini itiraf eden Bilgili, Türkiye’de hazır giyim perakendeciliğinin önemli isimlerinden Cem Boyner’den “evet” yanıtını alınca rahatladıklarını söylüyor. Boyner’in burada kiraladığı 13 dükkanla kendi kontrolündeki markaları satacağı monoshoplar açması, işin kaderini anında değiştirmiş.
Bir dönem “Bilgili oraya kiracı bulamaz” diyenler şimdi Paul Smith, Etro, Cornelliani, Bottega Veneta, Alberta Ferretti, Marc Jacobs, Jimmy Choo, Berlutti, Vertu, Mandarin Duck, Kent Optik, 1930 Antika, Figen Özdenak ve Konyalı gibi markaların Beşiktaş gibi bir semtte bulunacak olmasının şaşkınlığını gizleyemiyor.”Cem Bey’in bu projeye inanması burasının, İstanbul içindeki en organize ve üst düzey alışveriş merkezi olmasını garantiledi” diyen Bilgili, burada Los Angeles’taki Rodeo Drive ayarında eski tarihi doku içindeki alışveriş merkezi formatını yakalayacağına kesin gözüyle bakıyor.
Dükkanların yanı sıra proje içinde yer alan, otelin hizmet vereceği 70’ten fazşa konut da, rezidans olarak kiraya veriliyor. Bilgili, Süleyman Seba ve Şair Nedim caddeleri üzerindeki bütün mağazaların zaman içinde el değiştireceğini ve bu bölgelere daha yüksek kiralar verebilcek markaların taşınacağını düşünüyor. Bu bölgedeki gayrimenkul fiyatlarındaki dört beş misline varan artış da Bilgili’nin öngörüsüyle paralellik gösteriyor.
İyi bir iş yapmanın verdiği rahatlıkla konuşan Bilgili ve ekibi için inşaatı binanın yapısını bozmadan sürdürmek sandıklarından daha zor olmuş. Ancak Beşiktaş’ta yöneticilik yapmış olmasından dolayı mahalle sakinlerinin kendisine kolaylık göstermesi de belli ki işini kolaylaştırmış. Dış cephelerin korunması zorunluluğu inşaat maliyetini, planlananın bir hayli üzerine çıkarmış. Bilgili, 70 milyon dolara ulaşan maliyette ilk planladıklarından çok daha kaliteli bir yapı yaratmalarının da etkili olduğunu söylüyor.
Bilgili, mesaisinin büyük bir kısmını Akaretler’e ayırmış olsa da İstanbul Sefaköy’de bulunan oteli Radisson SAS’ın da kapasitesini yüzde 50 artıracak bir yatırım yaptı. Bilgili’nin “Çok başarılı giden bir otel” dediği Radisson SAS’a bu yılın başında 10 milyon dolarlık bir yatırımla 100 oda ve bir konferans salonu ilave edildi.
Havaalanına hizmet veren ve aynı zamanda bir konferans oteli olan Radisson SAS aslında Bilgili Holding’in aile yatırımıydı. Yıllar önce Bilgili ailesinin Sefaköy’de E5 Karayolu üzerindeki arsasına otel yatırımı yapacağı duyulunca insanlar, “Oraya otel yatırımı yapılır mı? Ellerinde kalır o yatırım” yorumunu yapmışlardı. Ancak Bilgili öyle diyenlerin yanılmış olmalarından büyük haz duyuyor: “Radisson başkanlıktan önceki yatırımımız. O zaman ‘Sefaköy’de otel mi olur’ diye eleştirilmişti. Babam, çok tepki gören bu projeye inanıyordu. Şu anda o bölgede yedi-sekiz otel projesi var. Sadece bu bile doğru yatırım yaptığımızı teyit ediyor.”
W Hotels ile en lüks segmentte otelcilik yapacak olan Bilgili’nin İstanbul’un Anadolu Yakası’nda Ajia isimli bir butik oteli daha bulunuyor. “Bu bizim prestij yatırımımızdı” dediği 16 odalık Ajia Otel, Ahmet Rasim Paşa Yalısı’nın restore edilmesiyle hizmete açıldı. Cumhurbaşkanı Abdullah Gül’ün ekim ayında evlenen kızının düğün sonrasında kaldığı otel olarak dikkatleri çeken mekanın işletmesi Doors Grup ve Bilgili ortaklığında yürütülüyor.
