|
|
|
|
Yusuf Ziya HALEFOGLU Gözüyle
|
|
|
|
|
Tüm Yazıları
 ShareThis
|
Büyük Kaya Parçaları…
29.01.2010
Yusuf Ziya HALEFOGLU |
|
|
| Okunma Sayısı : |
7183 |
|
|
| Oy Sayısı : |
30 |
|
|
| Değerlendirme : |
4,77 |
|
|
| Popülarite : |
7,04 |
|
|
| Verdiğiniz Puan : |
|
|
|
|
|
|
Hayatta en büyük zevklerimden birisi kızımı sabah okula bırakmak, güne onunla başlamak, güne onun gözleriyle bakmak… Sabah okula giderken yaptığımız sohbetleri ne kızım, ne de ben hayatımız boyunca unutabileceğimizi düşünmüyorum. O on dakikalık yol boyunca baba-kız paylaştıklarımız adeta yaşamın anlamı dedirtiyor insana…
Mayıs ayının güzel bir sabahı kızımla okula giderken her zamanki gibi radyo dinliyorduk. Radyoda Prof.Dr. Türkan Saylan'ın vefatı ile ilgili haberler ve anıları anlatılıyordu. Bana babacığım Türkan Saylan kim diye sormuştu? Ben de ona "Atatürk'ün kızı" kızım demiştim. Ama babacığım öğretmenimiz bize Atatürk'ün bu kızını hiç anlatmadı demişti. Bende ona, o zaman bugün gidince öğretmenine derse başlamadan ilk soracağın soru bu olsun, öğretmenin sana açıklayacaktır demiştim… Akşam eve geldiğimizde bana, bende Atatürk'ün kızı olacağım babacığım demişti…
Dün yine kızımı okula bırakırken uzun süre görüşmediğim bir arkadaşımla karşılaştık, hal hatır sorduk, sonra bana okulda ne işim olduğunu sordu, kızımı bıraktım dediğimde çok şaşırdı, senin kızın bu kadar büyüdü mü? Diye sordu… Evet, zaman öyle hızlı akıp geçiyor ki zamanın nasıl geçtiğinin farkına bile varamıyoruz.
2010 yılının ilk ayı bitmek üzere, geriye 11 ay kaldı, bu gün bu satırları yazarken bir başka satırlarda işte bu yılda bitti diyeceğiz…
"Zamanımızı boşa yitirmemeliyiz" çünkü gün gelecek yapmak isteyip de yapmaya çalışacaklarımıza gücümüz yetmeyecek, zaman geriye dönüşü olmayan en acımasız kavram, sanki keskin bir bıçak sırtı gibi…
Geç kalmayalım, işlerimizi ertelemeyelim, hedeflerimizi iyi seçelim ki yılsonunda bilançolarımız yüksek olsun…
Mevlana'nın dediği gibi, unutulmaması gereken şudur: "Dün bir tarih oldu, yarın ise bilinmez, bu gün bize verilen armağandır, değeri bilinmeli"…
Çocuklarınızla iyi zaman geçiriniz, zamana doyunuz, onların her anına doyunuz, onlarla birlikte yaşayınız… Geriye döndüğünüzde çocuklarınızla hatırlayacağınız bol anılarınızın olsun… Onlar büyüdüğünde onların çocuklarına da bu anıları anlatınız. Çocukların duymak istedikleri en güzel hikâyeler, kendi kızımdan biliyorum, kendi anne-babalarının kendi yaşlarında nelerden hoşlandıkları, neler yaptıkları, neler oynadıkları… Hep deriz ya, ah bizim zamanımızda böylemiydi? İşte sizin zamanınızı öğrenmek isteyeceklerdir, nasıldı diye…
Kushner, keşke bundan yirmi beş yıl önce "bana yaşamımdaki kalıcı anlamın, profesyonel hayatımdaki başarılar değil, çocuklarımın değerlerini şekillendirmek olduğunu" söyleselerdi demiştir.
Çocuklarımıza verebileceğimiz en iyi hediye zamandır. Çocukların yaşamda karşılaşabilecekleri tüm soruların cevapları kitaplarda mevcuttur.
Çocuklarımızda iyi kitap tutkusu ve sevgisi yaratmalıyız.
Hellen Keller; dünyadaki en zavallı insan görme yetisi olup da görüş sahibi olmayandır demiş. Yaşamlarına hiçbir yön belirlemeden günü gününe yaşayan çok aile var. Yaşamlarını seçenekleriyle sürmek yerine şansa bırakarak her şeyin iyi olmasını umuyorlar. Ancak yaşam bu kadar kolay değil, kazara yaşamak, her şeyin yerli yerine oturup çocuklarımızın mükemmel bireyler olacağına inanmak Rus ruleti oynamaktan başka bir şey değildir.
