|
|
|
|
Tüm Yazıları
 ShareThis
|
SELAM OLSUN!
01.02.2006
Sibel Güntöre |
|
|
| Okunma Sayısı : |
1307 |
|
|
| Oy Sayısı : |
5 |
|
|
| Değerlendirme : |
4,8 |
|
|
| Popülarite : |
3,36 |
|
|
| Verdiğiniz Puan : |
|
|
|
|
|
|
Haklıydınız hem de çok haklıydınız, insan önce kendini düşünmeli derken. Çünkü bu canlı olmanın doğası. Tüm canlılar yaşama tutunurlar ve yaşamın içinde ayakta kalabilmek için savaş verirler. İnsan da bir canlı varlık olduğuna göre bu doğanın içinde onun da ereği yaşamda kalmak olmalı ve gerekiyorsa savaşmalı.
Ne var ki, insan doğada çırılçıplak değil. Kendisinin yarattığı bir kültür dünyası da var. Asırlar içinde oluşmuş kendi milletine özgü olduğu kadar evrensel de olabilen bir sürü kültür öğesi ile kucak kucağa. Etkilenmemek ne denli olası ?
İnsan bu. Hayvan gibi içgüdülerinin ve yaşamda kalmanın savaşını verirken yalnız değil. Diğer insanlarla ya da daha doğrusu türdaşlarıyla da etkileşim içinde. Hem de sadece yaşadığı dönemin değil, atalarından kalanlar da var edinimlerinin arasında.
Yaşadığı toplumun bir ürünü olan insan, kendi yetileri ve aklıyla bir takım değişimler yaratmaya ve uygulamaya çalışıyorsa da.........
Nedense genelde insanlar farklı olmaya korkuyorlar. Kendilerini gizlemeye çalışıyorlar. Eleştirilmekten ya da dışlanmaktan korkuyorlar. Kuralına göre yaşamak hep yeğlenen. Aslında en rahatı da belki.
Zoru seçenlerde var var olmasına . Onlar da pek gözüpek oluyorlar hani. Bunun için de iyice bencil olmak gerekiyor ki, yaşamak istediklerini ya da yapmak istediklerini gocunmadan gerçekleştirebilesin. Bu da her babayiğidin harcı değil.
Kimisi de var ki, hem genelin doğrularıyla hem de kendi doğrularıyla bir koşutluk yaratıp sorunsuz yaşamanın yolunu bulmuş oluyorlar. Bu da zeka istiyor zeka. Sadece akıl yetmiyor işte burada. Kıvrak zekasıyla dengeyi ve huzuru yitirmeden kendini yaşayabilenler var. Var da acaba bu dengeyi sağlamcasına kurduğunu, kimseyi hırpalamadığını düşünerek deve kuşu misali kafalarını kendi doğrularının çölüne mi sokuyorlar?
Sen kendini ve doğrularını yaşarken bir diğer sen’i üzmemek ne denli olası ki? Ama deniyorsa ki, ben üzüleceğime sen üzül, o zaman başka, hem de hiç aykırı değil insan doğasına. Neden olmasın?
İnsan öylesine zayıf ki, bir de aklı olmasa. Gereksinimleri öylesine çok boyutlu ki, hangisini doyursun bu zavallı.. Zavallı zavallı olmasına doğa karşısında ama onun da kültürü var, tüm yapıp etmelerinin adı olan kültürü.
Doğaya egemen olma çabasının onu getirdiği noktalarda kısmen başarılı olsa da doğa yapacağını yapıyor aslında. Bazen öyle bir püskürtüyor ki çektiği sancıları insan oğlu şaşıp kalıyor ve nasıl yaparız, nasıl ederiz de doğayı yok olmaktan koruruz diye yollar arıyor bir yandan, bir yandan da canına okuyor o canım doğanın. Ne adına? Güç adına. Egemenlik adına. Canlı kalmayı başarmak adına. Daha rahat yaşamak adına.... Hep kendi adına, kendini korumak adına. Bir gün, biliyor ki insanoğlu da egemen olacağı bir doğa dahi kalmayacak elinde. İşte o zaman kopacak kızılca kıyamet ama ne çare........