W Hotel’le istanbul’daki otel sayısı üçe çıkacak olan Bilgili, “Yeni imkanlar çıkarsa başka yatırımlar da düşünebiliriz” diyor. Bilgili, bugüne kadar İstanbul’la sınırlı tuttuğu otel yatırımlarının lokasyonlarını çeşitlendirmeye niyetli. Hatta bunun niyetten öte yatırım aşamasına gelmiş bir karar olduğunu söylemek daha doğru olur. Çünkü 2008’in hemen başında Bodrum Yalıkavak’ta beş yıldızlı bir otel yatırımına başlayacak. Otel ve otelin hizmet verdiği rezidanslardan oluşacak proje, 25 bin metrekarelik bir alana yayılacak. Bilgili, 30 milyon dolar seviyesinde bir yatırımla bir ayağını sahile atmış olacak.
Bilgili’ye, “ Güneydeki otel sahipleri kar edememekten şikayet ederken, siz bölgeye yatırımı nasıl göze aldınız” diye soruyoruz:
“Sezonluk turizme ben de fazla güvenmiyorum. O yüzden hep şehirde olmayı, tercih ettik. Bodrum’daki düşüncemiz, konferans ve toplantı gibi etkinliklerle kışın da faaliyet gösterebilecek bir altyapı kurmak. Çünkü odaları istediğiniz fiyata satsanız bile bir oteli altı ay çalıştırıp altı ay kapalı tutarak kar edemezsiniz. Kışı da iyi geçirebileceğimiz bir proje içindeyiz.”
Bodrum’daki oteliyle 12 ay hizmet verecek bir sahil oteli yaratma iddiasında olan Bilgili, görünen o ki önümüzdeki yıllarda adeta bir otel zinciri oluşturacak. Bunun için de Anadolu yollarına düşeceğini söylemek yanlış olmaz. Çünkü nüfusu bir milyonu geçen, sanayi ve turizm potansiyeli taşıyan şehirlerde yaklaşık 15 adet dört yıldızlı otel yapmak için yer arayışlarını sürdürüyor. “Hala doğru düzgün oteli olmayan şehirler var. Oralar yatırım haritası olarak İstanbul’dan bile daha enteresan” diyor. Bilgili sadece otel yatırımıyla değil, konut sektöründeki varlığıyla da gündeme gelecek. Bu projelerden biri Büyükçekmece Gölü’nün yanında Çakmaklı Beldesi’nde gerçekleştireceği bir konut projesi. 30 bin metrekarelik alana 300 daire olarak planlanan yatırım için Bilgili’nin kasasından çıkacak miktar ise 35 milyon dolar. Alkent 2000 ve Pelikan Hill gibi prestijli yapıların bulunduğu bölgede yer alacak projenin hedef kitlesi ise orta üstü gelir seviyesi. “Orası etrafında herhangi bir varoşlaşma olmadan çok iyi bir organize edilerek gelişen bir bölge. O bölgedeki villlalar arasında çok az sayısındaki konutlardan biri olacağız” diyen Bilgili, 2008’in ilk çeyreğinde başlayacağı projeyle konutta da adından söz ettirmeye niyetli.
Yeni projelere başlamak için gün sayan ve bunun için oluşturduğu ekibe güvendiğini söyleyen Bilgili, bu kadar yüklü proje altına girmek için gerekli finansman desteğini nerden sağlayacak? Bilgili bu soruya hazırlıklı sanki, “Bir kısmını peşin satışla finanse ediyoruz. Bunu Akaretler’de de yaptık. Fakat peşin satışlarla finanse etmenin en pahalı finansman olduğunu biliyoruz” diyor. Peşin satış yerine önemli alternatif olarak krediyi gören Bilgili, ticari gayrimenkul finansmanı alanında Avrupa’nın önünde gelen gayrimenkul bankalarından birisi olan Alman Aareal Bank’tan 110 milyon dolar refinansman kredisi aldı. Kredinin bir bölümü Akaretler projesinde kullanılırken, geri kalanı da grubun gayrimenkul sektöründeki yeni yatırımlarına akacak. “Artık koşullar çok daha iyileşti” diyen Bilgili, günün şartlarına göre finansman modellerini değerlendirdiklerini söylüyor. Onun gayrimenkul yatırımlarındaki asıl hedef, “kaba inşaatı bitirdikten sonra satışa geçmek.” Çünkü kaba inşaatın finansmanının organize edilip sonrasının satışlarla finanse edilebileceği bir yapıyı sağlıklı görüyor. Peki Bilgili yatırımlardan beklediği verimi alamazsa ne olacak? Bu noktada en büyük güvencesi, İstanbul’un gayrimenkul yatırımlarında yıldızının parlaması: “Avrupa’da gayrimenkuldeki yatırımın geri dönüşü 20 yılı buluyor. Fiyat artışı yok, doymuş bir pazar. Bu durumda Türkiye patladı. İstanbul’da metrekaresi beş bin dolara daire alıyorsunuz. Aynı şekilde bir Avrupa ülkesinde bu rakam 20 bin dolardan başlayıp 70 bin dolara kadar çıkabiliyor.”