Şu anda Ülkemizde çocuk büyütmek gerçekten çok zor, her ebeveyn biliyorum ki çocuğu ile ailesi ile zaman geçirmek için elinden geleni yapıyordur. Ama ekonomik şartlar ve onlara daha iyi bir eğitim, daha iyi bir yaşam için çok zor şartlarda çalışmaktalar. Bazen mesai saatleri bile aşılmakta, ama biliyorum ki bir an önce evlerine varmak istemekteler. Ama hiç birisi mutlu olarak gelmiyor… Genelde yorgun, bitkin olarak, bir yazarın dediği gibi "üzüntü kutuları"'na binip evlerine dönüyor. Çünkü akşam saatlerinde gözlemlediğim bir şey var; bir kırmızı ışıkta, ya da bir yolda araba içindeki insanlara bakın hiç birisi gülmüyor, neşesiz, mutsuz, günün yorgunluğu üzerlerine çökmüş vaziyettedir…
Ama neden öyle olsun? Bu biraz da kendi elimizde…
Zamanın iyi ve üretken olarak kullanımı konusunda zaman, zaman kurslar düzenleniyor. İşte bu kurslardan birinde zaman kullanma uzmanı öğretmen, çoğu hızlı mesleklerde çalışan öğrencilerine:
"Hadi, küçük bir sınav yapalım" demiş. Ve masanın üzerine kocaman bir kavanoz koymuş. Sonra bir torbadan irice kaya parçaları çıkarmış, dikkatle üst üste koyarak kavanozun içine yerleştirmiş. Kavanozda taş parçası için yer kalmayınca sormuş:
"Kavanoz doldu mu?"Sınıftaki herkes,
"Evet, doldu" yanıtını vermiş.
"Demek doldu ha" demiş hoca.
Hemen eğilip bir kova küçük çakıl taşı çıkartmış, kavanozun tepesine dökmüş, kavanozu eline alıp sallamış, küçük parçalar büyük taşların sağına soluna yerleşmişler... Yeniden sormuş öğrencilerine:
"Kavanoz doldu mu?" İşin sanıldığı kadar basit olmadığını sezmiş olan öğrenciler,
"Hayır, tam da dolmuş sayılmaz" demişler. "Aferin" demiş zaman kullanım hocası.
Masanın altından bu kez de bir kova dolusu kum çıkartmış. Kumu kaya parçaları ve küçük taşların arasındaki bölgeler tümüyle doluncaya kadar dökmüş. Ve sormuş yeniden: "Kavanoz doldu mu?"
"Hayır, dolmadı!" diye bağırmış öğrenciler. Yine "Aferin" demiş hoca.
Bir sürahi su çıkarıp kavanozun içine dökmeye başlamış. Sormuş:
"Bu gördüklerinizden nasıl bir ders çıkardınız?"
Atılgan bir öğrenci hemen fırlamış:"Şu dersi çıkarttık. Günlük iş programınız ne kadar dolu olursa olsun, her zaman yeni işler için zaman bulabilirsiniz."
"Hayır" demiş öğretmen.
"Çıkartılması gereken asıl ders şu; Eğer büyük taş parçalarını baştan kavanoza koymazsanız daha sonra asla koyamazsınız." Ve tabii, herkesin kendi kendisine sorması gereken soruyu sormuş:
"Hayatınızdaki büyük taş parçaları hangileri? Onları ilk iş olarak kavanoza koyuyor musunuz? Yoksa kavanozu kumlarla ve suyla doldurup büyük parçaları dışarıda mı bırakıyorsunuz?"
Ya siz? Yaşamınızda kaya parçalarına öncelik veriyor musunuz?
Yaşamlarımıza uzaktan bakabilmeliyiz, bir gün şehrin en yüksek yerine çıkıp, günlerimizi nasıl geçirdiğimize dair kuşbakışı bakmalıyız ki gerekli rota düzeltmelerimizi yapalım. Böylelikle en önemli önceliklerimizi nasıl ele aldığımızı, onlarla nasıl yaşadığımızı tanımlayıp, yaşamımıza ona göre yön verebiliriz.
İnsanlar sevgi dolu bir yaşamı unutuyorlar, onlar için gerçekten önemli olan şeyleri görmezden geliyorlar. Öncelik artık ailelerinde değil, bunun sonucu olarak hem eşlerine, hem de çocuklarına acı çektiriyorlar. Hiçbir zaman şunu unutmamak gerek.
Çocuklarımız hayatta yalnızca bir kere genç oluyorlar.