İnsan doğayı tüketirken kendini de tüketiyor bilerek bazen, bazen de bilmeyerek. Törpülenmiş hatta yok sayılan güdüleri ile ya da daha doğru söylemi ile üstü cilalanmış, pudralanmış, süslenmiş güdüleri ile....
İnsan akıllı varlık varlık olmasına da bazen de nasıl şaşırıyor kendi çıkarını korumakta. Bugün sana "iyi" gibi gelenin yarın "yanlış" olmayacağını kim garanti edebilir ki: Zaman. Gelecek zamanlar geçmiş zamanların sağlaması sanki.
Nice insan çatır çatır yakıldı gerçekleri dile getirmekten. İnsanlık tarihi bunlarla dolu. Ama sonraki zamanlar haklılıklarını koydu ortaya ve biz bugün onların yanan bedenlerinin küllerinin üzerinde cirit atıyoruz; Atarken de azıcık utanıyoruz ya...
Gelecek de bugünü yargılamaya kalktığında gör bakalım insanoğlu başına neler gelecek? Sevecekler mi seni geleceğin insanları yoksa lanet mi edecekler bugünlere? Hepsi olanaklı. İnsanoğlu bu sağı solu hiç belli olmaz. Sever de "sever" de...........
Doğa canlı mı canlı. O da tüm canlılar gibi sevilmek gereğinde. O da temiz olmak istiyor. O da soluk almak istiyor. O da yaşamak istiyor. Birbirini sevmeyi beceremeyen insanlar doğayı sevmeyi becerebilirler mi acep.? Doğaya aşığım diyenler, onun koruyuculuğunu sözde dile getirirken yanı başlarından geçip giden insanları da sevebilir, koruyabilirler mi?
Dilde çiğnem çiğnem olmuş sevgi değil demem. "Sevgi" nin arkasına görebilenlere sesim, çağrım, umudum. Şu çıkarlar ve madde dünyasında avaz avaz bağırmayı görev edinenler de var, şükürler olsun ki, her asırda olduğu gibi .
Yakılmayı, dışlanmayı ya da küçümsenmeyi göze alarak avaz avaz bağıranlara selam olsun benden
Sibel Öztürk Güntöre..
NOT: Yaşama Göz Kırpmak, solfej sanat yayınları, s: 9, Adana , 2005.
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Tüm yazıları
ShareThis
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Türk Liderler:
Abbas Güçlü, Adil Karaağaç, Ali Ağaoğlu, <Ali Kibar, Adnan Nas, Adnan Polat, Adnan Şenses, Ahmet Başar, Ahmet Esen, Alber Bilen ,Ahmet Cemal Kura, Ali Abalıoğlu, Ali Naci Karacan, Ali Sabancı, Ali Koç, Ali Saydam, Ali Talip Özdemir, Ali Üstay, Arman Manukyan, Arzuhan Yalçındağ, Asaf Güneri, Atila Şenol, Attila Özdemiroğlu, Avni Çelik, Ayduk Koray, Aydın Ayaydın, Aydın Boysan, Ayhan Bermek, AyşeKulin, Ayten Gökçer, Başaran Ulusoy, BedrettinDalan, Bedri Baykam, Berhan Şimşek, BetülMardin, Bülend Özaydınlı, Bülent Akarcalı, Bülent Eczacıbaşı, Bülent Şenver, CağvitÇağlar, Can Ataklı, Can Dikmen, Can Has, Can Kıraç, Canan Edipoğlu, Celalettin Vardarsuyu, Cengiz Kaptanoğlu, Cevdetİnci, Çoşkun Ural, Cüneyt Asan, Cünety Ülsever, Çağlayan