İstanbul’un önünün daha açık olduğunu düşünen Bilgili, “Önümüzdeki bir iki yıl içinde gayrimenkul fiyatları yüzde 50-60 oranında artış potansiyeli taşıyor.” Diyecek kadar iyimser. Gayrimenkulde 2008 yılı içinde şu anda açıklayamadığı birkaç projeyi daha hayata geçirebileceklerini söyleyen Bilgili, “Bu sektörde yaratıcı bir taraf var, sıfırdan bir şey oluşturmak insana büyük haz veriyor. Her gün fabrikadaki pamuğun bir üretim hattından geçirilerek ipliğe dönüştürüldüğünü görmek son derece monotondur. Sanayicilik, karlı bir iş olsa da monotondur. Bunun yerine daha yaratıcı, şehre bir şeyler katabileceğim projeler bana çok büyük bir keyif veriyor. Belki biraz fotoğrafçılık ve sanatçılık yönümden de kaynaklanıyor. Bundan çok keyif alıyorum be devam etmek istiyorum.”
Görünen o ki gayrimenkulde yukarı doğru hareket olduğu sürece bu alanda yatırımlarını sürdürecek Bilgili. Hatta rotasını bir ara yurtdışına çevirmeyi bile düşünüyor. “Şu anda başka sektöre yatırım yapmaya gerek duymuyorum” diyen Bilgili’nin yeni bir alana yaptığını duyarsanız şaşırmayın çünkü onun genlerinde hiçbir işe manevi bağla bağlanmak yok. Belki sadece tek bir istisnayla: Beşiktaş.
Yaralı ayrılsa da kalbinin büyük bir bölümünde Beşiktaş’ın yattığını görmemek için kör olmak gerek. Kim bilir belki de bir gün geri döner; kuşkusuz cadde üzerindeki lastikçiyle tribündeki taraftar arasındaki fark üzerine yeterince düşündükten sonra.
.
.
.
.
HEDİYE KAMERAYLA BAŞLAYAN AŞK
Engeli Tanıdı
“Benim en büyük aşkım Beşiktaş, bir de fotoğrafçılık” diyen Bilgili’ye fotoğrafçılık konusunu sorduğumuzda adeta gözleri parlıyor. 11 yaşından bu yana fotoğrafçılıkla uğraşan Bilgili, bu sihirli dünyaya henüz 9 yaşında iken amcasının hediye ettiği hayli pahalı bir Voightlander marka makine sayesinde adım atmış. O makineyle filmleri yaka yaka fotoğraf çekmiş. Daha sonra babasının aldığı Zenith ve Praktica markalı makinelerle kendini geliştirse de gerçek anlamda karanlık oda ve fotoğrafçılığa girişi Robert Koleji’nde olmuş. Kolejde Fotoğraf Kulübü başkanlığı yapan Bilgili, üniversite eğitimi için Amerika’ya gidince orada yine fotoğrafçılık öğrenimi görmüş. Bugüne kadar ABD ve Türkiye’de ikişer sergi açan Bilgili’nin fiziki engelli 32 insanın portrelerinden oluşan sergisi ses getirmişti.
.
.
.
.