Gelecekte yaşayacağınız en kötü günler, geçmişte yaşadığınız en iyi günlerden çok daha güzel olsun.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Tüm yazıları
ShareThis
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Türk Liderler:
Abbas Güçlü, Adil Karaağaç, Ali Ağaoğlu, <Ali Kibar, Adnan Nas, Adnan Polat, Adnan Şenses, Ahmet Başar, Ahmet Esen, Alber Bilen ,Ahmet Cemal Kura, Ali Abalıoğlu, Ali Naci Karacan, Ali Sabancı, Ali Koç, Ali Saydam, Ali Talip Özdemir, Ali Üstay, Arman Manukyan, Arzuhan Yalçındağ, Asaf Güneri, Atila Şenol, Attila Özdemiroğlu, Avni Çelik, Ayduk Koray, Aydın Ayaydın, Aydın Boysan, Ayhan Bermek, AyşeKulin, Ayten Gökçer, Başaran Ulusoy, BedrettinDalan, Bedri Baykam, Berhan Şimşek, BetülMardin, Bülend Özaydınlı, Bülent Akarcalı, Bülent Eczacıbaşı, Bülent Şenver, CağvitÇağlar, Can Ataklı, Can Dikmen, Can Has, Can Kıraç, Canan Edipoğlu, Celalettin Vardarsuyu, Cengiz Kaptanoğlu, Cevdetİnci, Çoşkun Ural, Cüneyt Asan, Cünety Ülsever, Çağlayan Arkan, Çetin Gezgincan, DenizAdanalı, Deniz Kurtsan, Didem Demirkent, Dilek Sabancı, Dr. Oktay Duran, Ege Cansel, Em. Org. Çevik Bir, Emre Berkin, Engin Akçakoca, Enver Ören, Erdal Aksoy, Erdoğan Demirören, ErhanKurdoğlu, Erkan Mumcu, Erkut Yücaoğlu, Ergun Özakat, Ergun Özen, Erol Üçer, Ersin Arıoğlu, Ersin Faralyalı, Ersin Özince, Ethem Sancak, Fatih Altaylı, Fatih Terim, Ferit Şahenk, Ferruh Tanay,Feyhan Kalpaklıoğlu, Feyyaz Berker, Fuat Miras, Fuat Süren, Füsun Önal, Göksel Kortay, Güler Sabancı, Güngör Kaymak, Hakan Ateş, Halit Soydan, Halit Kıvanç, Haluk Okutur, Haluk Şahin, Hamdi Akın, Hasan Güleşçi, HayrettinKaraca, Hazım Kantarcı, Hilmi Özkök, Hüsamettin Kavi, Hüseyin Kıvrıkoğlu, Hüsnü Özyeğin, Işın Çelebi, İbrahim Arıkan, İbrahim Betil, İbrahim Bodur, İbrahim Cevahir, İbrahim Kefeli, İdris Yamantürk, İhsan Kalkavan, İshak Alaton, İsmet Acar, İzzet Garih, İzzet Günay, İzzet Özilhan, JakKamhi, Kazım Taşkent, Kemal Köprülü, Kemal Şahin, Leyla Alaton Günyeli, LeylaUmar, Lucien Arkas, Mahfi Eğilmez, MehmetAli Birand, Mehmet Ali Yalçındağ, Mehmet Başer, Mehmet Günyeli, Mehmet Huntürk, Mehmet Keçeciler, Mehmet Kutman, Mehmet Şuhubi, Melih Aşık, Meltem Kurtsan, Mesut Erez, Metin Kalkavan, Metin Kaşo, Muharrem Kayhan, Muhtar Kent, Murat Akdoğan, Murat Dedeman, MuratVargı, Mustafa Koç, Mustafa Özyürek, Mustafa Sarıgül, Mustafa Süzer, Mümtaz Soysal, Nafi Güral, Nail Keçili, Nasuh Mahruki, Nebil Özgentürk, Neşe Erberk, Nevval Sevindi, Nezih Demirkent, Nihat Boytüzün, Nihat Gökyiğit, Nihat Sırdar, Niyazi Önen, Nur Ger, Nurettin Çarmıklı, Nuri Çolakoğlu, Nüzhet Kandemir, Oğuz Gürsel, Oktay Duran, Oktay Ekşi, Oktay Varlıer, Osman Birsel, Osman Şevket Çarmıklı, Ozan Diren, Özen Göksel, ÖzdemirErdoğan, Özhan Erem, Pervin Kaşo, R.BülentTarhan, Raffi Portakal, Rahmi Koç, Rauf Denktaş, Refik Baydur, Rıfat Hisarcıklıoğlu, SakıpSabancı, Samsa Karamehmet, Savaş Ünal, SedatAloğlu, Sefa Sirmen, Selçuk Alagöz, SelçukYaşar, Selim Seval, Semih Saygıner, SerdarBilgili, Sevan Bıçakçı, Sevgi Gönül, Sezen Cumhur Önal, SinanAygün, Suna Kıraç, Süha Derbent, Süleyman Demirel, ŞadanKalkavan, Şadi Gücüm, Şahin Tulga, Şakir Eczacıbaşı, Şarık Tara, Şerif Kaynar, ŞevketSabancı, Tan Sağtürk, Taner Ayhan, Tanıl Küçük, Tanju Argun, Tansu Yeğen, TavacıRecep Usta, Tayfun Okter, Tevfik Altınok, Tezcan Yaramancı, Tinaz Titiz, Tuna Beklevic, Tuncay Özilhan, Türkan Saylan, Uğur Dündar, Uluç Gürkan, Umur Talu, Ümit Tokçan, Üzeyir Garih, Vehbi Koç, Vitali Hakko, Vural Öger, Yaşar Aşçıoğlu, Yaşar Nuri Öztürk, Yılmaz Ulusoy, Yusuf Köse, Zafer Çağlayan, Zeynel AbidinErdem
|
|
|