Arkan, Çetin Gezgincan, DenizAdanalı, Deniz Kurtsan, Didem Demirkent, Dilek Sabancı, Dr. Oktay Duran, Ege Cansel, Em. Org. Çevik Bir, Emre Berkin, Engin Akçakoca, Enver Ören, Erdal Aksoy, Erdoğan Demirören, ErhanKurdoğlu, Erkan Mumcu, Erkut Yücaoğlu, Ergun Özakat, Ergun Özen, Erol Üçer, Ersin Arıoğlu, Ersin Faralyalı, Ersin Özince, Ethem Sancak, Fatih Altaylı, Fatih Terim, Ferit Şahenk, Ferruh Tanay,Feyhan Kalpaklıoğlu, Feyyaz Berker, Fuat Miras, Fuat Süren, Füsun Önal, Göksel Kortay, Güler Sabancı, Güngör Kaymak, Hakan Ateş, Halit Soydan, Halit Kıvanç, Haluk Okutur, Haluk Şahin, Hamdi Akın, Hasan Güleşçi, HayrettinKaraca, Hazım Kantarcı, Hilmi Özkök, Hüsamettin Kavi, Hüseyin Kıvrıkoğlu, Hüsnü Özyeğin, Işın Çelebi, İbrahim Arıkan, İbrahim Betil, İbrahim Bodur, İbrahim Cevahir, İbrahim Kefeli, İdris Yamantürk, İhsan Kalkavan, İshak Alaton, İsmet Acar, İzzet Garih, İzzet Günay, İzzet Özilhan, JakKamhi, Kazım Taşkent, Kemal Köprülü, Kemal Şahin, Leyla Alaton Günyeli, LeylaUmar, Lucien Arkas, Mahfi Eğilmez, MehmetAli Birand, Mehmet Ali Yalçındağ, Mehmet Başer, Mehmet Günyeli, Mehmet Huntürk, Mehmet Keçeciler, Mehmet Kutman, Mehmet Şuhubi, Melih Aşık, Meltem Kurtsan, Mesut Erez, Metin Kalkavan, Metin Kaşo, Muharrem Kayhan, Muhtar Kent, Murat Akdoğan, Murat Dedeman, MuratVargı, Mustafa Koç, Mustafa Özyürek, Mustafa Sarıgül, Mustafa Süzer, Mümtaz Soysal, Nafi Güral, Nail Keçili, Nasuh Mahruki, Nebil Özgentürk, Neşe Erberk, Nevval Sevindi, Nezih Demirkent, Nihat Boytüzün, Nihat Gökyiğit, Nihat Sırdar, Niyazi Önen, Nur Ger, Nurettin Çarmıklı, Nuri Çolakoğlu, Nüzhet Kandemir, Oğuz Gürsel, Oktay Duran, Oktay Ekşi, Oktay Varlıer, Osman Birsel, Osman Şevket Çarmıklı, Ozan Diren, Özen Göksel, ÖzdemirErdoğan, Özhan Erem, Pervin Kaşo, R.BülentTarhan, Raffi Portakal, Rahmi Koç, Rauf Denktaş, Refik Baydur, Rıfat Hisarcıklıoğlu, SakıpSabancı, Samsa Karamehmet, Savaş Ünal, SedatAloğlu, Sefa Sirmen, Selçuk Alagöz, SelçukYaşar, Selim Seval, Semih Saygıner, SerdarBilgili, Sevan Bıçakçı, Sevgi Gönül, Sezen Cumhur Önal, SinanAygün, Suna Kıraç, Süha Derbent, Süleyman Demirel, ŞadanKalkavan, Şadi Gücüm, Şahin Tulga, Şakir Eczacıbaşı, Şarık Tara, Şerif Kaynar, ŞevketSabancı, Tan Sağtürk, Taner Ayhan, Tanıl Küçük, Tanju Argun, Tansu Yeğen, TavacıRecep Usta, Tayfun Okter, Tevfik Altınok, Tezcan Yaramancı, Tinaz Titiz, Tuna Beklevic, Tuncay Özilhan, Türkan Saylan, Uğur Dündar, Uluç Gürkan, Umur Talu, Ümit Tokçan, Üzeyir Garih, Vehbi Koç, Vitali Hakko, Vural Öger, Yaşar Aşçıoğlu, Yaşar Nuri Öztürk, Yılmaz Ulusoy, Yusuf Köse, Zafer Çağlayan, Zeynel AbidinErdem
|
|
|