YÖNETİM BENİ AKLAMADI
Adayım Güreli
Serdar Bilgili “Beşiktaş’la ilgili bir konuşmaya başlarsam kimse beni susturamaz” diyor gülerek. Bugüne kadar bu konuda konuşmak istememesini de Beşiktaş’ta başkanlık yapmış biri olarak söyleyeceği kelimelerin camiada bir karşılığı olacağı ve insanların söyleyeceklerinden etkilenecek olmasıyla açıklıyor. “Şu andaki durum sadece beni değil, bütün Beşiktaşlıları üzüyor” diyen Bilgili, kulübün mali yapısında yaşadığı sıkıntıdan öte, spor kamuoyundaki duruşunda ciddi bir erezyon olduğunu, bunun çözümünün de yönetimin hemen bir kongre yapıp taze kanla bu işe devam edilmesinde yattığını söylüyor. “Çocukluk arkadaşımdır” dediği Yıldırım Demirören’le görüşüp görüşmediğini sorduğumuzda ise Bilgili’nin en hassas olduğu noktaya temas ettiğimizi anlıyoruz: ‘yok çünkü yönetime kırgınlığım hala geçmedi. Arkamdan ‘şampiyonluğu para karşılığı sattı’ diye bir dedikodu
çıktığında şampiyonluğun nasıl kaçırıldığının araştırılması için bir komite kurdular. Daha sonra bu komite, rapor açıklanmadan dağıldı. Bizi aklama nezaketinde dahi bulunmadılar. Bu tip dedikodular karşısında yönetimin ve başkanın bana, daha doğrusu Beşiktaş’a hizmet etmiş kişilere sahip çıkmasını beklerdim. Bu olmadığı için kırgınım.”
Serdar Bilgili açıklamayı yaparken Beşiktaş’ın son dört başkanının birbiriyle görüşmediğini de belirtiyor.
“12 yıllık hizmetimin karşısında Beşiktaş’ta anılmak ve saygı görmek isterim” diyen Bilgili, buna karşılık ne kulüp dergisinde ne de gazetelerdeki Beşiktaş’la ilgili haberlerde adının geçmediğine dikkat çekiyor.
Oysa kendisinin başkan seçildiği gün Süleyman Seba’nın elini öptüğünü hatırlatan Bilgili, kendisini kulübe davet ettiğini ve kulüpte hediyesini sunduklarını söylüyor. Seba hakkında söylediği bir tek olumsuz kelime bulunamayacağını söyleyen Bilgili, “Süleyman Ağabey, beni 27 yaşındayken aldı kulübe ve genel sekreter yaptı.
Bunu inkar etmek büyük hainlik olur. Benim de beklediğim budur. Ben bir daha başkan adayı olmayacağım. Ağızdan bir kere laf çıkar, ben bunu zaten söyledim.”
“Sizce kim başkan olmalı? Diye sorduğumuzda ise Güreli’yi işaret ediyor” ve ekliyor, “ama onun da niyeti yok.”
.
.
 |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
| Tüm yazıları |
|
ShareThis
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Türk Liderler:
Abbas Güçlü, Adil Karaağaç, Ali Ağaoğlu, <Ali Kibar, Adnan Nas, Adnan Polat, Adnan Şenses, Ahmet Başar, Ahmet Esen, Alber Bilen ,Ahmet Cemal Kura, Ali Abalıoğlu, Ali Naci Karacan, Ali Sabancı, Ali Koç, Ali Saydam, Ali Talip Özdemir, Ali Üstay, Arman Manukyan, Arzuhan Yalçındağ, Asaf Güneri, Atila Şenol, Attila Özdemiroğlu, Avni Çelik, Ayduk Koray, Aydın Ayaydın, Aydın Boysan, Ayhan Bermek, AyşeKulin, Ayten Gökçer, Başaran Ulusoy, BedrettinDalan, Bedri Baykam, Berhan Şimşek, BetülMardin, Bülend Özaydınlı, Bülent Akarcalı, Bülent Eczacıbaşı, Bülent Şenver, CağvitÇağlar, Can Ataklı, Can Dikmen, Can Has, Can Kıraç, Canan Edipoğlu, Celalettin Vardarsuyu, Cengiz Kaptanoğlu, Cevdetİnci, Çoşkun Ural, Cüneyt Asan, Cünety Ülsever, Çağlayan Arkan, Çetin Gezgincan, DenizAdanalı, Deniz Kurtsan, Didem Demirkent, Dilek Sabancı, Dr. Oktay Duran, Ege Cansel, Em. Org. Çevik Bir, Emre Berkin, Engin Akçakoca, Enver Ören, Erdal Aksoy, Erdoğan Demirören, ErhanKurdoğlu, Erkan Mumcu, Erkut Yücaoğlu, Ergun Özakat, Ergun Özen, Erol Üçer, Ersin Arıoğlu, Ersin Faralyalı, Ersin Özince, Ethem Sancak, Fatih Altaylı, Fatih Terim, Ferit Şahenk, Ferruh Tanay,Feyhan Kalpaklıoğlu, Feyyaz Berker, Fuat Miras, Fuat Süren, Füsun Önal, Göksel Kortay, Güler Sabancı, Güngör Kaymak, Hakan Ateş, Halit Soydan, Halit Kıvanç, Haluk Okutur, Haluk Şahin, Hamdi Akın, Hasan Güleşçi, HayrettinKaraca, Hazım Kantarcı, Hilmi Özkök, Hüsamettin Kavi, Hüseyin Kıvrıkoğlu, Hüsnü Özyeğin, Işın Çelebi, İbrahim Arıkan, İbrahim Betil, İbrahim Bodur, İbrahim Cevahir, İbrahim Kefeli, İdris Yamantürk, İhsan Kalkavan, İshak Alaton, İsmet Acar, İzzet Garih, İzzet Günay, İzzet Özilhan, JakKamhi, Kazım Taşkent, Kemal Köprülü, Kemal Şahin, Leyla Alaton Günyeli, LeylaUmar, Lucien Arkas, Mahfi Eğilmez, MehmetAli Birand, Mehmet Ali Yalçındağ, Mehmet Başer, Mehmet Günyeli, Mehmet Huntürk, Mehmet Keçeciler, Mehmet Kutman, Mehmet Şuhubi, Melih Aşık, Meltem Kurtsan, Mesut Erez, Metin Kalkavan, Metin Kaşo, Muharrem Kayhan, Muhtar Kent, Murat Akdoğan, Murat Dedeman, MuratVargı, Mustafa Koç, Mustafa Özyürek, Mustafa Sarıgül, Mustafa Süzer, Mümtaz Soysal, Nafi Güral, Nail Keçili, Nasuh Mahruki, Nebil Özgentürk, Neşe Erberk, Nevval Sevindi, Nezih Demirkent, Nihat Boytüzün, Nihat Gökyiğit, Nihat Sırdar, Niyazi Önen, Nur Ger, Nurettin Çarmıklı, Nuri Çolakoğlu, Nüzhet Kandemir, Oğuz Gürsel, Oktay Duran, Oktay Ekşi, Oktay Varlıer, Osman Birsel, Osman Şevket Çarmıklı, Ozan Diren, Özen Göksel, ÖzdemirErdoğan, Özhan Erem, Pervin Kaşo, R.BülentTarhan, Raffi Portakal, Rahmi Koç, Rauf Denktaş, Refik Baydur, Rıfat Hisarcıklıoğlu, SakıpSabancı, Samsa Karamehmet, Savaş Ünal, SedatAloğlu, Sefa Sirmen, Selçuk Alagöz, SelçukYaşar, Selim Seval, Semih Saygıner, SerdarBilgili, Sevan Bıçakçı, Sevgi Gönül, Sezen Cumhur Önal, SinanAygün, Suna Kıraç, Süha Derbent, Süleyman Demirel, ŞadanKalkavan, Şadi Gücüm, Şahin Tulga, Şakir Eczacıbaşı, Şarık Tara, Şerif Kaynar, ŞevketSabancı, Tan Sağtürk, Taner Ayhan, Tanıl Küçük, Tanju Argun, Tansu Yeğen, TavacıRecep Usta, Tayfun Okter, Tevfik Altınok, Tezcan Yaramancı, Tinaz Titiz, Tuna Beklevic, Tuncay Özilhan, Türkan Saylan, Uğur Dündar, Uluç Gürkan, Umur Talu, Ümit Tokçan, Üzeyir Garih, Vehbi Koç, Vitali Hakko, Vural Öger, Yaşar Aşçıoğlu, Yaşar Nuri Öztürk, Yılmaz Ulusoy, Yusuf Köse, Zafer Çağlayan, Zeynel AbidinErdem
|
|
|